Οι παίκτες που θα επωφεληθούν και οι νέοι ρόλοι: Οι 3 μεγάλες διαφορές του Ρουί Βιτόρια με τον Ντιέγκο Αλόνσο

Τι περιμένουμε να δούμε και ποιοι παίκτες των «Πρασίνων» επωφελούνται από το νέο σκηνικό

Σαν χθες θυμόμαστε πού καταγράφαμε τις βασικές διαφορές του Ντιέγκο Αλόνσο με τους προκατόχους του, Φατίχ Τερίμ και Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και μας φαίνεται κοντινό ως γεγονός γιατί, πολύ απλά… ήταν. Το ότι τελικά ο Ουρουγουανός κόουτς έκανε παρέλαση στον πάγκο του Παναθηναϊκού ήταν είδηση έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Το ότι απολύθηκε την αμέσως επόμενη (της 28ης Οκτωβρίου) ήταν για πολλοστή φορά η απόδειξη πως σαν ραγίσει το γυαλί, δεν ξανακολλάει, ότι όταν κάτι είναι δομικά λάθος, δεν διορθώνεται. Σε μια δεύτερη ανάγνωση, και ότι σαν ακούς δήλωση στήριξης από ελληνική ΠΑΕ, πρέπει να ετοιμάζεσαι για διαζύγιο – μετά το 1-1 με τον Άρη αυτό δεν συνέβη; Ο Ρουί Βιτόρια ήταν ήδη καθ’ οδόν.

Το κεφάλαιο Ντιέγκο Αλόνσο κλείνει συνεπώς με το συμπέρασμα πως χάθηκε πολύτιμος χρόνος για το «Τριφύλλι». Σε μια επιλογή που δεν ήταν η ενδεδειγμένη και αυτό φάνηκε από νωρίς. Το ότι κανείς δεν κατάλαβε τι ποδόσφαιρο ήθελε ο Ουρουγουανός να παίξει η ομάδα του, λέει όλη την ιστορία. Μας έταξε, όταν ήρθε στα μέρη μας, πίεση ψηλά, ασφυκτικό πρέσινγκ, ταχύτητα σε σκέψη και εκτέλεση, είδαμε άμυνα (πολύ) χαμηλά, βαθιές μπαλιές (και Άγιος ο Θεός), ανούσια κατοχή μπάλας και απουσία αυτοματισμών.

Ο Ντιέγκο Αλόνσο αφήνει τον Παναθηναϊκό στην 7η θέση, με μόλις 3 νίκες σε 9 παιχνίδια. Θα μιλούσαμε πιθανόν ήδη για χαμένη σεζόν αν οι υπόλοιποι «μεγάλοι» δεν είχαν κάνει με τη σειρά τους κάμποσες γκέλες. Η διαφορά από την κορυφή και τον πρωτοπόρο αυτή τη στιγμή Άρη, είναι μόλις 5 βαθμοί. Όχι κάτι φοβερό, προφανώς. Ειδικά για μια ομάδα με το ρόστερ που έχουν οι «Πράσινοι». Το ακριβότερο της Super League. Τι πρέπει όμως να βρεθεί επειγόντως για να γίνει πράξη η αντεπίθεση, να ανακτηθεί το χαμόγελο και η ελπίδα; Ένας κόουτς που θα αξιοποιήσει αυτό το αβαντάζ, θα το αποτυπώσει σε πράξεις. Θα είναι αυτός ο Ρουί Βιτόρια; Μόνο το μέλλον θα δείξει.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε σε αυτή τη φάση, είναι ό,τι και το καλοκαίρι για τον Ντιέγκο Αλόνσο. Να καταδείξουμε δηλαδή τις διαφορές του από τον προκάτοχό του. Τι έχει λοιπόν ο Πορτογάλος που δεν είχε ο Ουρουγουανός; Ακολουθούν οι βασικές απαντήσεις. Με τους φίλους του Παναθηναϊκού να εύχονται να περάσει πολύς καιρός μέχρι να χρειαστεί να γίνει ξανά τέτοιου είδους σύγκριση…

Ξέρει τι σημαίνει πρωταθλητισμός, ξέρει τι σημαίνει μεγάλη ομάδα

Είναι πολύ πιο δοκιμασμένος στο υψηλό επίπεδο σε σχέση με τον Αλόνσο. Στον πρωταθλητισμό, στην πίεση της μεγάλης ομάδας. Βασικά έχει προπονήσει επί σειρά ετών (2015-19) ένα από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κλαμπ, την Μπενφίκα. Κι αυτό προφανώς αποτελεί το best of του βιογραφικού του. Στους «Αετούς» πήρε 2 Πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο και 1 Λιγκ Καπ. Χειρίστηκε με επιτυχία δύσκολες καταστάσεις, παρουσίασε ένα σύνολο με ταυτότητα και χαρακτήρα. Στη συνέχεια η καριέρα του πήρε την κατιούσα, τον κέρδισε περισσότερο το αίσθημα της περιπέτειας, η θέληση για οικονομική… υπέρβαση. Στην Αλ Νασρ ιδίως. Με την Σπάρτακ Μόσχας δεν κόλλησε ποτέ, ενώ στην Εθνική Αιγύπτου δεν πήγαινε άσχημα ως το φιάσκο στο Κόπα Άφρικα του 2023, εντελώς αναπάντεχα.

