Δεν είναι τελικά απαραίτητο ένα παιχνίδι για να επιβεβαιώσουμε ότι το ποδόσφαιρο δεν συγκρίνεται καν με κάποιο άλλο άθλημα. Εντάξει, υπάρχουν και αυτοί που έχουν μια ιδιαίτερη συμπάθεια, όμως η μπάλα είναι από άλλο πλανήτη. Και αυτό το διαπιστώσαμε ξανά πριν μερικές μέρες, όταν σε ένα από τα πιο extreme-makeovers στην ιστορία του αθλήματος, ο Ουσμάν Ντεμπελέ κατέκτησε την Χρυσή Μπάλα.
Θα μπορούσε να του απονεμηθεί μόνο και μόνο επειδή μέσα σε μερικά χρόνια παρουσίασε τον ορισμό της «μεταμόρφωσης», όμως την έκανε δική του 800% δίκαια με βάση τα ποδοσφαιρικά κριτήρια. Μεταξύ μας, πάντως, και να την έπαιρνε χωρίς να την αξίζει, δεν θα παθαίναμε κάποιο σοκ. Έχουμε συνηθίσει από τέτοια, έτσι δεν είναι; Από μόνη της η κουβέντα, μας πάει στην Μπαρτσελόνα. Εκεί δηλαδή όπου ο Ντεμπελέ έμοιαζε να πιάνει «πάτο».
Καλοκαίρι 2017. Είναι οι μήνες που οι Blaugrana παθαίνουν ένα κοκομπλόκο όταν ο Νεϊμάρ, σε συνεργασία με το Κατάρ, αποφασίζει να πληρώσει τα 222 εκατ. ευρώ της ρήτρας αποδέσμευσης του συμβολαίου του και να υπογράψει στην Παρί Σεν Ζερμέν. Ξεκάθαρα σε πανικό μετά την ηχηρή, σε κάθε επίπεδο, απώλεια, οι Καταλανοί τα σκάνε πολύ χοντρά για τον τουρμποκίνητο Γάλλο εξτρέμ πληρώνοντας στην Μπορούσια Ντόρμουντ 105 «χαρτιά» μπροστά και 40 σε bonus.
Δυστυχώς για την Μπαρτσελόνα, όλα έμελλε να πάνε όσο πιο λάθος γινόταν με τον Ντεμπελέ. Λίγο μετά τα 20 του τότε, φρόντισε να κάνει σαφές ότι μόνο μυαλό για ποδόσφαιρο δεν είχε. Τουλάχιστον στο κανονικό γήπεδο, αφού στο FIFA τα έδινε όλα. Όπως έχει καλύψει όλα αυτά τα χρόνια ο Τύπος της Καταλονίας, ο Γάλλος «έλιωνε» με τους φίλους του στο Play Station μέχρι τις 3-4 το πρωί και αυτός ήταν ο λόγος που πολλές φορές αργούσε να πάει σε προπονήσεις και meetings.
Τον Νοέμβριο του 2018, το «τερμάτισε». Έπειτα από αγώνα με την Μπέτις, όχι απλά καθυστέρησε, αλλά δεν πήγε ποτέ στην προπόνηση και δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα της διοίκησης αλλά ούτε και των συμπαικτών του. Τα Μέσα Ενημέρωσης τον είχαν βαφτίσει ‘el gamer’ και ο Ντεμπελέ σαν ‘παίκτης’ που σέβεται τον εαυτό του συνόδευε τα αράγματα με τα κατάλληλα snacks, αφού, όπως προκύπτει, έτρωγε συστηματικά από fast-food, πίτσες, πατατάκια, καραμελοειδή.
Είναι περιττό να πούμε πως δεν ακολουθούσε τη διατροφή που του είχε βγάλει το team της Μπάρτσα, έκανε skip τα γεύματα και αυτό κάθε άλλο παρά τον βοηθούσε στο recovery από τους μυϊκούς τραυματισμούς που τόσο συχνά αντιμετώπιζε. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε είχε προσπαθήσει να τον συνετίσει, όμως μάταια. Η μεγάλη επένδυση των Blaugrana, στα χρόνια του στο Camp Nou έχασε περισσότερα από 100 παιχνίδια εξαιτίας τραυματισμού.
Με την έλευση του Κούμαν και στη συνέχεια με τον Τσάβι, τα πράγματα έφτιαξαν κάπως, ο Ντεμπελέ φάνηκε να κόβει τις κακές συνήθειες και να πλησιάζει στον επαγγελματία, όμως ποτέ δεν ήταν ούτε για αστείο ο παίκτης των 150 εκατ. ευρώ. Όταν τον Αύγουστο του 2023 πωλήθηκε αντί 50 εκατ. στην Παρί Σεν Ζερμέν, η αίσθηση ήταν ότι ίσως οι Καταλανοί πρόλαβαν να πάρουν ένα σημαντικό ποσό πριν η τιμή του κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο.
Σε εκείνο το σημείο, ούτε ο πιο ταλαντούχος σεναριογράφος δεν θα τολμούσε. Ούτε σε εφιάλτη οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα δεν θα μπορούσαν να δουν ότι πουλάνε για ‘στραγάλια’ έναν μελλοντικό κάτοχο της Χρυσής Μπάλας.
Παρότι στην ομάδα υπήρχε ακόμα ο Νεϊμάρ, η PSG είχε ήδη αρχίσει να αποκλίνει από τις glamour μεταγραφές. Ο Ντεμπελέ, παρότι έφυγε άπραγος από την La Liga, εξακολουθούσε να διαθέτει ένα ενδιαφέρον πακέτο.
Γάλλος, με χρόνια μπροστά του, ντριμπλαδόρος, φαντεζί, γρήγορος, από τους μετρημένους που σε open-play δεν μπορείς να καταλάβεις ποιο είναι το καλό του πόδι. Ούτε ο ίδιος δεν ήξερε, όταν τον είχαν ρωτήσει στα χρόνια του στην Νις. Όλο το ταλέντο του κόσμου ήταν εκεί. Χρειαζόταν ένα κλικ. Κάτι το οποίο δεν έχει πάντα να κάνει με το man-management. Η τύχη και το timing παίζουν τεράστιο ρόλο και από τη δεύτερη σεζόν του στο Parc des Princes, οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν, o Θεός έδειξε από τον ουρανό.
Ειδικά από τη στιγμή που το ημερολόγιο γύρισε σε 2025, ο Ντεμπελέ «σεληνιάστηκε». Και φυσικά, όλο αυτό πιστώνεται στον Λουίς Ενρίκε. Ο τεχνικός από το Χιχόν ήταν σαν να ανακάλυψε έναν καινούριο παίκτη. Τον χρησιμοποιούσε όλο και πιο συχνά σε άλλη θέση, με κάποιον μαγικό τρόπο τον έκανε να γουστάρει περισσότερο τον εαυτό του. Να ωριμάσει, να σοβαρευτεί.
Τον πήρε από τα πλάγια, όπου αγωνιζόταν όλα αυτά τα χρόνια ως εξτρέμ, και τον μετέφερε κεντρικά. Από το καινούριο του πόστο ο διεθνής άσος βρισκόταν πιο κοντά στην εστία, σε θέσεις απ’ όπου μπορούσε να τελειώσει περισσότερες φάσεις, μετατράπηκε σε έναν αδίστακτο finisher και πέτυχε γκολ από αυτά που ζυγίζουν τόνους, όπως εκείνα που έφεραν το 0-1 στις έδρες των Λίβερπουλ και Άρσεναλ.
Δεδομένου ότι στο σύστημα του Λουίς Ενρίκε υπάρχει συνεχής κίνηση και αλλαγές θέσεων, ο Γάλλος απέκτησε το ελεύθερο να κινείται όπου έκρινε και μπορούσε να αυτοσχεδιάζει. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε στην Βαρκελώνη, ακολούθησε το μελετημένο πρόγραμμα από το επιτελείο της Παρί και για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια, μπόρεσε να μείνει για μεγάλα διαστήματα μακριά από τραυματισμούς. Αυτό του έδωσε φυσική κατάσταση και αυτοπεποίθηση και εκτόξευσε το επίπεδό του.
Την ίδια στιγμή, πειθαρχημένος ήταν και τακτικά. Pressing στα αντίπαλα στόπερ, track-back στους αμυντικούς που επιχειρούσαν να ανέβουν με την μπάλα. Πράγματα που όποιος τα έβλεπε, δυσκολευόταν να το πιστέψει ότι τα κάνει ο συγκεκριμένος. Η μεταμόρφωση του Ντεμπελέ ήταν το Νο1 τρικ του Λουίς Ενρίκε στον δρόμο για να γράψουν αμφότεροι το όνομά τους στα βιβλία της Παρί Σεν Ζερμέν.
Η Χρυσή Μπάλα καλύπτει τα πεπραγμένα των παικτών από την 1 Αυγούστου του 2024 μέχρι και τις 13 Ιουλίου του 2025, ένα διάστημα το οποίο πρόλαβε να «πιάσει» και τη διαδρομή της PSG μέχρι τον τελικό του Mundial Συλλόγων. Όπως μπορεί να βρει κάποιος με ένα γρήγορο google-search, σε αυτό το διάστημα είχαμε μερικές παίκτες να ξεχωρίζουν για διάφορους λόγους.
