Η έξοδος της ΑΕΚ στο Περιστέρι για να αντιμετωπίσει την Κηφισιά «μύριζε» γκέλα εξαρχής. Για την ακρίβεια, από την Πέμπτη το βράδυ όταν η γρήγορη Τσέλιε έγινε η πρώτη ομάδα μετά τον Αύγουστο και την Άντερλεχτ που εξέθεσε την αργή αμυντική γραμμή της Ένωσης δεν ήταν λίγοι εκείνοι που προέβλεψαν πως η συγκυρία για να αντιμετωπίσει αυτή η άμυνα τον πιο φορμαρισμένο επιθετικό του πρωταθλήματος αυτή τη στιγμή μόνο η κατάλληλη δεν ήταν.
Ο λόγος φυσικά για τον Ανδρέα Τετέι, τον ποδοσφαιριστή που ουκ ολίγοι φέτος τον συγκρίνουν σε στιλ, δυναμισμό και ουσία με τον… Λουκάκου (απλά σε έκδοση «για φτωχούς») και που η πιάτσα λέει πως είναι οπαδός της ΑΕΚ από μικρό παιδί. Ως εκ τούτου, πέρα από την φόρμα του ήταν και το κίνητρό του να δείξει στην ΑΕΚ πόσο αξίζει μια θέση στο ρόστερ της ένας λόγος να πίστευε κανείς πριν το ματς πως θα την ταλαιπωρήσει πολύ. Όταν έγιναν γνωστές και οι 11άδες και ο ημι-παλαίμαχος Βίντα ήταν μέσα σε αυτή της ΑΕΚ, οι ενδείξεις για αυτό που θα ακολοθούσε έγιναν ακόμα πιο ισχυρές.
Πράγματι, στο πρώτο ημίχρονο του Περιστερίου η ομάδα του Νίκολιτς φάνηκε να πληρώνει σε ένα παιχνίδι μαζεμένο όλα τα κακώς κείμενα της αμυντικής της γραμμής, η οποία υποφέρει από μικρό εύρος και ως εκ τούτου περιορισμένο rotation. Το 2-0 έγινε περίπου με συνοπτικές διαδικασίες και μια ομάδα που φέτος σκοράρει κατά βάση μόλις ένα γκολ και στο… τσακίρ κέφι δύο το πολύ ανά αγώνα, έπρεπε να βάλει… τρία για να αποφύγει μια ταπεινωτική ήττα.
Και όμως, ενώ η λογική επιβεβαιώθηκε στο έπακρο όσον αφορά την άμυνα, επιθετικά έγιναν πράγματα κόντρα στη λογική και την πρόσφατη προϊστορία για την Ένωση. Το προφίλ της ομάδας που ξέρει να νικάει σβηστά και έχει πρόβλημα στα run and gun παιχνίδια πήγε περίπατο και μετά από ένα ροκ ημίχρονο, η ομάδα του Νίκολιτς πήρε μια πολύ μεγάλη νίκη, όχι φυσικά λόγω αντιπάλου αλλά εξαιτίας του τρόπου που ήρθε.
Ποιος ήταν ο βασικός παράγοντας που η Ένωση έκανε την ανατροπή αυτή κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική; Δυο λέξεις: Λούκα Γιόβιτς. Διότι μπορεί ο νέος (Τετέι) να είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς και ο παλιός στην προκειμένη περίπτωση, αν και προβληματικός σε παιχνίδια που εν τέλει η ΑΕΚ δεν τον είχε ανάγκη, το πήρε πάνω του όταν έπρεπε: τα δυο γκολ της ανατροπής για την Ένωση φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του και παρά τις (λογικές μέχρι ενός σημείου) αμφισβητήσεις, ένας παλιός κανόνας έκανε την εμφάνισή του στο ματς: σεβασμός στην ανωτερότητα.
Η νίκη αυτή για την ΑΕΚ αν και εντός προγράμματος έρχεται με τέτοιο τρόπο που μπορεί να αποδειχθεί turning point για τη συνέχεια του φετινού μαραθωνίου. Και εκτός από αυτή τα οφέλη είναι και παράπλευρα. Καταρχήν, ξεμπούκωσε ο Γιόβιτς και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για τη συνέχεια. Κατά δεύτερον, με ένα παράδοξο τρόπο, σήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οπαδοί της που χαίρονται όχι μόνο για τον «παλιό» αυτής της ματσάρας αλλά και για… τον «νέο», τον Τέτει δηλαδή που είναι ταμάμ για να γίνει μελλοντικό ίνδαλμα στην ΟΠΑΠ Αρένα.