Και να μην βλέπεις – για κάποιο λόγο – εικόνα, ακόμα και χωρίς την περιγραφή, μόνο οι ιαχές στο ηχητικό σκέλος του βίντεο κάνουν σαφές πως κάτι πολύ μεγάλο έχει συμβεί. Όντως. Νέτα σκέτα, το γκολ για το οποίο θα σου μιλήσουμε σήμερα είναι ένα από τα καλύτερα που έχουν μπει ποτέ στα ελληνικά γήπεδα. Αυτό που θα αποκαλούσαμε “poetry in motion”.
Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε, Αύγουστος του 2012 ήταν. Το πρωτάθλημα της Super League είχε μόλις ξεκινήσει και ο Παναθηναϊκός υποδεχόταν τον ΠΑΣ Γιάννινα στο ΟΑΚΑ. Με το γκολ του Βελάσκες στο 28’, οι «Πράσινοι» πήραν το προβάδισμα. Αλλά λίγο πριν από την ανάπαυλα, ήρθε η στιγμή μαγείας που έφερε την ισοφάριση και το τελικό σκορ (1-1).
Ιδού τι συνέβη αν και τα λόγια δεν αρκούν για να μεταφέρουν την «ανατριχίλα»: Ο Χρήστος Πατσατζόγλου, από το κέντρο, έκανε μακρινή μπαλιά ακριβείας προς τον Τόμας Ντε Βινσέντι. Ο Αργεντινός βγήκε στην πλάτη του Νίκου Σπυρόπουλου και τότε συνέβη. Στην κίνηση, ένα απευθείας βολέ, με την μπάλα να παίρνει απίθανη τροχιά και να καταλήγει στα δίχτυα – ο Ορέστης Καρνέζης έμεινε… αγαλματάκι ακούνητο και τι άλλο να έκανε ο άνθρωπος; Ήταν απλά αδύνατο να αντιδράσει. Ακόμα και οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού στις εξέδρες, άρχισαν να χειροκροτούν. Αναγνωρίζοντας απόλυτα πως αυτό που είχαν δει μπροστά στα μάτια τους ήταν κάτι το εντελώς ξεχωριστό, κάνοντας στην άκρη την πίκρα που ένιωθαν. Ούτε ο ίδιος ο σκόρερ πίστευε ότι είχε καταφέρει τέτοιο πράγμα, η έκφραση του προσώπου του το μαρτυρούσε….
Απολύτως φυσιολογικά, το γκολ εκείνο ψηφίστηκε εκείνη τη σεζόν ως το ωραιότερο της χρονιάς στην Ελλάδα – μωρέ και για βραβείο Πούσκας ήταν τέτοιο «παστέλι»! Ο Ντε Βινσέντι πάντως, μετριόφρων και team player, έσπευσε όχι μόνο να μοιραστεί την επιτυχία του, αλλά ως και να «ρίξει» τον εαυτό του. Σπάνιο, γι’ αυτό και (περισσότερο) αξιοσημείωτο, ιδού πώς τα είχε πει:
«Η πάσα του Πατσατζόγλου ήταν πιο δύσκολη από το τελείωμα. Δεν είναι κάτι που προσπαθώ και δοκιμάζω στις προπονήσεις. Ήταν μία πολύ καλή πάσα από τον Πατσατζόγλου, ο οποίος είναι ένας πολύ ικανός ποδοσφαιριστής και εγώ προσπάθησα να τελειώσω τη φάση με σουτ γιατί δεν είμαι καλός με το κεφάλι.
Θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού για το χειροκρότημα στη φάση του γκολ μου. Δεν είναι κάτι που συνηθίζεται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην πατρίδα μου. Αρχικά σκέφτηκα να γυρίζω τη μπάλα, όμως όταν είδα ότι δεν υπήρχε κάποιος συμπαίκτης μου στην περιοχή, αποφάσισα να τελειώσω τη φάση».
Γενικώς εκείνη η σεζόν ήταν ονειρεμένη για τον 24χρονο τότε μέσο. Με 6 γκολ και ισάριθμες ασίστ, ήταν ο μπροστάρης μιας τρομερής πορείας του ΠΑΣ Γιάννινα, που χάρισε στην ομάδα της Ηπείρου μια θέση για την Ευρώπη, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Επιβραβεύτηκε μάλιστα για τις εμφανίσεις του, κάνοντας τη μεγάλη μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Αλλά στους Πειραιώτες πρακτικά πέρασε και δεν ακούμπησε. Δεν έπαιξε ποτέ σε επίσημο ματς. Αρχικά έμεινε δανεικός στον «Άγιαξ της Ηπείρου» πριν μεταβεί στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ, όπου και ρίζωσε επί σειρά ετών βιώνοντας μεγάλες στιγμές, με ένα μίνι break στο Ντουμπάι. Λίγο πριν από το τέλος της καριέρας του, πέρασε ξανά από τα μέρη μας (Λαμία, Ιωνικός), εδώ δηλαδή που μας χάρισε το απόλυτο highlight, εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ.