Εάν κάποιος που παρακολούθησε το πρώτο ημίχρονο του αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Ρέιντζερς, δεν έβλεπε το δεύτερο και μάθαινε το τελικό σκορ, σίγουρα θα νόμιζε ότι είναι προϊόν AI. Τα μάτια των φίλων του τριφυλλιού έχουν δει πολλά τα τελευταία χρόνια, αλλά τέτοιο ματς που να στραβώνει τόσο στο δεύτερο ημίχρονο, μετά από τόσο εμφατική επίδειξη ανωτερότητας της ομάδας τους στο πρώτο, σίγουρα δεν θα θυμούνται ούτε οι ίδιοι.
Πρώτο επίσημο παιχνίδι για την ομάδα του Βιτόρια λοιπόν, πρώτα συμπεράσματα. Πάμε να τα δούμε:
@ Ο Ντραγκόφσκι ακόμη και σε ματς που δεν κάνει κάποιο σοβαρό λάθος, είναι λες και τραβάει πάνω του όλη την αρνητική ενέργεια. Σε αγώνα που ο ΠΑΟ έπρεπε να προηγείται (τουλάχιστον) 2-0, η Ρέιντζερς δεν απειλεί, η μπάλα φεύγει από το πόδι του Κέρτις κι όλοι με κάποιο μεταφυσικό τρόπο ξέρουμε την κατάληξη, πριν δούμε την μπάλα στα δίχτυα. Αργά ή γρήγορα ο Λεφόν θα πάρει φανέλα βασικού, όμως δεν είμαι πολύ αισιόδοξος ότι θα δούμε μεγάλη διαφορά. Και ο Γάλλος είναι κίπερ ψυχολογίας ικανός για το καλύτερο, αλλά και το χειρότερο.
@ Το δίδυμο Πάλμερ Μπράουν – Τουμπά δεν εμπνέει (σε ‘μένα τουλάχιστον) καμιά εμπιστοσύνη, ειδικά σε συνθήκες πίεσης. Στη θέση του Βιτόρια η πρώτη θέση που θα ζητούσα ενίσχυση δεν θα ήταν ούτε το 8, ούτε το 10. Θα ζητούσα βασικό σέντερ μπακ, ιδανικά αριστεροπόδαρο για να ματσάρει με τον πιο ποιοτικό στόπερ που διαθέτουν αυτή τη στιγμή οι πράσινοι: Τον Ίνγκασον.
@ Ο Πελίστρι τρέχει σαν τον άνεμο, μαρκάρει, σκυλιάζει, δημιουργεί καταστάσεις, τα κάνει όλα σχεδόν τέλεια, αλλά χύνει την καρδάρα το γάλα στην τελική προσπάθεια. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά του με τον Τετέ. Ο Βραζιλιάνος δεν θα βοηθήσει το δεξί του μπακ όπως ο Πελίστρι. Δεν θα βοηθήσει ούτε στο πρεσάρισμα όπως ο Ουρουγουανός. Δεν είναι ο παίκτης που θα καταπιεί χιλιόμετρα σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου. Αλλά διάολε φάσεις σαν το δοκάρι του Πελίστρι στο πρώτο ημίχρονο ξέρει να τις τελειώνει. Το κρύο αίμα του έλειψε απόψε…
@ Το ξεκίνημα της φετινής σεζόν για τον Κώτσιρα μοιάζει με συνέχεια της περυσινής. Πολύ κακός, τρύπα στην άμυνα, δείχνει ότι πρέπει εκτός από το αγωνιστικό να δουλέψει και το ψυχολογικό κομμάτι. Με τα σημερινά δεδομένα πάντως φαίνεται ότι έχει κλείσει τον κύκλο του στο τριφύλλι.
@ Αισιόδοξος είναι ένας προπονητής που πιστεύει ακόμα ότι αυτό που βλέπουμε από τον Μαντσίνι δεν είναι το ταβάνι του, αλλά έχει περιθώρια βελτίωσης και κάποια στιγμή θα τα δείξει.
@ Ο Παναθηναϊκός έχει πλέον ένα εξάρι που μπορεί να αλλάξει την εικόνα του. Ο Τσιριβέγια είναι η καλύτερη μεταγραφή των τελευταίων ετών. Ηγέτης, καθοδηγεί τους συμπαίκτες, δίνει τον τόνο για το πότε θα ξεκινήσει το πρέσινγκ και πότε θα χαλαρώσει, κόβει, ράβει και σου δίνει την εντύπωση ότι παίζει εδώ και χρόνια στο τριφύλλι. Ο τρόπος που καλύπτει τη θέση στο πρώτο ημίχρονο είναι σεμιναριακός.
@ Ο Παναθηναϊκός βρήκε έναν Βαγιαννίδη και στην αριστερή πλευρά. Είχαν πολύ καιρό οι φίλοι του τριφυλλιού να δουν αριστερό μπακ να βγάζει σέντρα συστημένη και όχι στα τυφλά. Ο Κυριακόπουλος του πρώτου ημιχρόνου δείχνει στο χορτάρι αυτά που περιμένει ο Βιτόρια από ένα σύγχρονο αριστερό μπακ.
@ Η Ρέιντζερς είναι (σήμερα που μιλάμε) μια μέτρια ομάδα. Το κακό για τον Παναθηναϊκό όμως είναι ότι με τον τρόπο που παίζει, μπορεί να γίνει πολύ πιο επικίνδυνη στα εκτός έδρας ματς που αγωνίζεται σε πιο χαμηλά μέτρα και φεύγει στις αντεπιθέσεις…
@ Γυρίζει; Εάν κάποιος μπορούσε να μου εγγυηθεί ότι στη ρεβάνς θα κρατήσει ο ΠΑΟ ανέπαφη την εστία του θα έδινα πολλές πιθανότητες. Αλλά με αυτό το κέντρο άμυνας κι αυτόν τον τερματοφύλακα, το μηδέν πίσω μοιάζει mission impossible…
@ Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτός ο Παναθηναϊκός θυμίζει όλο και πιο πολύ τον προπονητή του: Έχει σχέδιο, παίρνει σχεδόν άριστα στη θεωρία αλλά στην πράξη μένει μετεξεταστέος. Από ουσία μηδέν…