Ο τελευταίος χορός: Ο διάδοχος του Κάρλο Αντσελότι

Η προπονητολογία στη Ρεάλ Μαδρίτης μόλις ξεκίνησε με το ερώτημα «μετά τον Καρλέτο ποιος;»

Με το φρύδι σηκωμένο, με κάθε μυ του προσώπου του να υποδηλώνει έναν άνθρωπο με απόλυτο κοντρόλ των καταστάσεων, των συναισθημάτων του. Ο Κάρλο Αντσελότι ενσάρκωσε επί σειρά ετών την επιτυχία, τον ατάραχο μετρ των μεγάλων αγώνων που οδηγεί τους παίκτες και τις ομάδες του στη δόξα. Ο χρόνος δεν κάνει χάρες σε κανέναν και είναι ορατό πως ένας σπουδαίος κύκλος κλείνει, πως ήρθε η στιγμή να πούμε «αντίο» σε έναν legend του αθλήματος, τουλάχιστον στο τοπ επίπεδο.

Ο αποκλεισμός από την Άρσεναλ μοιάζει να σηματοδοτεί το «ρέκβιεμ» του «Καρλέτο» στο Champions League, τη διοργάνωση δηλαδή που έχει θριαμβεύσει 5 φορές ως προπονητής. Το να χάσεις συμβαίνει. Αυτό όμως που δεν δικαιολογείται, ειδικά όταν λέγεσαι Ρεάλ Μαδρίτης, είναι να εμφανίζεις τέτοια εικόνα ανημπόριας. «Δεν υπάρχει δικαιολογία, ήταν καλύτεροι από εμάς και στα δύο ματς», παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ιταλός, που ηττήθηκε κατά κράτος τακτικά από τον Μικέλ Αρτέτα.

Αυτή η βερσιόν της «Βασίλισσας» δομήθηκε εντελώς λάθος. Το να έχεις στην 11άδα παίκτες όπως οι Εμπαπέ, Βινίσιους, Ροντρίγκο, Μπέλιγχαμ και να παίζεις με γιόμες στη λογική (του παραλόγου) του «μπας και» συνιστά μια θλιβερή εικόνα. Ο Κάρλο Αντσελότι δεν κατάφερε να βρει τη σωστή χημεία, τα σωστά λόγια. Να κάνει δηλαδή αυτό για το οποίο φημίζεται και του χάρισε, στην πορεία των ετών, 30 τίτλους με 7 διαφορετικές ομάδες (Ρόμα, Μίλαν, Μπάγερν, Παρί Σεν Ζερμέν, Ρεάλ Μαδρίτης, Τσέλσι, Γιουβέντους) – μην ξεχνάμε ότι είναι ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχει κατακτήσει τίτλο πρωταθλητή στα πέντε «μεγάλα» πρωταθλήματα της Ευρώπης (Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία).

Επειδή ακριβώς μιλάμε για Ρεάλ και επειδή έχουν δει και έχουν δει τα μάτια μας από αυτήν την ομάδα, κανείς δεν την είχε καταδικάσει παρά το 3-0 του Λονδίνου. Αποδείχθηκε όμως πως αυτό που έγραψε το ταμπλό στο πρώτο ματς δεν ήταν ατύχημα της μιας βραδιάς. Η remontada έμεινε στη θεωρία, τα μεγάλα λόγια πετάχτηκαν στον κάδο των απορριμάτων, ο Αντσελότι δεν είχε ξεκάθαρο αγωνιστικό σύστημα για να υποστηρίξει τα «θέλω» του. Τίποτα το ομαδικό, μόνο επίκληση στο ατομικό ταλέντο. Δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει κάτι τέτοιο όταν απέναντι βρέθηκε μια από τις πλέον άρτια οργανωμένες και δουλεμένες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Ήταν άλλωστε πάντα μια μεγάλη συζήτηση το κατά πόσο ο Κάρλο Αντσελότι είναι σπουδαίος προπονητής ή σπουδαίος διαχειριστής, ένας «ψυχολόγος» που μιλάει στην καρδιά των σταρ επειδή ξέρει πώς να πατήσει τα κουμπιά τους. Εμείς θα πούμε απλά πως αν ήταν εύκολο, θα το είχαν κάνει κι άλλοι.

Σε κάθε περίπτωση, το κλαμπ της Μαδρίτης βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Ναι, η σεζόν δεν έχει τελειώσει, το νταμπλ είναι ακόμα εφικτός στόχος (τελικός Copa del Rey στις 26/4 κόντρα στην Μπαρτσελόνα, ενώ στη La Liga βρίσκεται στο -4 από τους Καταλανούς). Όμως αυτή η εικόνα αδυναμίας κόντρα στην Άρσεναλ φαντάζει ως σημείο δίχως επιστροφή. Γενικώς όλα τα σημάδια υποδηλώνουν αλλαγή στον πάγκο το προσεχές καλοκαίρι. «Μπορεί να είναι φέτος, μπορεί του χρόνου όταν και τελειώνει το συμβόλαιό μου, κανένα πρόβλημα πάντως αν αποφασίσουν να με απολύσουν. Τη μέρα που θα φύγω μόνο “ευχαριστώ” θα πω σε αυτό το κλαμπ», δήλωσε ο Ιταλός, χαρακτηριστικά.

Και το εύλογο ερώτημα, αν επιβεβαιωθεί η τάση, είναι το εξής: Μετά τον Κάρλο Αντσελότι, ποιος; Ακόμα η προπονητολογία βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο, θα… μεγαλώσει όμως, δεδομένα. Το όνομα του Γιούργκεν Κλοπ είναι το πρώτο που άρχισε να παίζει κάπως πιο δυνατά. Επειδή ο Γερμανός τεχνικός είναι αυτός που είναι, επειδή δεν περνάει καλά στην Red Bull που έχει αναλάβει έναν ασαφή διοικητικό ρόλο που δεν του ταιριάζει, επειδή το διάστημα που έμεινε εκτός από την πρώτη γραμμή φαίνεται πως του επέτρεψε να φορτίσει τις μπαταρίες του. Είναι ένα ζήτημα το αν η ψυχοσύνθεση ενός «ελευθεριακού» τύπου κολλάει με το περιβάλλον της «Βασίλισσας», αλλά ΟΚ, αυτά συχνά είναι απλώς για το λέγειν, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο κυνική.

Στη λίστα της Ρεάλ σίγουρα συμπεριλαμβάνεται και ο Τσάμπι Αλόνσο – κάποιοι μάλιστα τον θεωρούν ως την πλέον προφανή λύση. Μπορεί να μην είναι τόσο στα χάι του όσο πέρυσι όταν έκανε τη μία υπέρβαση μετά την άλλη στην Μπάγερ Λεβερκούζεν, μετατρέποντας σε serial winner την πλέον λούζερ ομάδα, αλλά παραμένει ένας κόουτς που «φωνάζει» πως ήρθε για να μείνει, για το τοπ των επιπέδων. Είναι Ισπανός, έχει παίξει στη Ρεάλ, είναι γενικώς πολλά τα «συν» της υποψηφιότητάς του.

Κλομπ ή Τσάμπι Αλόνσο δηλαδή; Ξαναλέμε, είναι πολύ νωρίς, θα ήταν πρόωρο και λανθασμένο να το προσεγγίσουμε έτσι. Ακόμα μιλάμε απλώς για τάσεις, για φήμες. Αυτό όμως που μοιάζει δεδομένο είναι πως ο Κάρλο Αντσελότι δεν θα βρίσκεται και του χρόνου στον πάγκο της «Βασίλισσας».