Η Εθνική Ελλάδας μπάσκετ διέθετε μία αξιοζήλευτη ομάδα στα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Δεν κατέκτησε άδικα το EuroBasket 2005, ούτε απέκλεισε τυχαία τις ΗΠΑ στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 2006. Δημήτρης Διαμαντίδης, Βασίλης Σπανούλης, Θοδωρής Παπαλουκάς, Νίκος Χατζηβρέττας, Νίκος Ζήσης, Αντώνης Φώτσης, Μιχάλης Κακιούζης, Κώστας Τσαρτσαρής, Γιάννης Μπουρούσης, Λάζαρος Παπαδόπουλος, Σοφοκλής Σχορτσανίτης…
Ενδεχομένως να είχαν έρθει κι άλλα μετάλλια αν δεν έπεφτε στον δρόμο της «γαλανόλευκης» η Ισπανία. Αυτός ο «κακός δαίμονας» που το μεσημέρι της 3ης Σεπτεμβρίου 2006 επιβλήθηκε με 70-47 στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας και αναδείχθηκε κορυφαίο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του πλανήτη. Και να ήταν μόνο τότε…
Ήττα στον 2ο γύρο του EuroBasket 2007 στη Μαδρίτη με 76-58, αποκλεισμός στον ημιτελικό της ίδιας διοργάνωσης με 82-77, σε έναν αγώνα που η διαιτησία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο.
Ακολούθησε το… αναίμακτο 81-66 στον προκριματικό όμιλο των Ολυμπιακών Αγώνων 2008, όμως έναν χρόνο αργότερα ήρθε το 82-64 στα ημιτελικά του EuroBasket 2009.
Πιο ανταγωνιστική ήταν η Εθνική στο παιχνίδι για τη φάση των «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010, χάνοντας έδαφος στα τελευταία λεπτά και λυγίζοντας εν τέλει με 80-72.
Συνεπώς, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μετρούσε ήδη έξι σερί ήττες από την Ισπανία, εκ των οποίων οι τέσσερις σε νοκ-άουτ αναμέτρηση.
Η τελευταία «γαλανόλευκη» χαρά ήταν ανούσια, αφού είχε έρθει σε ένα φιλικό τεστ στη Μαδρίτη στις 10 Σεπτεμβρίου 2005, ενώ η επόμενη θα καθυστερούσε κατά τρία χρόνια (EuroBasket 2013).
Υποθετικά, τι δεν διέθετε η Εθνική εκείνες τις εποχές; Έναν αρτίστα με μπόλικη δόση… τρέλας, όπως ο Μίλος Τεόντοσιτς. Το απέδειξε στον προημιτελικό του προαναφερθέντος Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010, στις 8 Σεπτεμβρίου, τέσσερις ημέρες μετά την πρόκριση της Ισπανίας επί της Ελλάδας. Εξάλλου δεν είχε αναδειχθεί τυχαία MVP της EuroLeague με τη φανέλα του Ολυμπιακού, λίγους μήνες νωρίτερα.
Εκείνο το απόγευμα, περίπου 15.000 φίλαθλοι έδωσαν το «παρών» στο «Σινάν Ερντέμ» της Κωνσταντινούπολης και παρακολούθησαν τη Σερβία να προηγείται έπειτα από το πέρας των πρώτων τριών δεκαλέπτων.
Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο ήταν συγκλονιστικός με 27 πόντους και 5 ασίστ, ωστόσο η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς έδειχνε ικανή να φτάσει στην επικράτηση.
Με το σκορ στο 89-89, η Σερβία είχε την κατοχή και αναζητούσε το νικητήριο καλάθι, προκειμένου να αποκαθηλώσει την κάτοχο της διοργάνωσης. Η μπάλα πήγε στα χέρια του 23χρονου, τότε, πόιντ γκαρντ. Όταν την εξαπέλυσε προς την αντίπαλη μπασκέτα, τα 196 εκατοστά του στέκονταν περίπου στα 10 μέτρα. Μπροστά του δέσποζε η παρουσία του Χόρχε Γκαρμπαχόσα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή μετρούσε 1/7 τρίποντα. Ε, και;
Ο… θρασύς άσος δικαιώθηκε και έγραψε το 92-89! Ήθελε κότσια και εκείνος τα διέθετε. Με 3’1’’ στο ρολόι, ο Σέρτζιο Σκαριόλο πήρε τάιμ-άουτ για να σχεδιάσει την τελευταία επίθεση της ομάδας του. Ο Γκαρμπαχόσα επρόκειτο να εκτελέσει το σουτ, αλλά υπέπεσε σε λάθος. Η ομάδα του Ίβκοβιτς ήταν στα ημιτελικά!
