Στα αγγλικά η λέξη “hope” σημαίνει «ελπίδα». Αυτό το όνομα έδωσαν στην ομάδα που ίδρυσαν μερικοί πρώην ποδοσφαιριστές του ιστορικού Σ.Π. Γουδί. Τρία χρόνια αργότερα, δηλαδή το 1917, το εν λόγω εγχείρημα απέκτησε επίσημη υπόσταση.
Εγένετο, λοιπόν, Αθηναϊκός. Με έδρα το Θησείο. Έπρεπε να προκύψει η συγχώνευση με την Α.Ε. Νέας Ελβετίας εν έτει 1952 για να μεταφερθεί στον Βύρωνα. Έπειτα ήρθε το παρατσούκλι «λόρδοι» και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Η λέξη «Ελπίδα» επανεμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1991, όταν η κλήρωση του 1ου γύρου του Κυπέλλου Κυπελλούχων έφερε την ομάδα αντιμέτωπη με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Οι «κόκκινοι διάβολοι» δεν διέθεταν την αίγλη των δεκαετιών 1950 και 1960, αλλά με τον Άλεξ Φέργκιουσον στον πάγκο (δίχως να έχει χριστεί Σερ ακόμα), είχαν ήδη μπει σε τροχιά επιτυχιών.
Το FA Cup της σεζόν 1989-90 ήταν το πρώτο τρόπαιο επί των ημερών του Σκωτσέζου. Τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας. Ακολούθησε το Κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου, ενώ λίγες εβδομάδες μετά τις αναμετρήσεις με τον Αθηναϊκό θα ερχόταν και το μοναδικό UEFA Super Cup (1-0 τον Ερυθρό Αστέρα στο «Ολντ Τράφορντ»).
Θα μπορούσε κανείς να παραλληλίσει την περίοδο εκτόξευσης των δύο ομάδων. Φυσικά, με διαφορετικούς στόχους. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η Γιουνάιτεντ έχτιζε το δημιούργημα που έθελξε στα 90s’ με αποκορύφωμα την κατάκτηση του UEFA Champions League της περιόδου 1998-99. Οι «λόρδοι», από την πλευρά τους, εδραιώνονταν στη Β’ Εθνική, έφταναν μέχρι την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας (1989-90) και κέρδιζαν την άνοδο στα «μεγάλα σαλόνια» (επίσης 1989-90).
Βγαλμένη από όνειρο ήταν η παρθενική σεζόν του Αθηναϊκού στην Α’ Εθνική, καθώς διεκδίκησε με αξιώσεις την 3η θέση μέχρι λίγο πριν από την ολοκλήρωση της κούρσας και έλαβε μέρος στον διπλό τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, με αντίπαλο (και νικητή) τον Παναθηναϊκό.
Κι από τη χρονιά-όνειρο στο… «θέατρο των ονείρων». Το «τριφύλλι» είχε κατακτήσει το νταμπλ, επομένως θα συμμετείχε στο Κύπελλο Πρωταθλητριών, το πρώτο που περιελάμβανε φάση ομίλων και το τελευταίο πριν από τη μετονομασία του σε UEFA Champions League. Συνεπώς ο σύλλογος του Βύρωνα έμελλε να εκπροσωπήσει τη χώρα στο Κύπελλο Κυπελλούχων.
Μέχρι το 1990 ο Αθηναϊκός έπαιζε στο «ξερό» γήπεδο της Νήαρ Ηστ. Έναν χρόνο και κάτι μήνες αργότερα θα πατούσε σε έναν από τους «ναούς» που ο κόσμος λατρεύει το ποδόσφαιρο. Εκεί που κάποτε, μεταξύ πολλών άλλων, διέπρεπαν οι Μπόμπι Τσάρλτον και Τζορτζ Μπεστ.
Το 0-0 της 18ης Σεπτεμβρίου 1991, υπό το βλέμμα μόλις 5.647 θεατών στο «Απ. Νικολαΐδης» (όπως προαναφέρθηκε, δεν είχε επανέλθει ακόμη σε top επίπεδο η Γιουνάιτεντ), ήταν αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή στην ιστορία του Αθηναϊκού.
Μερικές ημέρες αργότερα, οι «λόρδοι» περιπλανιόνταν στους δρόμους του Μάντσεστερ, θαρρείς πως είχαν ταξιδέψει για τουρισμό και όχι για επαναληπτικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης.
Δεν πίστευαν σε καμία περίπτωση ότι θα κοιτάξουν στα μάτια για 120 λεπτά τη νυν πολυνίκη της Premier League με 20 κατακτήσεις, ενώπιον 35.023 θεατών. Παρεμπιπτόντως, ο αριθμός δεν ήταν μικρός, αφού μετά την τραγωδία του «Χίλσμπορο» το 1989, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου είχε υποχρεώσει όλες τις ομάδες των πρώτων δύο κατηγοριών να τοποθετήσουν καθίσματα στα γήπεδά τους. Επομένως η χωρητικότητα του «Ολντ Τράφορντ» είχε μειωθεί από τις 60.000 στις 44.000.
Πριν από τη σέντρα του μεγάλου αγώνα, οι παίκτες του Αθηναϊκού θύμιζαν… μαθητές σε πενταήμερη. Έκαναν όλη τη μέρα βόλτες στην πόλη, αγόραζαν ηλεκτρονικές συσκευές και video games, ψώνιζαν ρούχα κ.λπ. Σκοπός τους ήταν απλά να μην υποστούν συντριβή, όπως πίστευαν όλοι σχεδόν οι Έλληνες και Άγγλοι φίλαθλοι.
Πού να φαντάζονταν ότι θα καταγράψουν δεύτερο σερί 0-0 σε 90λεπτο, αυτή τη φορά στο «σπίτι» του τεράστιου αντιπάλου.
Ένας Ουαλός, ο Μαρκ Χιουζ, έλυσε τον «γόρδιο δεσμό» για τη Γιουνάιτεντ στο 109′, ενώ ένας Σκωτσέζος, ο Μπράιαν ΜακΚλερ, διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα στο 111′.
Οι παίκτες του Αθηναϊκού πήγαν για τουρισμό στο Μάντσεστερ, όχι όμως και στο «θέατρο των ονείρων». Εκεί άγγιξαν το «θαύμα». Ένας Δαβίδ που τρόμαξε έναν Γολιάθ.
Οι ενδεκάδες των δύο αναμετρήσεων:
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης, Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης, Καπουράνης, Θεοδωράκος, Τζαλακώστας, Χατζηράπτης (69′ Δημόπουλος), Κόλεφ (82′ Ταπραντζής), Σπίτσα, Μπονγκ, Μπούτζουκας.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Μπρους, Πάλιστερ, Έργουιν, Φίλαν, Ινς, Μπέρντσμορ (74′ Γουάλας), Γουέμπ, ΜακΚλερ, Χιουζ, Ρόμπινς.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Άλεξ Φέργκιουσον): Σμάιχελ, Φίλαν, Μάρτιν (85′ Μπέρντσμορ), Μπρους, Καντσέλσκις, Πάλιστερ, Ρόμπσον, Ινς, ΜακΚλερ, Χιουζ, Γουάλας (77′ Ρόμπινς).
Αθηναϊκός (Γκερντ Πρόκοπ): Σαργκάνης, Μπούτζουκας, Καπουράνης, Χατζηαγγελής, Σπηλιώτης (46′ Θεοδωράκος, 72′ Ζώταλης), Αναστασίου, Χατζηράπτης, Σπίτσα, Μπονγκ, Τζαλακώστας, Ταπραντζής.