Η πιο εμβληματική στιγμή του Θοδωρή Ζαγοράκη ήταν φυσικά στο 2004. Τότε που ως αρχηγός της Εθνικής έκανε αυτό που έπρεπε να το δούμε πρώτα για να πιστέψουμε ότι συνέβη στ’ αλήθεια: Σήκωσε την κούπα του Euro! Όσο για το επικότερο highlight της καριέρας του, πάλι στα γήπεδα της Πορτογαλίας καταγράφηκε: Όταν τσίμπησε την μπάλα από τον Λιζαραζού, έδωσε… ραντεβού μαζί της πίσω από την πλάτη του και σέρβιρε στον Χαριστέα την κεφαλιά με την οποία ξέρανε τη Γαλλία!
Εκτός από το φτιάχνει όμως γκολ, ο «Ζαγόρ» πετύχαινε και ο ίδιος σπουδαία. Γιατί μπορεί να μη σκόραρε συχνά (λόγω και της θέσης του), αλλά όταν έβρισκε δίχτυα το έκανε ενίοτε με εντυπωσιακό τρόπο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το φοβερό «παστέλι» σε ματς της Λέστερ με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που κάρφωσε κοτζάμ… Σμάιχελ. Μα κυρίως το ανεπανάληπτο βολέ με τη φανέλα της ΑΕΚ, που πάγωσε (προσωρινά δυστυχώς) την Ίντερ!
Στους «16» του Κυπέλλου UEFA της σεζόν 2001-2002 η «Ένωση» κληρώθηκε με τους «νερατζούρι». Καθοδηγούμενη από τον Φερνάντο Σάντος, θ’ αντιμετώπιζε την ομάδα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ και του Γρηγόρη Γεωργάτου (ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν παροπλισμένος). Με περισσότερους λοιπόν από 6.000 οπαδούς της να κάνουν απόβαση στο «Μεάτσα», η ΑΕΚ πίστευε στην υπέρβαση. Και πίστεψε ακόμα περισσότερο με τον τρόπο που ξεκίνησε το ματς…
Διότι στο πέμπτο μόλις λεπτό ο Ζαγοράκης «προειδοποίησε» τον Φραντσέσκο Τόλντο με σουτ που απέκρουσε δύσκολα στη δεξιά του γωνία. Και τρία λεπτά αργότερα… υλοποίησε την απειλή με μεγαλειώδη τρόπο: Μετά από μια ανύποπτη πάσα έξω από την περιοχή, το «μπουμπούνισε» ξανά. Και μ’ ένα φοβερό (όσο και απρόσμενο) μονοκόμματο, «κρέμασε» τον θηριώδη Ιταλό γκολκίπερ!
Η κιτρινόμαυρη εξέδρα πήρε φωτιά. Ο ίδιος ο Ζαγοράκης το γιόρτασε σαν παλαβός. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και την ΑΕΚ, δεν το χάρηκε για πολύ. Η «καρμανιόλα» που λεγόταν Φερούζεμ αλλοίωσε όσο έπρεπε ένα σουτ του μεγάλου Ζανέτι για να έρθει η ισοφάριση λίγα λεπτά αργότερα. Ο Μοχάμεντ Καλόν (που έξι χρόνια αργότερα θα φορούσε την κιτρινόμαυρη φανέλα) ανέτρεψε το σκορ πριν το ημίχρονο. Και ο Βέντολα (έπειτα από νέα γκάφα του Φερούζεμ) έγραψε αργότερα το τελικό 3-1.
Ήταν ένα βράδυ που ξεκίνησε ονειρεμένα, αλλά πήγαν όλα στραβά. Δεν έφτανε η τεράστια απουσία του Ντέμη Νικολαΐδη (που βρισκόταν στο πέταλο με τον κόσμο), η ΑΕΚ έχασε με τραυματισμό στο 20’ τον Κασάπη. Έπαιξε με δέκα στο τελευταίο τέταρτο, αφού χτύπησε ο Ίβιτς, ενώ είχαν γίνει οι αλλαγές. Και λίγο νωρίτερα της ακυρώθηκε ένα κανονικότατο γκολ του Γκαμάρα, με το οποίο θα είχε πολύ περισσότερες πιθανότητες στη ρεβάνς.
Εκεί πλησίασε την ανατροπή (σε ένα «Νίκος Γκούμας» που έβραζε), αλλά δεν την κατάφερε. Μπορεί λοιπόν το 2-2 να την άφησε εκτός προημιτελικών, αλλά ο Ζαγοράκης σημάδεψε εκείνο το ζευγάρωμα με τους «νερατζούρι»: Χάρη σ’ ένα γκολ που δεν είχε αντίκρισμα, αλλά (χάρη και στην ομορφιά του) είναι απ’ αυτά που έχουν πανηγυριστεί… εξαλλότερα στην ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ.
