Στο ελληνικό πρωτάθλημα των τελευταίων χρόνων υπάρχει ένα μοτίβο που δεν τιμάει ιδιαίτερα ούτε την ΑΕΚ ούτε τον ΠΑΟΚ, που έχουν καταφέρει να σπάσουν από δυο φορές ο καθένας την κυριαρχία του Ολυμπιακού: και οι δυο μοιάζουν να μην ξέρουν πώς να διαχειριστούν αποτελεσματικά και με ψυχραιμία τους θριάμβους τους. Έτσι, πετάνε στα σκουπίδια τον κανόνα που λέει πως ο πρωταθλητής έχει το μομέντουμ και ξεκινάει, σχεδόν… αυτοδικαίως, από την pole position και την επόμενη σεζόν. Με εξαίρεση τον Ολυμπιακό που έχει το know how της διαχείρισης της πίεσης του πρωταθλητισμού, οι έτεροι δυο πρωταθλητές των τελευταίων χρόνων κατά κανόνα εμφανίζονται χειρότεροι την επόμενη χρονιά.
Από αυτό το μοτίβο μοιάζει εγκλωβισμένος ο φετινός ΠΑΟΚ. Η ομάδα του Λουτσέσκου ξεκίνησε τον δεύτερο γύρο με μια εμφατική τεσσάρα στις Σέρρες κόντρα στον τοπικό Πανσερραϊκό και μετά από πολύ καιρό θύμησε κάτι από τον περσινό Δικέφαλο του Βορρά, που όποτε πετύχαινε μικρότερο αντίπαλο τον κεραυνοβολούσε δίχως έλεος. Παρ’ όλ’ αυτά, η συνολική εικόνα του μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα δεν είναι για εφησυχασμό. Και αυτό είναι τόσο εξηγήσιμο που στην πραγματικότητα, οι λύσεις για τον Ασπρόμαυρους είναι οφθαλμοφανείς.
Ο ΠΑΟΚ πέρυσι κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα έχοντας ιδιαιτέρως προβληματική επιθετική γραμμή και τρανταχτό κενό στα στόπερ, εκεί όπου μόνο ο Κουλιεράκης ήταν άξιος εμπιστοσύνης. Έχοντας ωστόσο έναν Μεϊτέ – σημείο αναφοράς στη μεσαία γραμμή και παίρνοντας πολλά γκολ από τους παίκτες πίσω από τον φορ, κατάφερε να υπερκαλύψει το ντεσαβαντάζ της έλλειψης γκολ από τους φορ. Επρόκειτο στην πραγματικότητα για μια παραδοξότητα που δεν πληρώθηκε ποτέ και αυτό θα ήταν ανέφικτο να συνεχιστεί για δεύτερη σερί σεζόν: φέτος, πληρώνει το γεγονός ότι δε βρήκε μία στιβαρή λύση το καλοκαίρι για όσα δεν πλήρωσε πέρυσι.
Στις Σέρρες βέβαια έγινε αυτό που είχε τόσο πολύ ανάγκη και ο φετινός ΠΑΟΚ (ομοίως με τον περσινό): είδε τις πίσω γραμμές του να σκοράρουν και να υπερκαλύπτουν το γεγονός ότι η επιθετική τριπλέτα δε βρίσκει με συχνότητα δίχτυα. Νίκησε δηλαδή σαν να ήμασταν ακόμη στη σεζόν 2023-2024. Θα είναι το παιχνίδι με τον Πανσερραϊκό η αφετηρία για να αναδυθεί εκ νέου ο περσινός ΠΑΟΚ που έβρισκε τρόπους να μην πληρώνει τις αγωνιστικές του παραδοξότητες ή πρόκειται για μια παρένθεση και με την επιστροφή του στην «στοιχειωμένη» φέτος Τούμπα;
Το σίγουρο πάντως είναι πως οι συνθήκες έχουν σχετικοποιήσει τα προβλήματα του ΠΑΟΚ: ο πρωταθλητισμός είναι μια διαδικασία ανταγωνιστική και τόσο η αποτυχία όσο και η επιτυχία είναι συναρτήσεις εξαρτώμενες από τους ανταγωνιστές. Και ακριβώς επειδή οι ανταγωνιστές του για το πρωτάθλημα έχουν επίσης τα δικά τους άλυτα (μέχρι στιγμής) προβλήματα, η ομάδα του Λουτσέσκου, η ίδια αυτή ομάδα που έχει να νικήσει στην Τούμπα από τα τέλη Αυγούστου για την Superleague, βρίσκεται μόλις στο -3 από την κορυφή με δύο παιχνίδια να μεσολαβούν μέχρι την εορταστική διακοπή και την χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Δεν το λες και καταστροφή, έτσι δεν είναι;
Θα ήταν μεγάλη αφέλεια τα προβλήματα του ΠΑΟΚ να κριθούν μεμονωμένα και εξαιτίας τους ο πρωταθλητής να ξεγραφτεί. Πρόκειται άλλωστε για την ομάδα που έχει δώσει επανειλημμένως και με διάρκεια εξετάσεις στο πώς να διαχειρίζεσαι και να ξεπερνάς κρίσεις: αυτόν τον οργανισμό μην τον φοβάσαι.
Λίγο το μέταλο της ομάδας του Λουτσέσκου, λίγο η αύρα του περσινού πρωταθλήματος, λίγο οι μικρές αποστάσεις από τον ανταγωνισμό, με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ παραμένει ισότιμος διεκδικητής του τίτλου. Αν καταφέρει να επιστρέψει με διάρκεια στα περσινά του δεδομένα, όπως έκανε στις Σέρρες, έχει όλα τα φόντα να είναι μέσα στο κόλπο μέχρι τον Μάιο.
Και αν μπει στα πλέι οφ όντας κοντά στην κορυφή, τότε κανείς δε θα θέλει να τον βρει απέναντί του…