Αν εξαιρεθούν οι αγώνες με Ντουμπάι και Μπάγερν, που εξελίχθηκαν σε υγιεινοί περίπατοι, ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει με το στανιό στη Βιτόρια τη Μπασκόνια, τη Μακάμπι ως εκ θαύματος και έχει ηττηθεί από Ρεάλ, Εφές και Μονακό. Κοινώς από τις τρεις καλύτερες ομάδες που έχει αντιμετωπίσει. Τώρα καταφτάνει και η τέταρτη στο ΣΕΦ, την Παρασκευή. Αν η πρωτοπόρος Χάποελ Τελ Αβίβ τον υποχρεώσει σε τρίτη ήττα εντός έδρας από την 8η αγωνιστική, τότε θα πρέπει μάλλον να αναδιπλωθούν οι αποδόσεις, που θέλουν τους «ερυθρόλευκους» να είναι μαζί με τον Παναθηναϊκό τα μεγάλα φαβορί για το τρόπαιο.
Ποιος ήταν ο κοινός παρανομαστής σε αυτές τις τρεις ήττες; Η χαμηλή δημιουργία και η απουσία κάποιου δεύτερου επιθετικού πόλου στην περιφέρεια. Ο Ολυμπιακός είχε 16 ασίστ με Ρεάλ, Μονακό και 14 με την Εφές, το σύνολο 46, με τα λάθη να είναι 40. Στη Μαδρίτη είχε σουτάρει 1/15 τρίποντα στο δεύτερο ημίχρονο, χθες σούταρε 4/22 συνολικά.
Ο Εβάν Φουρνιέ είχε μόνος του 0/6, δείχνοντας εκτός τόπου και χρόνου Η κατάσταση του Γάλλου, που δεν μπόρεσε ούτε να δημιουργήσει παρότι έπαιξε 22 λεπτά, είναι σοβαρό πρόβλημα για τον Ολυμπιακό. Η Μονακό έβγαλε εκτός παιχνιδιού πρακτικά και τον Σάσα Βεζένκοφ, που πέτυχε μόνο τρία καλάθια εντός πεδιάς και όλους τους υπόλοιπους πόντους από βολές. Δεν ήταν κομβικός στη ροή του αγώνα, δεν ένιωθες ότι μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες. Έμεινε έτσι ο εκπληκτικός Τάιλερ Ντόρσεϊ να προσπαθεί, ο οποίος είναι απελπιστικά μόνος έως τώρα σε ρόλο εκτελεστή στην περιφέρεια. Και πάλι καλά βέβαια θα μπορούσε να πει κανείς, πέρσι δεν ήταν καν στην εξίσωση. Ο διεθνής γκαρντ είχε τέσσερις πόντους στο 28’ και έβαλε 19 στα τελευταία 12 λεπτά, σκοράροντας με κάθε πιθανό τρόπο. Ωστόσο η ανεπάρκεια στη θέση «1», η οποία δεν έδωσε ούτε πόντους, ούτε ασίστ, πλήγωσε ξανά τον Ολυμπιακό.
Γουόκαπ και Νιλικίνα είχαν μαζί 7 πόντους και 3 ασίστ (με 0/3 τρίποντα), ενώ ο Μάικ Τζέιμς μόνος του 23 και 10. Η διαφορά ποιότητας ήταν χαώδης, χάρη στην ατομική δημιουργία και το ντράιβ των Τζέιμς και Οκόμπο, η Μονακό έβρισκε σωρηδόν ελεύθερα τρίποντα (είχε 10/24) και έβαλε 55 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο. Την ίδια ώρα, ο Ολυμπιακός του β’ ημιχρόνου «μάτωνε» για ένα ελεύθερο σουτ και αν ο Ντόρσεϊ δεν είχε παίξει τόσο αποτελεσματικά το hero ball θα είχε ηττηθεί πολύ πιο εύκολα.
Είναι χιλιογραμμένο ότι όταν η άμυνα παίζει τόσο πολύ under έναν παίκτη είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρεθεί ελεύθερο σουτ από οποιονδήποτε άλλο. Ο Ντόρσεϊ στο τέλος μπόρεσε να χτυπήσει και στο ντράιβ γιατί στο παρκέ ήταν τέσσερις σουτέρ και η ρακέτα δεν μπορούσε να είναι φορτωμένη. Η κουβέντα θα περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τον Κίναν Έβανς και την πιθανή ενίσχυση. Απέναντι στις καλύτερες ομάδες ο Ολυμπιακός θα ξεκινάει πάντα με χάντικαπ, όσο οι επιλογές του στον άσο περιορίζονται σε παίκτες δίχως επιθετικό ταλέντο.
Ακόμα κι έτσι βέβαια η ομάδα του Μπαρτζώκα θα μπορούσε να το πάρει το ματς, αν ήταν σε λίγο καλύτερη μέρα ο Τάισον Γουόρντ. Ο Αμερικανός είχε 0/5 εντός πεδιάς σε 22 λεπτά συμμετοχής και ήταν και ο μοιραίος, χάνοντας το ελεύθερο τρίποντο για το 87-87. Αλήθεια όμως, γιατί βρέθηκε αυτός σε αυτή τη θέση και όχι ο Πίτερς, που έπαιξε ελάχιστα χθες;
Θα ήταν όμως δίκαιο να νικήσει ο Ολυμπιακός; Με τη Μονακό να έχει 21 ασίστ και 12 λιγότερες βολές, τον Άλφα Ντιάλο σε ένα από τα μεγαλύτερα βράδια της καριέρας του και τον Μάικ Τζέιμς σε ένα από τα πιο ώριμα, θα ήταν μάλλον unfair να επιβραβευτεί το one man show του Ντόρσεϊ στο τελευταίο δεκάλεπτο.
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός νίκησε τη Μονακό την πρώτη φορά που τη βρήκε με προπονητή τον Βασίλη Σπανούλη, πλέον όμως ο τελευταίος μετράει τρεις σερί νίκες κόντρα στην ομάδα της καρδιάς του. Οι δυο στο ΣΕΦ και η άλλη βέβαια στον περσινό ημιτελικό της διοργάνωσης. Αν μη τι άλλο, μαζεύονται αρκετά επιχειρήματα για όσους ανυπομονούν διαδοχή στον πάγκο της ομάδας το ερχόμενο καλοκαίρι…