Εν αρχή ην το… αρνητικό. Το αδιαμφισβήτητο αρνητικό: ο Παναθηναϊκός μετράει ήδη πέντε ήττες στις πρώτες δώδεκα αγωνιστικές της Euroleague, έχοντας χάσει, μάλιστα, τα δύο τελευταία παιχνίδια του. Ναι μεν ρεκόρ του παραμένει «θετικό» (7-5), όμως με βάση και το πρόγραμμα που είχε θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μίνιμουμ στο 8-4 ή και στο 9-3.
Οι πρωταθλητές Ευρώπης (καλό είναι να μην το ξεχνάμε αυτό, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με την ψυχολογία ή και τη δεδομένη αγωνιστική χαλάρωση) αντιμετωπίζουν σοβαρότατα ζητήματα στην άμυνα, κάτι που φάνηκε και με την Ζαλγκίρις αλλά και- πολύ περισσότερο- χθες κόντρα στην Μονακό.
Η αρμάδα του Βασίλη Σπανούλη έβαλε, αν δεν το προσέξατε, 50 πόντους στο πρώτο ημίχρονο.
Ο ίδιος ο V-Span, για να σταθούμε λίγο και στο ντεμπούτο του, απέδειξε με το «καλησπέρα» πως ανήκει στο κορυφαίο προπονητικό επίπεδο. Ειδικά ο τρόπος- και πολύ περισσότερο η τόλμη που επέδειξε- με τον οποίο έβγαλε από το μπασκετικό τούνελ την ομάδα του όταν ζορίστηκε στο τέλος, ήταν μαεστρικός.
Αναφερόμαστε, φυσικά, στο (αδιανόητο στα χαρτιά) small ball στο… τετράγωνο, όταν παρέταξε γι’ αξιοσέβαστο διάστημα στο παρκέ τους Τζέιμς, Οκόμπο, Λόιντ, Ντιαλό και Μπράουν ως πεντάρι- μια μικτή «στρουμφ» που, όμως, έκανε μεγάλα πράγματα.
Πίσω στα του Τριφυλλιού: ο coach Αταμάν είναι σαφές πως έχει κάποια ζητήματα να λύσει. Πρώτιστο, ενδεχομένως και πάνω από την άμυνα, ο διαμοιρασμός των λεπτών του καθενός. Καλή η… δημοκρατία, όμως πρέπει να υπάρξει ένας σαφής πυρήνας 6-7 παικτών που θα παίζουν «κατά βάση» και οι άλλοι που θα τους πλαισιώνουν.
Ο Τούρκος προπονητής έχει αποδείξει πολλάκις στην ακραία πετυχημένη καριέρα του πως δε μασάει και πως είναι μανούλα στο να παίρνει δύσκολες αποφάσεις. Κι αυτό αναμένεται να κάνει από δω και πέρα.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουν ηχήσει ήδη κάποια καμπανάκια- έχουν και παραέχουν. Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται light και soft, για να χρησιμοποιήσουμε δύο διαδεδομένες ελληνικές λέξεις. Ωστόσο…
Ωστόσο άλλο καμπανάκι, άλλο πανικός: οι Πράσινοι έχουν ακόμη στο ρόστερ του τον παίκτη που μπορεί- και θα κάνει- τη διαφορά όταν θα σφίξουν τα γάλατα.
Αναφερόμαστε, φυσικά, στον Κώστα Σλούκα. Ο αρχηγός των πρωταθλητών Ελλάδος δεν έχει καταφέρει να φτάσει στα δικά του, δυσθεώρητα αγωνιστικά ύψη και αυτό φαίνεται. Κάτι ο τραυματισμός που κουβαλάει, κάτι το ότι δε διανύει και την πρώτη του νιότη και οφείλει να προστατέψει το σώμα του, τον έχουν αφήσει ελαφρώς πίσω.
Πράγμα που φαίνεται στο παιχνίδι του Τριφυλλιού, μιας και ό,τι και να κάνουν ο υπέροχος Ναν (που χθες στο τέλος έγινε ελαφρώς… μοιραίος) ή ο οδοστρωτήρας Λεσόρ (τα λόγια αρχίζουν να στερεύουν για τον Γάλλο), ο ΠΑΟ θα είναι πάντα η ομάδα του Σλούκα.
Ο Έλληνας γκαρντ μετράει μέχρι στιγμής στην Ευρωλίγκα 7.1 πόντους, 1.7 ριμπάουντ και 4.2 ασίστ, με 45% στο δίποντο, 36.6% στο τρίποντο και 1.5 λάθος κατά μέσο όρο.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει έστω και στοιχειωδώς την καριέρα του, γνωρίζουν πως αυτά τα νούμερα θ’ ανέβουν- ιδίως όταν θα φτάνουμε προς το τέλος της σεζόν, τότε που θα έρθουν τα playoffs και θα πρέπει να κάνουν όλοι το κάτι παραπάνω.
Επομένως, ναι: ο Παναθηναϊκός δεν έχει ξεκινήσει και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την σεζόν, αν και αυτή η αρχή αποτελεί μια τυπική αρχή ομάδας Αταμάν έπειτα από μία θριαμβευτική σεζόν. Ναι, πρέπει να υπάρχει προβληματισμός. Ναι, σωστή η ανάλυση για το τι φταίει.
Αλλά, ιδίως οι φίλοι του Επτάστερου, μην τρελαίνεστε.
Υπάρχει ο Κώστας Σλούκας…