Τον έβλεπες να παίζει, νιούδι με αέρα «παλιού», γνήσιο ταλέντο με πολύπλευρες πτυχές στο παιχνίδι του και το έλεγες δυνατά, αυθόρμητα: Ο Παναθηναϊκός Aktor βρήκε χρυσάφι. Ναι, ο Νίκος Ρογκαβόπουλος έκανε μια πρεμιέρα που θα θυμόμαστε καιρό. Το παιχνίδι αυτό καυθαυτό, το 87-79 επί της Μπάγερν Μονάχου δηλαδή, θα ξεχαστεί μάλλον γρήγορα ειδικά καθώς οι «Πράσινοι» είναι ακόμα εμφανώς ασύνδετοι, κάτι λογικό για το χρονικό σημείο. Αυτά όμως που έκανε ο Έλληνας παίκτης στο παρκέ, όχι. Καθώς πιθανότατα σηματοδοτούν κάτι που θα μας απασχολήσει πολύ στην Euroleague – και όχι μόνο – που μόλις ξεκίνησε.
Ήταν σαν να παίζει χρόνια με το τριφύλλι στο στήθος ο «Ρόγκα». Ο απολογισμός του, ήταν εντυπωσιακός: 15 πόντοι με 4/7 σουτ και 5/6 βολές, 5 ριμπάουντ και 2 κλεψίματα. Αλλά αυτό λίγο πολύ το περιμέναμε. Με την έννοια πως το επιθετικό του ταλέντο είναι γνωστό και αδιαμφισβήτητο. Αυτό που αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη ήταν και το πόσο καλός ήταν και αμυντικά. Δεν άφησε φάση που να μην τα δώσει όλα, πάλεψε σαν σκυλί για κάθε ριμπάουντ, για κάθε διεκδίκηση. Φανερά χαρούμενος που είναι εκεί, ξεκάθαρα πορωμένος να ζήσει και να απολαύσει (γιατί όχι;) την κάθε στιγμή.
Και γίνεται ακόμα καλύτερο για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν. Με τον Ρογκαβόπουλο στην 5άδα, οι αντίπαλοι δεν μπορούν να βγαίνουν σε παγίδες στον Κέντρικ Ναν, για τον απλούστατο λόγο ότι εάν ο Έλληνας άσος μείνει μόνος του, δεν συγχωρεί, το «χλατς» έπεται στις περισσότερες των περιπτώσεων. Έτσι γίνεται προφανώς και πολύ πιο εύκολη η ζωή του Ναν, ο οποίος ήταν ο MVP της νίκης και μόνο τυχαία δεν έδειχνε τόσο συγκεντρωμένος και με τη δέουσα πνευματική κατάσταση στο γήπεδο. Ο Αμερικανός γκαρντ είχε αρκετά βάρη λιγότερα στις πλάτες του και δεν είναι πως δεν μπορεί να επωμιστεί πολλά (βάρη), αλλά μια χείρα βοηθείας δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, έτσι δεν είναι;
Ο Ρογκαβόπουλος, με το καλημέρα, έδειξε πως έχει τα εφόδια που απαιτούνται για να αποτελέσει κομβικό παράγοντα εκτόξευσης για τον φετινό Παναθηναϊκό. ΟΚ, μιλάει σίγουρα και ο ενθουσιασμός της αρχής, όμως γι’ αυτό που είμαστε σίγουροι, είναι πως μπορεί. Η αποστολή βρίσκεται σαφώς στα όρια των δυνατότητων του, τόσο παικτικά όσο και στο κομμάτι «νοοτροπία».
Νάτος λοιπόν στο «μπροστά» της δημοσιότητας, με τα φώτα πάνω του κι αυτός να λάμπει. Πόσο κοντράστ με αυτά που συνέβησαν το καλοκαίρι. Όταν το όνομά του ακούστηκε δυνατά για μια (στενάχωρη) ιστορία, για την άρνησή του να παίξει με την Εθνική Ελλάδας στο Ευρωμπάσκετ. Μην τα σκαλίζουμε, λίγο πολύ όλοι ξέρουμε γιατί έγινε ό,τι έγινε και ένα παιδί μόλις 23 ετών είπε «όχι» στη Γαλανόλευκη, που και κυνικά να το προσεγγίσεις παραμένει μια μεγάλη «βιτρίνα». Εμείς, πάντως, ένα θα πούμε: Είναι κρίμα για το ελληνικό μπάσκετ να μην αξιοποιεί έναν τέτοιο παίκτη. Δεν είναι δα ότι τα έχουμε σε περίσσευμα τα ταλέντα, κάθε άλλο. Απλώς φανταστείτε πόσο καλύτερη θα ήταν η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη με τον «Ρόγκα», πόσες περισσότερες επιλογές θα είχε στο παιχνίδι της. Και πόσο θα ταίριαζε με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο…