Υπάρχουν άνθρωποι που δεν σου κάθονται καλά στο μάτι. Που από τη φάτσα και μόνο μπορεί να τους αντιπαθήσεις. Ισχύει όμως και το ανάποδο: Υπάρχουν άνθρωποι που είναι «χαρά θεού». Που ό,τι και να γίνει, δυσκολεύεσαι να τους θυμώσεις ή να τους κρατήσεις κακία. Αν υπήρχε λοιπόν ποδοσφαιρικό λεξικό και λήμμα «μέτριος παίκτης, αλλά ωραίος τύπος» ένα είναι βέβαιο: Θα μπορούσε να έχει τη φωτογραφία του ΠΑΝΤΟΤΕ χαμογελαστού Κέλβιν Σέμπουε!
Αν και τα δύσκολα άρχισαν από τις πρώτες του κιόλας στιγμές στην Ελλάδα (όταν έφτασε το 1996), ο αξέχαστος Λιβεριανός δεν πτοήθηκε. Διότι αρχικά έχασε τη βαλίτσα του (μένοντας μόνο με το φαρδύ τζιν, το πουκάμισο και τα παπούτσια που φορούσε). Όταν ξεκίνησε να δοκιμάζεται από τον Αθηναϊκό, τον πηγαινο-φερναν από το ξενοδοχείο «Αλέξανδρος» με… βέσπα. Παρόλο που στην πρώτη του προπόνηση θρυλείται ότι έκανε 13 σουτ, μετρώντας 12 γκολ και 1 δοκάρι, ο αείμνηστος Γιάννης Παθιακάκης παρέμενε διστακτικός για την απόκτησή του.
Αυτός που δεν δίστασε καθόλου όμως ήταν η «γάτα» που ονομάζεται Χρήστος Πανόπουλος. Όταν ο Σέμπουε βαρέθηκε να περιμένει και ζήτησε από τον μάνατζέρ του, Τάσο Ραγκούση να του βρει άλλη ομάδα, εκείνος έστειλε μια κασέτα με στιγμιότυπα στον μεγαλομέτοχο της SKODA Ξάνθης: Αυτό ήταν! Μέσα σε μια ώρα τους κάλεσε να υπογράψουν. Και ούτε ο ίδιος δεν φανταζόταν πόσο πολύ και πόσο γρήγορα θ’ ανταμειβόταν γι’ αυτό!
Ξεχωρίζοντας από την αρχή λοιπόν με τα θεόστραβα πόδια και τα κόκκινα παπούτσια του, ο Σέμπουε έγραψε 34 συμμετοχές και 3 γκολ. Μόνο που ένα εξ αυτών θα το εξαργύρωνε ακριβά ο ίδιος και η ομάδα του. Διότι το πέτυχε σε μια θριαμβευτική νίκη επί της ΑΕΚ για το Κύπελλο μέσα στο «Νίκος Γκούμας». Ανοίγοντας το σκορ για το τελικό 0-2 και μοιάζοντας άπιαστος από τους αντιπάλους του, ο ταχύτατος Λιβεριανός μπήκε στο μάτι των τότε διοικούντων.
Σε μια εποχή λοιπόν που… έρρεε το χρήμα της αγγλικής ENIC, ο Σέμπουε δεν προτιμάται απλώς από τον Λουτσιάνο (που ήθελε ν’ ακολουθήσει τα βήματα του συμπατριώτη του, Μαρτσέλο και να πάει στην ΑΕΚ). Δεν παραμερίζεται απλώς η μνημειώδης… καψούρα του Ντουμίτρου Ντουμιτρίου με τον επίσης αξέχαστο, Νίκα Παντούρου. Με τον θρύλο να θέλει τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο, Γιώργο Λεωτσινίδη να εξηγεί στον Ντάνιελ Λίβι «νάμπερ 9 Γουεά, νάμπερ 10 Σέμπουε», δαπανούνται εντέλει 650 εκατ. δραχμές (περίπου 1,8 εκατ. ευρώ) για τον… μακρινό ξάδερφο του σταρ της Μίλαν.
Πολλά λεφτά για 35 συμμετοχές και 3 γκολ (εκ των οποίων τα δυο με Εθνικό και Πανελευσινιακό). Άσε που άθελά του ο Σέμπουε πρωταγωνίστησε σε μια από τις πιο τραυματικές φάσεις για τρεις γενιές ΑΕΚτζήδων, όταν από δική του πάσα στη Μόσχα ο Ντέμης Νικολαΐδης έχασε τη μεγάλη ευκαιρία που θα έδινε την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπελλούχων. Έστω κι έτσι όμως, αγαπήθηκε στην «Ένωση». Και φεύγοντας για τον Ηρακλή το 1999, άφησε μόνο φίλους (και κυρίως τον κολλητό του, Άρναρ Γκρέταρσον).
Στον «Γηραιό» εξάλλου μπόρεσε να γίνει πολύτιμος. Αποτέλεσε μέλος της ιστορικής τετράδας με τους Χάγκαν, Ντεμπά και Κωνσταντίνου. Πέραν όμως της αγωνιστικής του προσφοράς (που ήταν αξιοπρόσεκτη με 38 αγώνες και 9 γκολ) λατρεύτηκε και εκεί για τον χαρακτήρα του. Έδινε ρέστα στον χαβαλέ, τσουγκρίζοντας… μπλε αυγά το Πάσχα ή τραγουδώντας στα μπουζούκια «ο πιο καλός ο χασικλής πρέπει να είναι Ηρακλής». Και ο περίφημος πανηγυρισμός του με τις παλάμες γυρισμένες προς τον ουρανό έγινε (χάρη στον Αντώνη Ρέμο που τον αντέγραψε) trend σε ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη!