Πολύ πιο επιθετικός και με ξεκάθαρη στόχευση στα «θέλω» του

Έχει επιθετική φιλοσοφία και όχι στη θεωρία, όπως ο Αλόνσο, αλλά στην πράξη. Το βλέμμα του είναι συνεχώς στραμμένο στο πώς η ομάδα του θα σκοράρει όσο το δυνατόν περισσότερο. Η ποδοσφαιρική σκέψη του συνοψίζεται στο εξής τρίπτυχο: Ποιότητα, ένταση και άμεση αντίδραση στην απώλεια κατοχής. Δεν ανέχεται να βλέπει ομάδες του να κακομεταχειρίζονται την μπάλα. Από τα χρόνια του ως ποδοσφαιριστής – ήταν μέσος – έχει κρατήσει αυτή τη θέληση για έλεγχο του παιχνιδιού, για ποδόσφαιρο κυριαρχίας.

Ξέρει να προσαρμόζεται, έχει πολλά πλάνα πάντα έτοιμα για χρήση

Είναι ευέλικτος τακτικά, όχι απόλυτος και προσαρμόζεται στις συνθήκες που συναντάει. Θέτει ρεαλιστικούς στόχους ανάλογα με το ρόστερ που έχει στα χέρια του. Στην Μπενφίκα είχε την οξυδέρκεια να πατήσει στην εξαιρετική δουλειά του Ζόρζε Ζέσους και να βάλει σταδιακά τα δικά του στοιχεία για να διατηρηθεί η συνέχεια και η συνέπεια. Εξελίσσει τους νεαρούς παίκτες, επί των ημερών του στη Λισαβόνα έκαναν το «μπραφ» ο Ζοάο Φέλιξ και Ρενάτο Σάντσες. Έχει πίστη στις δυνάμεις του και ψάχνει πολύ να έρθει κοντά με τους παίκτες του, να τους καταλάβει και να τον καταλάβουν, αφού θεωρεί κομβικής σημασίας τον ανθρώπινο παράγοντα.

Ρουί Βιτόρια: Ποιοι παίκτες επωφελούνται από την άφιξή του

Κι αφού κάναμε τις πρώτες συστάσεις με τον Ρουί Βιτόρια, πάμε και σε μια ακόμα πτυχή των πραγμάτων. Ποιοι παίκτες επωφελούνται από την άφιξή του; Η πρώτη αυθόρμητη απάντηση και λόγω της αναμενόμενης επαναξιολόγησης του ρόστερ, είναι οι παραγκωνισμένοι από το πρότερο status πραγμάτων. Όπως ο Πέρεθ, ο Βέρμπιτς, ο Μάγκνουσον (που πάντως δεν είναι ίδια περίπτωση με τους άλλους 2, αν είναι 100% καλά θα παίξει, no matter what).

Κυρίως όμως η διαφορά περιμένουμε να προκύψει για 2 αδιαμφισβήτητους βασικούς. Μπακασέτας και Ιωαννίδης δικαιούνται πια να περιμένουν ένα σύστημα και συνθήκες που θα τους επιτρέψουν να αξιοποιήσουν πλήρως τα δυνατά τους στοιχεία χωρίς να «ξοδεύονται». Στους κερδισμένους της αλλαγής προπονητή αναμένεται να είναι και ο Ουναϊ, αποκτώντας επιτέλους τον κομβικό ρόλο που «υποσχόταν» όταν αποκτήθηκε. Και ο Βαγιαννίδης; Δεν ήταν ότι δεν έπαιζε επειδή δεν τον ήθελε ο Αλόνσο, κάθε άλλο, διοικητικοί ήταν οι λόγοι. Αλλά τελευταία προκύπτει πως το πράγμα πάει προς εξομάλυνση στις σχέσεις του Παναθηναϊκού με τον Έλληνα μπακ. Αν αυτό επιβεβαιωθεί, ο Ρουί Βιτόρια αποκτάει ακόμα ένα σημαντικό «συν» στην προσπάθεια του να μην έχει την εφήμερη τύχη του προκατόχου του.