Αν είχε γράψει ο Μάρκο Νίκολιτς το σενάριο του αγώνα με την Αμπερντίν αποκλείεται να το είχε κάνει τόσο ιδανικό. Περιμένοντας αντίδραση από την ομάδα του έπειτα από το στραπάτσο με τον ΠΑΟΚ, ο Σέρβος την είδε (ανεξαρτήτως δυναμικότητας του αντιπάλου) να πραγματοποιεί την καλύτερη φετινή της εμφάνιση. Και να παίρνει μια νίκη ευεργετική απ’ όλες τις απόψεις.
Καταρχάς βαθμολογικά: Το παιχνίδι με την Αμπερντίν (όπως και αυτό που ακολουθεί με τη Σάμροκ Ρόβερς) ήταν από τα κυκλωμένα ως must win αν θέλει η «Ένωση» να ελπίζει στην οκτάδα.
Το γεγονός, δε, ότι οι «κιτρινόμαυροι» μπόρεσαν να πετύχουν έξι γκολ είχε επίσης τεράστια σημασία. Ο συντελεστής τερμάτων παίζει κομβικό ρόλο πλέον στις league phase των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και πέρυσι έκρινε σε αρκετές περιπτώσεις ισοβαθμιών το ποιοι θα συνεχίσουν και ποιοι θα μείνουν απέξω.
Έπειτα ήταν και αγωνιστικά πολλά τα οφέλη: Έστω και απέναντι σε μια ομάδα χαμηλού επιπέδου, η παραγωγικότητα της ΑΕΚ ήταν εντυπωσιακή. Έβαλε έξι γκολ, σημάδεψε τέσσερις φορές τα δοκάρια, έχασε ευκαιρίες (χωρίς υπερβολή) ακόμα και για διψήφιο σκορ. Μα κυρίως έμεινε σοβαρή και με το πόδι στο γκάζι μέχρι και το τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Κι όλα αυτά ενώ είχε κέρδη και σε ατομικό επίπεδο: Ο Κοϊτά αποκατέστησε τη σχέση του με τα δίχτυα βάζοντας δυο όμορφα γκολ, οι Κουτέσα-Γιόβιτς επανήλθαν επίσης στο σκοράρισμα, ο Πένραϊς επιβεβαίωσε πως κερδίζει έδαφος για βασικός και ο Ελίασον υπενθύμισε πόσο πολύτιμος είναι. Ακόμα και ο Πιερό (που δεν κατάφερε ως σέντερ φορ να βάλει γκολ σε παιχνίδι που έληξε 6-0) βοήθησε πολύ στη διάλυση της αντίπαλης άμυνας.
Άσε που και ιστορικά να το πάρει κανείς, το προχθεσινό βράδυ ήταν σημαντικό για την ΑΕΚ: Ισοφάρισε την ευρύτερη νίκη της στην Ευρώπη (το 6-0 επί της Γκρεβενμάχερ το 2001) και πανηγύρισε την πρώτη εντός έδρας επικράτηση σε φάση ομίλων από το 2010!
Το σημαντικότερο όφελος όμως της ΑΕΚ από το ματς με την Αμπερντίν ήταν το ψυχολογικό: Επιβεβαιώνοντας πόσο ευεργετικό είναι να υπάρχει γρήγορα ματς έπειτα από μια αποτυχία (ώστε να μην κυριαρχήσει η εσωστρέφεια και να έχεις άμεσα ευκαιρία ανάκαμψης) οι «κιτρινόμαυροι» αποκατέστησαν κάπως την αυτοπεποίθησή τους.
Αποτίναξαν την κατήφεια της ήττας (αλλά κυρίως της τραγικής εμφάνισης του β’ ημιχρόνου) με τον ΠΑΟΚ. Και δεν θα πάνε με μοιρολατρία στο ντέρμπι της προσεχούς Κυριακής με τον Ολυμπιακό.
Ακριβώς αυτό όμως είναι και το σημείο που πρέπει να προσέξει η «Ένωση» ενόψει Καραϊσκάκη. Όσο εντυπωσιακή κι αν ήταν η επικράτηση επί της Αμπερντίν κι όσο κι αν (δικαίως) τη χάρηκε ο κόσμος, ήρθε επί ενός αντιπάλου χαμηλών κυβικών. Μπορεί να δώσει ώθηση, αλλά δεν πρέπει ν’ αποπροσανατολίσει τον Μάρκο Νίκολιτς και τους παίκτες του.
Γιατί την Κυριακή θα τους περιμένει ένας αντίπαλος πολύ ανώτερος από τους Σκωτσέζους. Μια ομάδα που θα έχει έξτρα κίνητρο από τη δική της συντριβή στη Βαρκελώνη. Σε ένα γήπεδο που έχει γίνει τόπος μαρτυρίου στο παρελθόν. Και φυσικά με πρόθεση να τους στριμώξει από το πρώτο λεπτό (αξιοποιώντας και την ώθηση της εξέδρας).
Αν μη τι άλλο λοιπόν θα πρόκειται για ένα μεγάλο τεστ χαρακτήρα. Για μια ευκαιρία της ΑΕΚ ν’ αποδείξει ότι αυτό που συνέβη με τον ΠΑΟΚ ήταν ατύχημα. Ότι δεν παραμένει ποτισμένη με την ηττοπάθεια του τέλους της περσινής σεζόν. Και ότι απέναντι στον μεγαλύτερο και ισχυρότερο από τους αντιπάλους της μπορεί να μείνει όρθια και να δηλώσει ικανή διεκδικήτρια του τίτλου.
