Οχι, δεν θα κάνω τα στραβά μάτια για μία φορά μετά την νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ. Βαρέθηκα τις λογιστικές νίκες και τις νίκες «να σώσω ότι μπορω».
Καθρέφτης για μένα ειναι η εικονα – ας παίζω καλα και ας χάνω. Η εικόνα του Παναθηναϊκου την Κυριακή στο ΟΑΚΑ, δεν διέφερε σε τίποτα απο τον Παναθηναϊκό που σέρνεται κάθε χρονιά τέτοια περίοδο, όταν οι αγώνες στην Ελλάδα μυρίζουν (και κρίνουν) τίτλους. Το οτι κέρδισε με 3-1 την αφελή αγωνιστικά, ΑΕΚ, οφείλεται μόνο στο οτι οι παίκτες βρίσκουν μονοι τους κίνητρο στα μεγάλα παιχνίδια και έχουν το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Αν αντί για την ΑΕΚ, έπαιζες με τον αντιεμπορικό Αρη ή τον Παναιτωλίκο, δεδομένα θα είχες γκελάρει. Και 1-3 να έχανες την Κυριακή, δίκαιο θα ήταν βάσει εικόνας.
Ναι, φυσικά και λογικά ο Βιτόρια θέλει να καταφέρει να βγάλει τον Παναθηναικό δεύτερο, εξαντλώντας τις πιθανότητες για την ζαριά των προκριματικών του CL του καλοκαιριου. Δεν ειμαι καθόλου βέβαιος όμως, οτι ο Πορτογάλος εκτιμά το ρόστερ του Παναθηναϊκού. Δεν μπορεί για δύο συνεχόμενα παιχνίδια να επιλέγει τις καμινάδες απο την άμυνα, με προφανή στόχο να… ξεσβερκιάσει τον σέντερ φορ. Για αυτού του τύπου ποδόσφαιρο μας αποχαιρέτησε άλλωστε και ο Ντιέγκο Αλόνσο. Η επιλογή να παίξει έτσι, δείχνει περίτρανα ότι δεν εμπιστεύεται καθόλου τις δυνατότητες των στόπερ του και των 3 κεντρικων χαφ του. Με την επιλογή του αυτη, δείχνει οτι φοβάται το λάθος τους και τους το λέει κατάμουτρα: «δεν μπορείτε να την τσουλήσετε, διώξτε την μακριά».
Οταν πρωτοήρθε, λέγαμε οτι δεν είχε το χρόνο να δουλέψει τους παίκτες του στο passing game, γιατι μεσολαβούσαν παιχνίδια μεσοβδόμαδα και οι προπονήσεις ήταν ελάχιστες. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα όμως, που όλα έχουν χαθεί, πού ειναι η δουλειά που υποτιθεται οτι έγινε για την ανάπτυξη και το passing game από την άμυνα προς την επίθεση; Ειδατε εσείς τίποτα; Δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να ειναι δουλεμένος μπροστά – κάτι που κανει μπαμ, αλλά πίσω να επιλέγει καμινάδες. Δεν συνάδουν αυτά. Ο Πορτογάλος ποτε και σε καμία ομάδα του δεν έπαιζε έτσι. Αρα δεν μπορεί να του ήρθε ξαφνικά να το εφαρμόσει στον Παναθηναϊκό. Απλά, σκέφτεται και πράττει, βάσει του υλικού που έχει και που δουλέυτηκε στην προετοιμασία.
Δεν φταίει αυτός που δεν έχει αριστεροπόδαρο στόπερ, μετά το νέο τραυματισμό του Μάγκνουσον. Δεν φταίει αυτός που ο πιο ποιοτικός του παίκτης, παίζει περπατώντας, ούτε ότι ο δευτερος καλύτερος παίζει στην ίδια θέση με τον πρώτο. Δεν φταίει αυτός που ο καλύτερος του χαφ, είναι ασταθής, ούτε ότι ο δευτερος καλύτερος σου ειναι μετριότατος με την μπάλα στο πόδια. Δεν φταίει αυτός που το μοναδικό σύστημα που ταιριάζει σε αυτόν τον Παναθηναϊκό, ο Ντραγκόφσκι του το διέλυσε σε 25 δευτερόλεπτα. Αυτό εξηγείται από την επιλογή του να παίξει τακτικά απέναντι και στην ΑΕΚ και στο τέλος – ευτυχώς για εκείνον – να του βγει. Την Κυριακή του βγήκε – αύριο μαθαύριο άγνωστο. Ομως έτσι δεν πάει πουθενα – και το ξέρει και ο ιδιος. Το καλοκαίρι θέλει γενναίες αποφάσεις και ελπίζω τα αποτελέσματα να μην τον τυφλώσουν. Ουτε η 4η θέση την διοίκηση και προβεί σε αλλαγή προπονητή.
