Το καλοκαίρι είναι η εποχή του ονείρου για έναν οπαδό. Δεν πρέπει να του το χαλάμε, δεν είναι σωστό. Κι ύστερα, ο χειμώνας πάντα έρχεται. Και όλα, τελικά και αναπόφευκτα, αποκαλύπτονται. Όπως, για παράδειγμα, ποια «παλτά» αγοράστηκαν για τη σεζόν. Σε αυτή τη λίστα, ο Παναθηναϊκός έχει να θυμάται μια κραυγαλέα περίπτωση. Καθότι «πουλήθηκε» όνειρο (ή μεγάλος «παπάς», ορθότερα) στο κοινό του. Μα «νέος Ζλάταν» ο Βαλμίρ Μπερίσα; Ποιος το σκέφτηκε, ποιος τόλμησε να το πει και ποιος επέμεινε σε τέτοια ιεροσυλία;
Αν δεν τον θυμάσαι τον αλβανικής καταγωγής Σουηδό φορ, μην αγχώνεσαι για τη μνήμη σου. Είναι ο ορισμός του «πέρασε και δεν ακούμπησε». Αποκτήθηκε τον Αύγουστο του 2014, ως δανεικός από τη Ρόμα. Ήταν τότε 18 ετών και είχε νωρίτερα κάνει υποσχόμενα πράγματα στις ομάδες Νέων της Χάλμσταντ. Σκόραρε φουλ με το Νο9 στην πλάτη, ξεχώριζε για την τεχνική του. Απολύτως λογικό το ότι ήταν διεθνής με τις μικρές Εθνικές της σκανδιναβικής χώρας, αναδείχτηκε μάλιστα πρώτος σκόρερ (7 γκολ) στο Παγκόσμιο Κύπελλο Κ17 του 2013, με την ομάδα του να τερματίζει στην 3η θέση.
Η μετανάστευση στην Ιταλία και στη Ρώμη έμοιαζε να του δίνει το χώρο και το χρόνο για να γίνει ακόμα καλύτερος. Μίλαν, Ρόμα, Ίντερ, Γιουβέντους, Ντόρτμουντ, Λίβερπουλ, Τότεναμ, Σάντερλαντ, Σέλτικ, Άγιαξ, ακόμα και Ρεάλ Μαδρίτης εμφανίζονταν να τον έχουν τσεκάρει νωρίτερα! Απίθανα πράγματα βάσει της συνέχειας της πορείας του. Που αποτέλεσε τον ορισμό του «πού είσαι νιότη που έλεγες πως θα γινόμουν άλλος».
Στον ένα χρόνο που έμεινε στην Ελλάδα και παρότι τον είχε από κοντά ο Μάρκους Μπεργκ και του έδινε συμβουλές – κουράγιο, ο Βαλμίρ Μπερίσα έπαιξε μόνο σε ένα ματς με την α’ ομάδα των «Πρασίνων». Και αυτό στο τέλος της σεζόν. Το ημερολόγιο έγραφε 3 Μαΐου 2015 όταν πέρασε αλλαγή, στο 80’, αντί του Νίκου Καρέλη, σε ματς κόντρα στην Κέρκυρα (1-1),
«Θεωρώ ότι έγινα καλύτερος παίκτης στην Ελλάδα. Έχω δώσει πολλά φιλικά με την πρώτη ομάδα απέναντι σε αντιπάλους πρώτης και δεύτερης κατηγορίας και έχω σκοράρει σχεδόν σε όλα», είχε πει τότε, λίγο πριν φύγει. Μόνο που η συνέχεια δεν δικαίωσε, ούτε κατά διάνοια, τα λόγια του. Έγινε ο ορισμός του γυρολόγου, του ποδοσφαιρικού «όπου γης και πατρίς». Έχει αλλάξει από τότε περισσότερες από 10 ομάδες, σε διάφορες χώρες, από Ολλανδία και Ρουμανία ως Βοσνία και Μάλτα. Αυτή τη στιγμή, στα 29 του, παίζει στην Μαλίσεβα (Κόσοβο). Όχι αυτό που θα περίμενε κανείς από έναν… νέο Ζλάταν, έτσι δεν είναι;
Αποδείχτηκε έτσι για πολλοστή φορά πόσο λάθος είναι να φορτώνουμε με αχρείαστες, βαριές και ασήκωτες ταμπέλες, νεαρούς παίκτες που έχουν μεν ταλέντο, αλλά ακόμα δεν έχουν αποδείξει το παραμικρό στο τοπ επίπεδο, μην έχοντας καμία βεβαιότητα πως θα καταφέρουν να ξεχωρίσουν και να σταθούν σε αυτό. Ο Βαλμίρ Μπερίσα είχε καλά στοιχεία, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να αλλάξει status, να κάνει το βήμα προς τα ψηλά, ούτε ο πρώτος είναι αλλά ούτε και ο τελευταίος.
Το πιο περίεργο, αν δει κανείς τα στατιστικά του, είναι πως το ταβάνι του είναι τα 4 γκολ σε μια σεζόν. Σε πρωταθλήματα τριτοτέταρτης ταχύτητας, μάλιστα. Κι αυτό τα λέει όλα για το πόσο ξέπεσε. Είναι να απορεί κανείς αν είναι ο ίδιος παίκτης με αυτόν που ως teenager τα «παστέλωνε» με άνεση. Ο Παναθηναϊκός, συνεπώς και προφανώς, δεν είχε καμία ευθύνη για το γεγονός πως ο Βαλμίρ Μπερίσα απέτυχε με τη φανέλα του. Ήταν, απλά, προάγγελος της συνέχειας.