«Μπράβο, μαέστρο, Τεόντοσιτς», κραύγαζε εκστασιασμένος ο σπίκερ της σερβικής τηλεόρασης τη στιγμή που η μπάλα «πλήγωνε» το ισπανικό καλάθι.
«Είπαμε να κάνουμε ένα μακρινό τρίποντο στη λήξη του χρόνου της επίθεσης. Αν το βάζαμε, θα παίρναμε την πρόκριση. Αν το χάναμε, το πολύ-πολύ να παίζαμε παράταση», δήλωσε μετά τη λήξη ο αείμνηστος «Ντούντα».
Το τρομερό της υπόθεσης είναι ότι η νικήτρια ομάδα μέτρησε 15/30 από την περιφέρεια, ωστόσο ο Τεόντοσιτς ήταν ο χειρότερος! Ο Μάρκο Κέσελ είχε 5/6, ο Νεμάνια Μπιέλιτσα 3/3, ο Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς 3/6 και ο Ντούσκο Σαβάνοβιτς 2/4.
«Ξέρετε, το σερβικό μπάσκετ είχε πάντοτε μεγάλους σουτέρ. Ήταν ο Κιτσάνοβιτς παλιά, ο Τζόρτζεβιτς και ο Ντανίλοβιτς αργότερα. Χρόνια τώρα, ψάχναμε να βρούμε τους νέους σουτέρ που θα μιμηθούν τους παλιότερους.
Με αυτήν την ομάδα, δουλέψαμε αρκετά και πρέπει να πω ότι όλοι τους έχουν βελτιωθεί και σε αυτόν τον τομέα. Ακόμη, βέβαια, δεν έχουμε φτάσει στο επίπεδο που θα ήθελα, αλλά έχουμε προοδεύσει πάρα πολύ και κάποια στιγμή θα μείνουν κι αυτά τα παιδιά στην ιστορία», προσέθεσε ο Ίβκοβιτς.
«Από την αρχή του παιχνιδιού έλεγα ότι ο Τεόντοσιτς θα είναι καθοριστικός. Κάποιοι δεν συμφωνούσαν μαζί μου, όμως αποδείχθηκε πως είχα δίκιο. Αυτός είναι ο ηγέτης της ομάδας», είπε ο Σάσα Τζόρτζεβιτς, ένας εκ των κορυφαίων σουτέρ που είδαν τα ευρωπαϊκά γήπεδα.
Τελικά, η Σερβία δεν έφτασε στον τελικό. Έμελλε να λυγίσει από την οικοδέσποινα Τουρκία με πανομοιότυπο τρόπο. Ο Τεόντοσιτς λίγο έλειψε να κάνει τη διαφορά, εν προκειμένω ως δημιουργός, αφού οργάνωσε μαεστρικά την επίθεση της ομάδας του για το 82-81 διά χειρός Βελίτσκοβιτς στα 4’3’’ πριν από τη λήξη.
Στην τελευταία τουρκική επίθεση, όμως, ο Κερέμ Τουντσερί πέτυχε λέι-απ σαν σε προπόνηση και έγραψε το 83-82 στα 0’5’’. Έπειτα από το τάιμ-άουτ, ο Βελίτσκοβιτς πρόλαβε να σουτάρει στον αέρα, ωστόσο δέχθηκε το μπλοκ του Σεμίχ Ερντέν. Αυτή τη φορά το σύνολο του Ίβκοβιτς έφυγε με σκυμμένο κεφάλι από το παρκέ.
Η Σερβία δεν πήρε καν μετάλλιο, καθώς ηττήθηκε από τη Λιθουανία στον μικρό τελικό, εντούτοις ο Τεόντοσιτς συμπεριλήφθηκε στην κορυφαία πεντάδα του τουρνουά μαζί με τους Λουίς Σκόλα, Λίνας Κλέιζα (πρώην συμπαίκτης του στον Ολυμπιακό), Κέβιν Ντουράντ και Χέντο Τούρκογλου.