13-2-1.935-0.7/90: Συνειδητοποιούμε τι παίκτη πήρε η ΑΕΚ;

Το παιδί που κάποτε απείλησαν πως θα του φυτέψουν μία σφαίρα στο πόδι...

Λούκα Γιόβιτς, λοιπόν. Πριν γίνει η ανατροπή και αποκτηθεί από την ΑΕΚ, θα τολμούσε να πει κανείς ότι πρέπει να πατάμε τα πόδια μας στο έδαφος αν έχουμε έστω και μερικές ελπίδες ένας τέτοιος παίκτης να έρθει στην Super League και ειδικά στα 27 του. Κι όμως, ο Σέρβος επιθετικός, που πέρυσι «καθάριζε» μεγάλα ματς για την Μίλαν και πριν 5 χρόνια η Ρεάλ έσκασε 60 εκατ. ευρώ για να τον πάρει, είναι κάτοικος Ελλάδας και μάλιστα με ελεύθερη μεταγραφή.

Μερικές μέρες μετά την υπογραφή με τον Δικέφαλο, εμείς θα ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία του. Στα πρώτα του βήματα, στις επιλογές που έκανε σε όλη τη διαδρομή, στα εμπόδια, το peak αλλά και τους τελευταίους μήνες στο top-level.

Άνοιξε για πρώτη φορά τα μάτια του στην Σερβία, αλλά μεγάλωσε στην Βοσνία από μια πολύ φτωχή οικογένεια. Όπως έχουν γράψει αυτοί που έχουν ψάξει σε βάθος το παρελθόν του, χρωστά τα πάντα στον πατέρα του, Μίλαν, παλιό επαγγελματία που δεν μπορούσε να κάνει ο ίδιος μεγάλη καριέρα, όμως μπορούσε να καταλάβει ότι ο γιος του είναι ένα πραγματικά ξεχωριστό ταλέντο.

Οι δυο τους έκαναν 200 χιλιόμετρα κάθε μέρα από το Μπατάρ μέχρι το Σαράγεβο με το αυτοκίνητο, όμως ο μικρός Λούκα έσβηνε τον κόπο και τις θυσίες του πατέρα με τις εμφανίσεις του. Σχεδόν σε κάθε ματς στις κατηγορίες των 5 ετών έκανε χατ-τρικ και ήταν ο καλύτερος του γηπέδου. Στην επιστροφή, στο πίσω κάθισμα έκανε τα πρώτα όνειρα για μια καριέρα στο άθλημα. Μερικά χρόνια αργότερα, πλέον στα 8 του, ένας Scout του Ερυθρού Αστέρα τον εντόπισε.

Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, στο κόλπο μπήκε και η Παρτιζάν αλλά ο Λούκα είχε κάνει την επιλογή του. Τα γκολ του τον ανέβαζαν σερί κατηγορίες στα τμήματα υποδομής και το 2014, στα 16 του, είχε έρθει η ώρα να μπει στη μεγάλη σκηνή. Εκείνο τον Οκτώβριο έγινε ο νεαρότερος που αγωνίζεται ποτέ στο Eternal Derby, ενώ προς το τέλος της σεζόν μπήκε αλλαγή στον αγώνα με την Βοϊβοντίνα και δύο λεπτά μετά πέτυχε το γκολ που χάρισε στην ομάδα του το πρωτάθλημα, σπάζοντας το ρεκόρ του πιο μικρού σκόρερ ever που είχε ο Ντέγιαν Στάνκοβιτς.

«Μου αρέσει περισσότερο απ’ όλους ο Φαλκάο. Παίζει με το δεξί, το αριστερό, με το κεφάλι. Σε κάθε ευκαιρία που έχει, είναι φανταστικός, μακάρι να γίνω λίγο σαν και αυτόν» έλεγε μικρός ο Γιόβιτς και αξίζει να χαζέψεις τα video με τα γκολ του για να δεις την ποικιλία και τις ομοιότητες στον τρόπο εκτέλεσης. «Είναι το νέο μας αστέρι, το παιδί αυτό έχει γεννηθεί για να παίζει ποδόσφαιρο. Έχει έμφυτη γνώση για όλα, δεν χρειάζεται να του διδάξεις τίποτα, νιώθει τον χώρο, καταλαβαίνει που πρέπει να κινηθεί, για εκείνον, είναι όλα μια ρουτίνα» σχολίασε ο διευθυντής, Ζβέζνταν Τέρζιτς.

