Δεν το ξεχνάς αυτό το βράδυ με τίποτα. Αν είσαι Λιβερπουλάς σίγουρα, αν είσαι hater, 100%. Στην τελική, συνέβησαν δύο πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει. Δύο σερί τα οποία έσπασε αυτή η εκπληκτική Παρί Σεν Ζερμέν του Λουίς Ενρίκε. Οι Reds δεν είχαν αποκλειστεί ποτέ ξανά στην Ευρώπη, έχοντας νικήσει εκτός έδρας στον πρώτο αγώνα, ενώ για πρώτη φορά έφυγαν με σκυμμένο το κεφάλι στη διοργάνωση έπειτα από διαδικασία των πέναλτι. Αυτό το αποτέλεσμα ήταν κάτι περισσότερο από ένας αποκλεισμός.
Όταν μια πρόκριση κρίνεται στη ρουλέτα, σαφώς και είναι θέμα μικρών λεπτομερειών, σαν να πετάς ένα κέρμα στον αέρα, όμως στα 210 λεπτά ανάμεσα στις δύο εστεμμένες, ήταν ξεκάθαρο με γυμνό μάτι, χωρίς να χρειάζεται ανάλυση, ποια άξιζε το εισιτήριο στα προημιτελικά. Η Λίβερπουλ ήταν αυτή που πήγε να «κλέψει» την πρόκριση έπειτα από ένα αδιανόητα τυχερό «διπλό» στο Parc des Princes, όμως αν και το ποδόσφαιρο το γουστάρουμε επειδή είναι το πιο άδικο άθλημα, στο Anfield αποδόθηκε δικαιοσύνη.
«Η μαγεία του νέου format του Champions League» θα μπορούσε να πει κάποιος κύριος Αλεκσάντερ. Και εντελώς λάθος δεν θα μπορούσαμε να τον βγάλουμε, αφού η Νο1 της League Phase αποκλείστηκε από την 15η, από εκείνη που χρειάστηκε να παίξει «τελικό» μια αγωνιστική πριν το φινάλε για να μην υποστεί το κάζο του να μείνει εκτός της 24άδας. Κατά σύμπτωση, αυτός ο «τελικός» παίχτηκε κόντρα σε μια άλλη αγγλική. Την Μάντσεστερ Σίτι, που πριν τη φετινή σεζόν, έκανε χαβαλέ στην Premier League με 4 σερί κατακτήσεις.
Είναι σαφές ότι δεν μιλάμε για ένα ταπεινό club που ζει από τα έσοδα των πωλήσεων και έκανε ένα αδιανόητο «θαύμα», όμως φέτος η PSG πήρε εκδίκηση κόντρα στους υπερόπτες Άγγλους για λογαριασμό της Farmers League. Αν και βρέθηκε με 0-2 στην πλάτη από την Σίτι και με το ένα πόδι εκτός των «24», έκανε μια αδιανόητη ανατροπή με 4-2 με υπερμπαλάρα μέσα σε 30 λεπτά και έστειλε την παρέα του Πεπ πάνω στην Ρεάλ και το δεύτερο σκέλος της πράξης ήρθε με την Λίβερπουλ.
Η Παρί έδειξε κλάση πάνω σε πολλούς τομείς κόντρα στην ομάδα που κατακτά το πρωτάθλημα Αγγλίας με +15, εκθέτοντας σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο της φετινής Premier League. Οι Reds, που κάνουν πλάκα στο Νησί και γράφουν ιστορία με τον 20ό τίτλο τους, δεν μπορούσαν με τίποτα να βρουν γιατρικό κόντρα στους Παριζιάνους, που παρότι έχασαν ματς που έπρεπε να πάρουν σβηστά με τουλάχιστον 2-0, είχαν το σθένος, το πλάνο και τις προσωπικότητες να στήσουν party μέσα στο Anfield.
Ένα σύνολο εντελώς διαφορετικό από αυτό των προηγούμενων ετών, με αστέρια που υπήρχαν απλά για να υπάρχουν. Το τσίρκο με τους Νεϊμάρ και Μέσι να κάνουν διακοπές εγκατέλειψε το Παρίσι και ο Λουίς Ενρίκε παρουσιάζει την πιο ορθολογική PSG εδώ και χρόνια. Πέρα αποτελεσματική, οφείλουμε να πούμε και συμπαθητική, αφού λείπει το αστέρι παγκόσμιας κλάσης, ο παίκτης που όλοι ψάχνουν και παίζουν μόνο για εκείνον. Έχοντας ακόμα το ρευστό, υπάρχει πλέον και το μυαλό έτσι ώστε το recruitment να μην λειτουργεί για το θεαθήναι.
