Το ξεκίνημα της σεζόν ήταν καλό για τον Παναθηναϊκό. Αποκλείστηκε άδοξα (και άδικα με βάση την εικόνα των αγώνων) από τη Ρέιντζερς, αλλά στη συνέχεια έδειξε χαρακτήρα: Πέταξε έξω την ποιοτική Σαχτάρ, εξασφάλισε την παρουσία σε league phase και «φτιάχτηκε» ακόμα περισσότερο με την πρόκριση στο Europa League (έπειτα από την πρόκριση επί της Σάμσουνσπορ).
Τώρα που επιτεύχθηκε ωστόσο ο πρώτος μεγάλος στόχος της σεζόν, το «τριφύλλι» έρχεται αντιμέτωπο με μια άλλη πρόκληση: Την επαρκή αντικατάσταση του Φώτη Ιωαννίδη, αλλά και γενικότερα την ενίσχυση στην επιθετική γραμμή. Προφανώς λοιπόν το βάρος θα πέσει στον γκολτζή που θα κληθεί ν’ αναπληρώσει το κενό του Έλληνα φορ έπειτα από την επικείμενη πώληση στη Σπόρτινγκ.
Πολύ σημαντικό όμως για το βάθος του ρόστερ (που είναι ακόμα πιο αναγκαίο με τρεις διοργανώσεις) είναι και το ποιος επιθετικός θα συμπληρώσει μαζί με τον Κάρολ Σφιντέρσκι τη γραμμή κρούσης του «τριφυλλιού». Δεδομένου λοιπόν ότι ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ θ’ αποχωρήσει (πιθανότατα και από την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο), εκείνος που θα πάρει τη θέση του πρέπει να προσφέρει αναβάθμιση. Και αυτό σίγουρα μπορεί να το κάνει ο Μίλος Πάντοβιτς…
Εφόσον επιβεβαιωθούν τα ρεπορτάζ σε Ελλάδα και Σερβία, ο επιθετικός της Μπάτσκα Τόπολα θα μετακομίσει στην ομάδα του Ρούι Βιτόρια: Με την πίστη (που δεν είναι αβάσιμη βάσει της εξέλιξής του) πως είναι έτοιμος να… ανθίσει στο «τριφύλλι».
Ξεκινώντας από τη Βοϊβοντίνα, ο Πάντοβιτς μετακόμισε στις ακαδημίες του Ερυθρού Αστέρα. Δόθηκε δυο φορές δανεικός, στις RFK Beograd και Βόζντοβατς, αγοράστηκε εντέλει από τη δεύτερη και γράφοντας 16 γκολ και 10 ασίστ (σε 86 ματς με τη φανέλα της) συστήθηκε στη ποδοσφαιρική Σερβία. Ακολούθησε η μεταγραφή στην Μπάτσκα Τόπολα έναντι 300.000 ευρώ το καλοκαίρι του 2023 και από ‘κει και πέρα άρχισε να γίνεται πρωταγωνιστής:
Έπαιξε 43 ματς την πρώτη σεζόν, πετυχαίνοντας 12 γκολ (ένα εκ των οποίων απέναντι στον Ολυμπιακό για το Conference League) και προσφέροντας 9 ασίστ. Και πέρυσι ήταν ακόμα πιο παραγωγικός και αναντικατάστατος, γράφοντας 47 συμμετοχές, 16 γκολ και 8 ασίστ.
Αν τον αποκτήσει όμως ο Παναθηναϊκός δεν είναι μονάχα ότι θα κάνει μια επένδυση στο μέλλον. Ούτε πώς θα διαθέτει μια λύση σίγουρα πιο αποτελεσματική από τον Γερεμέγεφ. Θα κάνει δικό του έναν εξελίξιμο παίκτη, που έχει χριστεί ήδη διεθνής με την εθνική Σερβίας (περνώντας και από όλες τις μικρότερες). Και κυρίως ότι θα διαθέτει επιτέλους και μια λύση για τη γραμμή κρούσης με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Για έναν ανεξήγητο λόγο τα τελευταία χρόνια, το «τριφύλλι» βασιζόταν σε μονοδιάστατους επιθετικούς: Φώτης Ιωαννίδης, Άντραζ Σπόραρ, Κάρολ Σφιντέρσκι, Αλεξάντερ Γερεμέγεφ, είχαν διαφορές προφανώς στο τι προσέφερε ο καθένας, μα και ένα κοινό στοιχείo: Είναι όλοι τους φορ περιοχής, που (με εξαίρεση τον Φώτη) δύσκολα μπορούν να προσφέρουν κάτι έξω απ’ αυτή.
Αντιθέτως, ο Πάντοβιτς μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα άκρα. Διαθέτει τα χαρακτηριστικά (και κυρίως την ταχύτητα) ν’ ανταποκριθεί και σε έναν τέτοιο ρόλο. Εξάλλου περισσότερες συμμετοχές (58) έχει καταγράψει στην καριέρα του ως αριστερός επιθετικός, παρά στην κορυφή (40).
Κάτι που σημαίνει πώς θα προσφέρει ευελιξία στον Ρούι Βιτόρια. Τη δυνατότητα να τον υπολογίζει για πάνω από μια θέσεις. Και τη δυνατότητα να τον χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα, αν το κρίνει απαραίτητο, ακόμα και με τον βασικό επιθετικό που θ’ αποκτηθεί.
Φαναστείτε λοιπόν ματς στα οποία ο Παναθηναϊκός θέλει ένα πιο επιθετικογενές σχήμα, μια ενδεκάδα σε διάταξη 4-2-3-1 με τον Πάντοβιτς όχι στο 9, αλλά στα άκρα: Ντραγκόφσκι, Καλάμπρια, Πάλμερ Μπράουν, Τουμπά, Κυριακόπουλος στην άμυνα Τσιριβέγια στο 6, Ρενάτο Σάντσες στο 8, Ταμπόρδα στο 10, Πελίστρι δεξιά, Πάντοβιτς αριστερά και κορυφή ο αντι-Ιωαννίδης! Καθόλου άσχημα, έτσι;