Μέσα όμως σε αυτές τις ευτυχισμένες στιγμές, ήρθε και μια «μαύρη», όταν κάποιος από το οργανωμένο έγκλημα απείλησε τον πατέρα του ότι «αν δεν πληρώσεις, θα τον πυροβολήσουμε στο πόδι». Ο Μίλαν, που είχε κάνει ήδη ό,τι καλύτερο για τον γιο του, εκείνη τη στιγμή κατάλαβε ότι ο χρόνος του στην Σερβία είχε τελειώσει. Αν και τα δικαιώματά του είχαν πωληθεί στον… Απόλλωνα Λεμεσού σαν μέρος του σκανδάλου με τις «μεταγραφές φαντάσματα», ο Γιόβιτς δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στην Κύπρο και από τον Ερυθρό Αστέρα, με τον οποίο έβαλε 12 γκολ σε 42 αγώνες, μετακόμισε στην Μπενφίκα.

Παρά τη μεταγραφή των 6.6 εκατ. ευρώ και τα καλά λόγια που έλεγαν οι προπονητές των Αετών, ο 18χρονος τότε, δεν βρήκε χρόνο στο Da Luz και το 2017 παραχωρήθηκε δανεικός για δύο χρόνια στην Φρανκφούρτη. Την πρώτη σεζόν, το 2017-18 έβαλε 9 γκολ και άρχιζε να νιώθει πιο σημαντικός. «Σε έναν μήνα εδώ έχω τρέξει όσο σε έναν χρόνο στην Λισαβόνα». Υπό τις οδηγίες ενός άλλου από την πρώην Γιουγκοσλαβία, του Νίκο Κόβατς, ήρθε η έκρηξη στο παιχνίδι του.

Ο Σέρβος έβαλε 28 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και όπως το είδωλό του ο Φαλκάο, το έκανε με κάθε τρόπο και αυτός ήταν εντυπωσιακός: 15 με το δεξί, 9 με το αριστερό, 4 με κεφαλιά, μόλις ένα πέναλτι, σε ένα ματς έβαλε 5. Με τρελή λόμπα στο Meazza επί της Ίντερ έστειλε την Άιντραχτ στα ημιτελικά του Europa League, εκεί σκόραρε μέσα-έξω κόντρα στην Τσέλσι και παρότι η ομάδα του αποκλείστηκε στα πέναλτι, ο ίδιος έκανε ταμείο ως 2ος σκόρερ της διοργάνωσης με 10 τέρματα.

Στα 21 του, το επόμενο βήμα ήταν δεδομένο, κάποια μεγάλη ομάδα θα τον έπαιρνε. Λίγες μόλις μέρες μετά την έναρξη της μεταγραφικής περιόδου η Ρεάλ ανακοίνωσε την απόκτησή του. Στο Bernabeu το πράγμα δεν πήγε καθόλου καλά, δεν πρόκειται να προσπαθήσουμε να το ωραιοποιήσουμε. Στην τελική αν είχε παίξει καλά και στους Merengues, στα 27 του θα ερχόταν στην Ελλάδα μόνο για την Μύκονο.

Μια αλλαγή στις απαιτήσεις που δεν έχει σχέση με τίποτα, ένα φορτίο που είναι βαρύ για τους περισσότερους, μια θέση που στη συγκεκριμένη ομάδα δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία. Βρέθηκε στο στόχαστρο και επειδή έφυγε για το Βελιγράδι για τα γενέθλια της δικιάς του, γύρισε με Covid-19 όλο αυτό δεν βοήθησε. Θα πηγαίναμε κι εμείς στο party της κι ας μην είναι δικιά μας- ακόμα κι αν είσαι κοπέλα, κάνε ένα γκογκλάρισμα στο Sofija Milosevic- Jovic. Προχωράμε εμείς.