Στο πρωτάθλημα, η Λίβερπουλ έχει συνηθίσει να τα περιμένει όλα από τον Σαλάχ. Δεν δέχεται γκολ εύκολα και περιμένει τη στιγμή που ο Αιγύπτιος είτε θα την ακουμπήσει και θα πάει μέσα, είτε θα δώσει ασίστ, είτε θα εκτελέσει πέναλτι και όλα καλά. Μέσα σε 47 γκολ είναι φέτος και γράφει ιστορία, όμως κόντρα στην Παρί δεν μπόρεσε να κάνει απολύτως τίποτα απέναντι στον Νούνο Μέντες και όλη την ομαδική λειτουργία. Ο Λουίς Ενρίκε στον αγώνα του Anfield παρέδωσε μαθήματα.
Έβαλε false-nine τον Ντεμπελέ, ο οποίος έπαιξε άριστα τον ρόλο δημιουργώντας ανισορροπία ανάμεσα στο δουλεμένο τρίο των Reds με τους Γκράβενμπεργκ, ΜακΆλιστερ, Σόμποζλαϊ, οι οποίοι είχαν μόνιμα την αμφιβολία αν θα πρέπει να τον ακολουθήσουν ή να κρατήσουν τη θέση τους. Αυτό το τρικ δημιουργούσε συνεχώς χώρους για τους Φαμπιάν Ρουίθ, Βιτίνια και Νέβες, για να κρατήσουν μπάλα, να πάρουν χρόνο και αυτοπεποίηση αλλά και να παίξουν στην πλάτη της άμυνας.
Φυσικά, οι ύμνοι για τον Ισπανό τεχνικό δεν θα υπήρχαν αν δεν υπήρχε στο τέρμα ο Τζίτζιο Ντοναρούμα, με το ιστορικό σερί σε διαδικασίες των πέναλτι. Ο Ιταλός πορτιέρε απέκρουσε τις εκτελέσεις τον Ντάργουιν Νούνιες και Κέρτις Τζόουνς και έκανε το 6/7 στην καριέρα του με Ιταλία, Μίλαν, Παρί. Μόνο 3 τερματοφύλακες έχουν καλύτερο ποσοστό από το δικό του 85% [Κλος, Χραντέτσκι, Πφαφ] ενώ ακριβώς ίδιο με το δικό του έχει Εμιλιάνο Μαρτίνες της Άστον Βίλα, αντιπάλου της Παρί στους «8».
Δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε το πόσο διαφημισμένη είναι η Premier League όσον αφορά το physical-game και τον ρυθμό και την ένταση που απαιτείται να βγάζουν επί έναν χρόνο οι παίκτες. Όμως η «αρχηγός» μιας θεωρητικά κατώτερης λίγκας ήταν επί 210 λεπτά με το πόδι στο γκάζι. Ακόμα τρέχουν και ήταν μια ταχύτητα πάνω από την Λίβερπουλ ξεκάθαρα. Ακόμα και στην παράταση, ήταν μόνιμα μπροστά. Ο Κβαρατσχέλια έτρεχε να καλύψει στο τέλος σαν «σκύλος» αμυντικός χαφ.
«Τα εντός συνόρων ματς της PSG είναι αντικειμενικά πιο light» μπορεί να υπάρχει σαν επιχείρημα, όμως και η Λίβερπουλ έχει «καθαρίσει» εδώ και μήνες την κούπα και είχε τον χρόνο για πλήρη αποκατάσταση και πνευματική και σωματική ετοιμότητα. Όμως αυτό δεν βγήκε στο γήπεδο. «Ήταν η καλύτερη ομάδα που έχουμε παίξει και το καλύτερο ματς της καριέρας μου» είπε προς τιμή του ο ηττημένος manager, Άρνε Σλοτ.
Κάναμε spoiler πιο πάνω, εκπρόσωπος της Premier League θα είναι και η επόμενη αντίπαλος της Παρί στους «8». Η Άστον Βίλα, μία φορά κάτοχος του τίτλου [1982] και ομάδα που προπονεί ο Ουνάι Έμερι, τον οποίο ο Λουίς Ενρίκε είχε αντιμετωπίσει ως τεχνικός της Μπαρτσελόνα το 2017 στη σειρά με την περίφημη remontada, μια από τις μεγαλύτερες διαιτητικές «σφαγές» στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα γίνει σε αυτό τον αγώνα, όμως είναι σίγουρο ότι «όπου και αν παίζουμε, δεν σταματάμε να κάνουμε επιθέσεις» σύμφωνα με τον προπονητή. Έναν άνθρωπο που βοήθησε ξανά οπαδούς και fans να ενωθούν έπειτα από μια περίοδο που υπήρχαν ακόμα και αποδοκιμασίες προς Μέσι και Νεϊμάρ. Αυτή η Παρί Σεν Ζερμέν που χρειάστηκε πρώτα να «κερδίσει» πίσω τους οπαδούς της, σήμερα έχει «κατακτήσει» και τους ουδέτερους…