Έφυγε από τη μιζέρια και βρήκε τον εαυτό του. Απολαμβάνει ξανά το άθλημα, ως μέλος ενός υγιούς ποδοσφαιρικού οργανισμού και λόγω της εμπιστοσύνης που έμπρακτα του δείχνουν. Ο Φώτης Ιωαννίδης τα «σπάει» στην Πορτογαλία, με τη φανέλα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, και φαίνεται ακόμα περισσότερο πόσο λάθος διαχειρίστηκε την περίπτωσή του ο Παναθηναϊκός.
Τα stats μεταφέρουν σωστά την εικόνα. Σε 446 λεπτά συμμετοχής με τα «Λιοντάρια», σε πρωτάθλημα (6 ματς), Κύπελλο (1 ματς) και Champions League (3 ματς), ο 25χρονος Έλληνας ποδοσφαιριστής έχει απολογισμό 4 γκολ και 3 ασίστ. Και όλα αυτά ενώ ακόμα βρίσκεται σε διαδικασία προσαρμογής, δεν έχει «λύσει» πλήρως δηλαδή.
Το Σάββατο (1/11), ο συμπατριώτης μας πέρασε αλλαγή στο 59’ και στο 68’ άνοιξε το δρόμο για το 2-0 επί της Αλβέρκα στο «Ζοάο Αλβαλάδε» στο πρώτο παιχνίδι της 10ης αγωνιστικής της Primeira Liga. Αμέσως μετά τη λήξη, ο προπονητής του, Ρούι Μπόρζες τον χαρακτήρισε «σπουδαίο επιθετικό», προσθέτοντάς πως μας «δίνει περισσότερο βάθος μπροστά» και ότι «θα αφήσει το στίγμα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας». Λέγεται και αποθέωση…
Τι κοντράστ με τη μεταχείριση που είχε ο Φώτης Ιωαννίδης στο Τριφύλλι από τον Ρουί Βιτόρια. Ο πρώην κόουτς των Πρασίνων είχε υποβιβάσει έναν τέτοιο παιχταρά σε ρόλο αναπληρωματικού του Κάρολ Σφιντέρσκι. Καλός και τίμιος ο Πολωνός, αλλά να μας συμπαθά, σε κανένα νορμάλ ποδοσφαιρικό πλανήτη δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στην ιεραρχία πάνω από τον πρώην πια συμπαίκτη του.
Ο Φώτης Ιωαννίδης θα μπορούσε να ‘ναι ακόμη εδώ…
Ο Ρουί Βιτόρια «εγκλημάτησε» με το πώς συμπεριφέρθηκε στον Ιωαννίδη. Δίνοντας πάτημα σε πολλούς να λένε πως ο Φώτης Ιωαννίδης ήταν «φωτοβολίδα», πως τον είχανε υπερεκτιμήσει και άλλα τέτοια, παρόμοιας λογικής. Βάζοντας πολύ δύσκολα στον παίκτη από πλευράς ψυχολογικής πίεσης.
Αλλά δεν ήταν μόνο ο Πορτογάλος προπονητής. Ήταν τέτοια η φούρια των Πρασίνων να δείξουν πως μπορούν να λειτουργήσουν και ως selling club, παρότι δεν το ήξεραν ως συνθήκη, ώστε ξέχασαν την ουσία. Αφήνοντας τον παίκτη να μαραζώνει αγωνιστικά. Εάν στη Σπόρτινγκ δεν επέμειναν, έχοντας πίστη σε αυτό που από το καλοκαίρι του 2024 είχαν ήδη ξεχωρίσει στον Ιωαννίδη, η μεταγραφή δεν θα γινόταν ή έστω δεν θα έφτανε στο ποσό που εν τέλει πήγε (22 εκατ. ευρώ εγγυημένα συν 3, υπό τη μορφή μπόνους). Αλλά οι άνθρωποι εκεί ήξεραν. Κατανοούσαν πως δεν ήταν ο παίκτης που έφταιγε για την πτώση, όσο η ομάδα που δεν τον προστάτευε, ο προπονητής που δεν τον καταλάβαινε.
Κατανοούμε πως μια υψηλή πώληση ήταν απαραίτητη για να υπάρξει μια ισορροπία στο ταμείο των Πρασίνων. Αλλά ήταν ανάγκη να είναι αυτός ο Φώτης Ιωαννίδης; ‘Η έγινε μονόδρομος με τον τρόπο που διαχειρίστηκαν την υπόθεσή του; Είναι μεγάλος ο πειρασμός να σκεφτούμε πως με έναν κανονικό προπονητή, δηλαδή με έναν Ράφα Μπενίτεθ από πιο νωρίς, που θα αξιοποιούσε τον Ιωαννίδη, θα έχτιζε την ομάδα γύρω από εκείνον και δεν θα τον έβαζε πιο κάτω από τον Σφιντέρσκι ο Έλληνας φορ μπορεί να ήταν ακόμα στον Παναθηναϊκό και μάλιστα με προοπτική να μείνει για πολλά χρόνια ακόμη. Στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας δεν θα ήταν κακή ιδέα να… ανάψουν μια λαμπάδα στον συμπατριώτη τους, Ρουί Βιτόρια. Εξαιτίας όσων (δεν) έκανε εκείνος, έχουν τον Ιωαννίδη αυτή τη στιγμή στο ρόστερ τους. Έχοντας αναβαθμίσει κατά πολύ ποιοτικά τo ρόστερ τους.