Ενδιάμεσα, επέστρεψε δανεικός στην Φρανκφούρτη και έπειτα από έναν χρόνο ως αναπληρωματικός η θητεία του στην Ρεάλ ολοκληρώθηκε με 51 ματς και 3 γκολ. Η Φιορεντίνα του άπλωσε το χέρι με ελεύθερη μεταγραφή, έβαλε 13 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και έτσι μπόρεσε για 2η φορά να ανέβει επίπεδο και να κάνει την Μίλαν να δώσει κάτι ψιλά και να τον πάρει. Στους Rossoneri δεν μεταμορφώθηκε σε επιθετικό παγκόσμιας κλάσης, όμως όποιος έβλεπε λίγο Serie A θα έχει διαπιστώσει ότι το τελευταίο 6μηνο ήταν ο καλύτερος επιθετικός τους.

Όταν ήταν fit, έδινε σκληρή μάχη για να κερδίσει τη διοίκηση και ένα νέο συμβόλαιο αφού η Μίλαν είχε μονομερή option για ανανέωση. Στο δεύτερο μισό της σεζόν με τις εμφανίσεις και τα γκολ του προσπάθησε για «προσοχή» και εμπιστοσύνη από τον προπονητή του. Παρότι γνώριζε ότι ο Κονσεϊσάο θα έφευγε, τα έδωσε όλα, μπήκε στην κουβέντα για το αν πρέπει να μείνει ως back-up και παρότι η ανανέωση δεν ήρθε, ο ίδιος έδειξε τι μπορεί να κάνει αν και όλα ήταν εναντίον του.

Στο ξεκίνημα ταλαιπωρήθηκε από μια αρρώστια που οι Ιταλοί λένε pubalgia, το είχε περάσει και ο [συμπαίκτης του στην Εθνική] Βλάχοβιτς πρόσφατα, ένα πρόβλημα στην βουβωνική χώρα που μπορεί να επανέλθει ακόμα και μετά από επέμβαση. Ο Φονσέκα τον άφησε εκτός ευρωπαϊκής λίστας, το club πήρε νέο επιθετικό τον Ιανουάριο, όλα κόντρα, όμως στο τέλος έδειξε θέληση και πείσμα και έφτασε στο σημείο να είναι ο πιο αποτελεσματικός striker.

Αποκορύφωμα ήταν τα δύο γκολ στην Ίντερ στο 3-0 στον ημιτελικό του Coppa Italia. Σίγουρα, έφυγε με το κεφάλι ψηλά: 13 γκολ, 2 ασίστ σε 1.935 λεπτά και 0.7 γκολ ανά 90λεπτο. Αυτόν τον παίκτη παίρνει η ΑΕΚ, κάποιον που απλά δεν μπορεί να τον ρίξεις, με one-touch τελείωμα, δεξί, αριστερό, κεφαλιά-τούβλο, δύναμη, τεχνική, ικανό να κρατήσει την μπάλα σε μεγάλη πίεση και να εκμεταλλευτεί τα ελεύθερα μέτρα μπροστά. Scouts λένε ότι του ταιριάζει το σύστημα με δύο επιθετικούς, πιθανότατα δίπλα στον Ζίνι.

Όπως και να ‘χει…

Είτε η ΑΕΚ αποτελέσει την ομάδα που θα τον βοηθήσει να πατήσει ένεση αδρεναλίνης στην καριέρα του, είτε δεθεί και μείνει εδώ για χρόνια, είτε αποδειχθεί ότι η επιλογή του δεν ήταν η σωστή, ένα πράγμα είναι σίγουρο. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι πλέον η λίγκα στην οποία έρχεται ένας παικταράς μόνο όταν έχει κλείσει τα 30 του χρόνια. Και ο Λούκα Γιόβιτς είναι μία ακόμα απόδειξη γι’ αυτό…