Το όνομά του στη γλώσσα του σημαίνει «ευλογημένος». Και όντως αυτό ίσχυσε για τον ίδιο: Το μπάσκετ του έδωσε την ευκαιρία να ξεφύγει από τη φτώχεια. Να βοηθήσει την οικογένειά του. Να αναδείξει τα προβλήματα στη χώρα του. Για τους αντιπάλους του, από την άλλη, δεν ήταν ακριβώς… ευλογία να τον έχουν απέναντί τους. Γιατί ο Μανούτε Μπολ δεν τους έκρυβε απλά το καλάθι. Τους έκρυβε τον ήλιο, το φεγγάρι και οποιαδήποτε μορφή ζωής κάθε φορά που τολμούσαν να σουτάρουν μπροστά του!
Ο ψηλότερος παίκτης που αγωνίστηκε ποτέ στο ΝΒΑ (μαζί με τον επίσης θρυλικό Γκεόργκι Μουρεσάν) έβλεπε τον κόσμο από τα 231 εκατοστά. Εξάλλου τα… γονίδια του δεν άφηναν και πολλά περιθώρια: Η μητέρα του ήταν 2.08 μ., ο πατέρας του 2.03, η αδερφή του 2.03 και ο προπάππους του… 2.39! Όταν άφησε λοιπόν το Σουδάν και βρέθηκε στις ΗΠΑ προκλήθηκε η σύγχυση που συχνότατα προκαλούταν (ειδικά τα παλιότερα χρόνια) με την ηλικία των Αφρικανών αθλητών.
Η φόρμα μετανάστευσης ανέφερε ως ημερομηνία γέννησης τη 16η Οκτωβρίου 1962. Ωστόσο υπήρχαν ζωηρές υποψίες ότι ο Μανούτε ήταν πολύ μεγαλύτερος. Χαρακτηριστική είναι η μετέπειτα παραδοχή του προπονητή του στο Cleveland Stat, Κέβιν Μακέι, ότι τον δήλωσε μεν ως 19χρονο, αλλά πίστευε πως ήταν ήδη 35! Και ακόμα πιο ενδεικτική είναι η δήλωση του Τζέισον Γουίλιαμς (με τον οποίο αγωνίστηκαν αργότερα ως συμπαίκτες) πως, κατά τη γνώμη του, ο Μπολ μπορεί να ήταν και 55 ετών όταν κρέμασε τα παπούτσια του!
Όπως και να ‘χει όμως και όσων χρονών και αν ήταν, ο Μπολ υπήρξε πραγματική ατραξιόν στα γήπεδα του ΝΒΑ. Στα 10 χρόνια της καριέρας του (1985-1995) και φορώντας τις φανέλες των Μπούλετς, Γουόριορς, Σίξερς και Χιτ, πρόλαβε να καταξιωθεί ως ένας από τους κορυφαίους μπλοκέρ όλων των εποχών: Είναι ο 2ος σε ποσοστό κοψιμάτων ανά αγώνα. Αποσύρθηκε έχοντας μεγαλύτερο μέσον όρο σε τάπες απ’ ό,τι σε πόντους. Και ακόμα πιο περιγραφικός είναι ένας απίστευτος θρύλος που υπάρχει γύρω από το όνομά του.
Σύμφωνα με αυτόν, ο Μπολ έχει καταγράψει ένα αδιανόητο triple double σε παιχνίδι κολεγιακού πρωταθλήματος με τους Bridgeport Purple Knights. Και η σχετική εκδοχή τον παρουσιάζει να έχει τελειώσει το ματς με 32 πόντους, 29 ριμπάουντ και 31 (!) τάπες. Ακόμα κι αν ελέγχεται λοιπόν η αξιοπιστία του συγκεκριμένου στατιστικού, κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι δεν ισχύει. Διότι και στ’ αλήθεια να μην έκανε ο Μανούτε αυτά τα όργια, η γενικότερη εικόνα του έδειχνε πως όντως μπορούσε να τα κάνει!
Εξάλλου γιατί να μοιάζουν ακατόρθωτες 31 τάπες σε έναν αγώνα, όταν ο μυθικός γίγαντας έχει καταγράψει 4 σε 5 μόλις δευτερόλεπτα; Τότε που σ’ ένα ματς των Σίξερς με τους Μάτζικ προκάλεσε… γενική συσκότιση στους αντιπάλους του. Και κατεβάζοντας διαδοχικά τους διακόπτες στους Άντονι Μπάουι, Σον Χίγκινς, Άντονι Μπάουι (ξανά) και τέλος στον Στάνλεϊ Ρόμπερτς, έφτιαξε ένα από τα εμβληματικότερα στιγμιότυπα στην ιστορία του ΝΒΑ!
Όσο τρόμο προκαλούσε πάντως μέσα στη ρακέτα, τόσο συμπαθής και αγαπητός υπήρξε ο Μανούτε σε παίκτες και φιλάθλους. Αξιοποιώντας την προβολή του, ανέπτυξε έντονη κοινωνική δραστηριότητα. Αγωνίστηκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην πατρίδα του και για τους πρόσφυγες του Σουδάν. Και πέραν αυτού, υπήρξε και… τυπάρα. Χαρακτηριστικό είναι ότι τον λάτρευε για το χιούμορ του ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ.
Δυστυχώς «έφυγε» το 2010 από οξεία νεφρική βλάβη έπειτα από επιπλοκές του συνδρόμου Stevens-Johnson. Και πέρα από υπέροχες αναμνήσεις, άφησε ως διάδοχο τον γιο του, Μπολ Μπολ, που (με ύψος 2.21) κάνει επίσης καριέρα σήμερα στο ΝΒΑ.