Ο legend της Λίβερπουλ, Μοχάμεντ Σαλάχ, έπασε το ρεκόρ σε γκολ+ασίστ στην ιστορία της Premier Leauge με 57. Ο star της Ρεάλ Μαδρίτης, Κιλιάν Μπαπέ, πέτυχε περισσότερα γκολ από οποιονδήποτε άλλον με 43. Ο Λαμίν Γιαμάλ, είναι μεν ένα generational wonderkid, όμως ήταν ο μοιραίος στον ημιτελικό με την Ίντερ στο Champions League και περιορίστηκε στον τίτλο της La Liga. Οι παίκτες της Παρί Σεν Ζερμέν θα έκαναν μικρή ουρά για το ποιος θα μπορούσε να μπει στην κουβέντα για την Χρυσή Μπάλα. Όμως…
Ousmane Dembélé is the 2025 Ballon d’Or Winner pic.twitter.com/b2qvwNztOs
— Ballon d’Or (@ballondor) September 22, 2025
Ο Ντεμπελέ κατέκτησε Ligue1, Coupe de France, το πρώτο Champions League της Παρί και έπαιξε στον τελικό του Club World Cup. Σε αυτή την ιστορική σεζόν της PSG, ήταν το κεντρικό πρόσωπο με 33 γκολ και 13 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις. Όπως διαβάζουμε στην Opta, σε αυτό το διάστημα, περισσότερα από τα δικά του 32 τεμάχια από open-play είχαν μόνοι οι Μπαπέ [36] και Λεβαντόβσκι [35].
Στο πρώτο κομμάτι της σεζόν ήταν ένας κοινός θνητός, όμως από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τον τελικό του CL κάτι αδιανόητο συνέβη και σκόραρε 25 φορές και έδωσε 8 ασίστ σε 29 αγώνες. Στο ίδιο διάστημα κανένας από τα 5 μεγάλα πρωταθλήματα δεν είχε 33 goal-involvements και μόνο ένας βρήκε περισσότερες φορές δίχτυα [Μπαπέ, 29]. Στο φινάλε, επανήλθε σε human-mode όμως η δουλειά είχε γίνει και την ολοκλήρωσε με 2 ασίστ στον τελικό του CL.
Στην κορυφαία διοργάνωση, αυτή που του χάρισε τον κορυφαίο ατομικό τίτλο, είχε 8 γκολ και 6 ασίστ, επίδοση που είναι η καλύτερη όλων των εποχών για Γάλλο παίκτη. Στις 38 ήταν οι ευκαιρίες που δημιούργησε [top μαζί με τον Ραφίνια της Μπαρτσελόνα]. Στο Παγκόσμιο Συλλόγων έπαιξε σε μόλις 4 ματς και έβαλε μόνο 2, ενώ στην Ligue1… φάρμαρε 21 γκολ [μόλις ένα πέναλτι] και έδωσε 7.
Η συχνότητα που συμμετείχε στο σκοράρισμα ήταν το πιο εντυπωσιακό πράγμα καθώς δεν υπάρχει σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές του, ενώ αξίζει να σημειώσουμε ότι όλα αυτά συνέβησαν παίζοντας «μόλις» το 56% των αγώνων του ως κεντρικός επιθετικός και όχι σταθερά στην κορυφή.
Είναι αρκετά τα επιχειρήματα για το πόσο δύσκολο είναι αυτό που πέτυχε φέτος ο Ντεμπελέ, όμως έχουμε δει στο παρελθόν τουλάχιστον δύο φορές παίκτες που κάνουν treble μην παίρνουν το «χρυσαφικό» επειδή 100 δημοσιογράφοι ψήφισαν όποιον τους άρεσε. Φέτος, το πήρε κάποιος against-all-odds και το άξιζε απόλυτα για το πόσο πάλεψε και τα όσα κατάφερε.
Ένα κομματάκι από την Χρυσή Μπάλα θα μπορούσε να κόψει και να πάρει σπίτι του ο Λουίς Ενρίκε. «Όταν έπαιζα Play Station μικρός, ήταν ο τύπος παίκτη που διάλεγα όταν ήθελα να αλλάξω το ματς» είπε για τον Ντεμπελέ. Χάρη σε εκείνον, ο Ουσμάν πέταξε το χειριστήριο και πήρε στα χέρια του την πραγματική ζωή…