Δε μας πέφτει με τίποτα.
Αυτή είναι η μοναδική «σωστή» πρόταση για να περιγραφεί η διάθεσή μας (ειλικρινά, δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να σκεφτήκατε πως εννοούμε…) τις τελευταίες ημέρες.
Κι όχι μόνο η δική μας, αλλά και κάθε ακραιφνούς μπασκετικού. Επαναδιατύπωση: κάθε ακραιφνούς μπασκετικού που δεν έχει βουλιάξει στο βάλτο της ανηλεούς καφρίλας, αλλά εξακολουθεί ν’ απολαμβάνει το άθλημα ανεξαρτήτως χρωμάτων- ή, αν πρέπει σώνει και ντε να βλέπει χρώματα, ας βλέπει μόνο το πορτοκαλί.
Προ ημερών ο Ολυμπιακός απασφάλισε υπογράφοντας τον Εβάν Φουρνιέ και βάζοντας ένα αγωνιστικό υπερόπλο στη φαρέτρα του.
Σήμερα, σχεδόν από το… πουθενά, ο Παναθηναϊκός γνωστοποίησε πως έντυσε στα πράσινα τον Τσεντί Οσμάν, ο οποίος μέχρι πρότινος αποτελούσε τον νο1 στόχο της Ρεάλ που έψαχνε απεγνωσμένα «απάντηση» στη φυγή Γιαμπουσελέ.
Κάπως έτσι το ήδη πλήρες ρόστερ του Αταμάν έγινε πληρέστερο, καθώς ο Οσμάν φέρνει κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα στο παιχνίδι του πρωταθλητή Ευρώπης: κατ΄αρχάς, πράγμα δυσεύρετο στην Ευρωλίγκα, είναι ένας ψηλός παίκτης (άνω των 2 μέτρων, δηλαδή) που βάζει πάρα πολύ εύκολα την μπάλα στο παρκέ και, χωρίς κανένα πρόβλημα, πηγαίνει είτε μέχρι το καλάθι είτε δημιουργεί φάσεις για τους συμπαίκτες του.
Παράλληλα μπορεί να παίξει με άνεση πικ εν ρολ ξεκινώντας κυρίως από την κορυφή ή δεξιά και έχει την σπάνια ικανότητα να βρίσκει τον ελεύθερο παίκτη στην αδύνατη πλευρά, «γεννώντας», έτσι, πληθώρα ελεύθερων σουτ.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το προσωπικό του σουτ είναι πολύ περισσότερο σουτέρ ρυθμού, παρά ένας κλασικός σουτέρ (και καλύτερος catch and shoot, παρά pull-up). Αυτό μεταφράζεται σε… παρανοϊκά σερί εύστοχων τριπόντων, αλλά μπορεί να τελειώσει, φερ’ ειπείν, και αγώνα με 2/9 πίσω από τη γραμμή. Πάντως, το να «μασήσει» σ’ έναν αγώνα και να σταματήσει να σουτάρει συγκεντρώνει λιγότερες πιθανότητες κι από το να μην υποστεί άλλες 9 διασπάσεις το επόμενο 10ήμερο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο για την άμυνα που κάποιοι (γι’ άλλους λόγους, βέβαια, που δεν είναι της παρούσης) «προέβλεψαν» ότι θα έχει θέμα; Δεν είναι- και δε θα γίνει ποτέ- Χουάντσο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι μαύρη τρύπα. Είναι αρκετά καλός αμυντικός, μιλώντας πάντα για την Ευρώπη.
Είναι κατανοητό πως αν έχει δει κανείς ολόκληρα παιχνίδια του 29χρονου στο ΝΒΑ (κι όχι highlights- άλλωστε σ’ αυτά όλοι φαίνοναι σούπερ σταρ…) θα έχει διαπιστώσει μια αδυναμία ν’ ακολουθήσει ψηλά ή να κοντράρει ευθέως στη δύναμη παίκτες που παίζουν στη θέση του φόργουορντ (είτε small είτε power).
Ναι, μόνο που στο ΝΒΑ εκεί αγωνίζεται, για παράδειγμα, ο ΛεΜπρόν Τζέιμς που ακομη και στα 40 του είναι ένα κτήνος εν κινήσει, ενώ εδώ θα κληθεί να μαρκάρει, ας πούμε, τον Πίτερς- που μια χαρά παικταράς είναι το παιδί, αλλά ΛεΜπρόν δεν πρέπει να τον έχει πει ούτε ο ιδρυτής του φαν κλαμπ του.
Το σημαντικότερο, κατά τη γνώμη μας, της έλευσής Οσμάν; Ότι δίνει τη δυνατότητα στον Αταμάν να παίξει ταυτόχρονα ένα εκπληκτικό σχήμα με τρία γκαρντ (με τρεις εκ των Σλούκα-Ναν-Μπράουν-Γκραντ) και τον ίδιο στο «4», καθώς είναι θέση που, ειδικά στην Ευρωλίγκα, «την έχει». Με τον Λεσόρ στο «5» μιλάμε για ένα small ball που μοιάζει σχεδόν αδύνατο ν’ αντιμετωπιστεί από οποιαδήποτε άμυνα και μπορεί να δώσει 4-6 λεπτά με τρελό επιθετικό ρυθμό στο Τριφύλλι.
Ο Οσμάν έχει ένα ακόμα σημαντικό πλεονέκτημα, που τον διαφοροποιεί (τη δεδομένη χρονική συγκυρία εννοούμε, όχι γενικά) από τον Φουρνιέ: είναι παίκτης plug and play- «κουμπώνει» με τη μία και παίζει, δηλαδή, σε οποιαδήποτε ομάδα και συνθήκη.
Σημαίνει αυτό πως είναι καλύτερος του Φουρνιέ; Σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, ο Τσεντί είναι παίκτης που βρίσκεται σε συνεχή αγωνιστικό ρυθμό από την σεζόν 2018-2019 (τη δεύτερή του στο Κλίβελαντ, δηλαδή, τότε που ο LBJ πήγε στους Λέικερς), την στιγμή που ο Φουρνιέ την τελευταία διετία είτε είχε πολλά σκαμπανεβάσματα στα λεπτά του είτε παραγκωνιζόταν για σημαντικό διάστημα στον πάγκο.
Ο Γάλλος (φάνηκε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αυτό) πρέπει να τινάξει ελαφρώς την αγωνιστική σκουριά από πάνω του, πριν ξαναγίνει ο «δολοφόνος» που όλοι ξέρουμε. Ο Τούρκος (μοιάζει να) είναι πιο έτοιμος.
«Μα συγγνώμη ρε Menshouse, δεν υπάρχει ούτε μισό αρνητικό στη μεταγραφή Οσμάν;», σας ακούμε να ρωτάτε από μέσα σας χάρη στην υπερανεπτυγμένη αίσθηση ακοής που έχουμε και κάνει τον Daredevil να κοκκινίζει (γι’ αυτό είναι κόκκινη η στολή του, τι νομίζετε;).
Υπάρχει: ο σούπερ ανεβασμένος (ειδικά στο πρώτο μισό της χρονιάς) πέρυσι Γριγκόνις και ο καθοριστικός το τελευταίο δίμηνο Παπαπέτρου θα δουν τα λεπτά τους να περιορίζονται σημαντικά κι αυτό είναι απολύτως κατανοητό.
Εχθρός του καλού, ως γνωστόν, είναι το καλύτερο.
Και ο Οσμάν είναι καλύτερος παίκτης και από τους δύο…