Ένα παιχνίδι που ο κάθε αντίπαλος είναι boss. Μια πίστα στην οποία οι επιλογές του level, δεν έχουν easy. Έπειτα από τον τίτλο στο Conference League και την 7η θέση στην League Phase του Europa League, ο σύλλογος του Πειραιά θυμάται ότι το Champions League δεν έχει καμία σχέση με τις άλλες δύο διοργανώσεις. Για να πετύχεις κάτι στο κορυφαίο επίπεδο του ποδοσφαίρου, χρειάζεσαι τύχη και να διαθέτεις κάτι πραγματικά ξεχωριστό.
Και τα παραπάνω ήταν πραγματικά μεγάλες επιτυχίες. Κανένας σύλλογος στην Ελλάδα δεν έχει καταφέρει κάτι ανάλογο, όμως το CL, είναι CL. Ειδικά σε μια εποχή που οι διεκδικητές του πρωταθλήματος είναι 4 και όχι 3, κάτι που σημαίνει ότι το rotation στο πρωτάθλημα πριν τα ευρωπαϊκά ματς δεν μπορεί να είναι το ίδιο εκτεταμένο. Ήδη η παρουσία στην League Phase έχει φέρει τον Ολυμπιακό εκτός πρώτης θέσης στην Super League.
Δεν έχει καμία σχέση το Τετάρτη-Κυριακή με το Πέμπτη-Κυριακή και αυτό είναι κάτι που διαπιστώνει στην αρχή του 2025-26 ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Όχι πως δεν το ήξερε ο έμπειρος προπονητής, ο οποίος έχει το πολύ δύσκολο έργο να μοιράζει μαεστρικά τον χρόνο σε δύο (κυρίως) διοργανώσεις στις οποίες η μπάλα «καίει». Το μέχρι στιγμής πρόγραμμα στα «αστέρια» είχε δύο όψεις, ματς must-win και ματς που αν πάρεις κάτι είσαι «μύθος».
Γιατί, okay, κόντρα στην καλύτερη άμυνα της Ευρώπης για φέτος, κόντρα στην πιο σκληρή ομάδα της Premier League, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά. Δεν είναι δυνατόν να κατηγορήσεις τους Πειραιώτες που δεν πήραν βαθμό στο Emirates, από μια Άρσεναλ που χτίζεται τόσο προσεκτικά εδώ και 6 σεζόν, έχει τον ίδιο προπονητή και ξέρει να κλειδώνει το μαγαζί ακόμα και με αντιπάλους που διαθέτουν ρόστερ δισεκατομμυρίων. Το 2-0 ήταν νορμάλ.
Μία από τα ίδια και με την Μπαρτσελόνα. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ οριακά δεν χρειάστηκαν δεύτερο χέρι για να μετρήσουν τα γκολ που δέχθηκαν στο Camp Nou στο παρελθόν και ο Ολυμπιακός που το χρειάστηκε, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Το 6-1 από τους Καταλανούς των πολλών αλλαγών είναι κι αυτό μέσα στο πρόγραμμα, όμως η πρόσφατη ήττα μπήκε κάτω από το χαλί της αδικίας και των 10 παικτών. Απόλυτα φυσιολογική ήττα κι εδώ.
Όμως εκτός από τα ματς με τις δύο υπερομάδες, υπήρχαν και αγώνες στα μέτρα του Ολυμπιακού. Πρεμιέρα εντός με Σταχτοπούτα και μάλιστα να μένει στο 25 με δέκα παίκτες. Όσοι έχουν παρακολουθήσει την Πάφο έχουν διαπιστώσει ότι έχει εκνευριστικά καλή αμυντική λειτουργία όπως έχουν διαπιστώσει ομαδάρες στα προκριματικά και την Τετάρτη (05/11) η Βιγιαρεάλ.
Όμως οι Ερυθρόλευκοι έχουν πάρει πολύ μεγαλύτερα σκαλπ από των Κύπριων και στο ίδιο τσουβάλι θα μπει και η γκέλα με την Αϊντχόφεν. Παρά το 1-0 νωρίς και τις ευκαιρίες, η τύχη, που πάντα χρειάζεται, γύρισε την πλάτη, ευκαιρίες χάθηκαν και ο αντίπαλος με… τσάμικο που έγινε ασίστ έκανε το 1-1 στις καθυστερήσεις. Με 2 βαθμούς από αυτά τα 2 ματς, χρειάζεται έξτρα υπέρβαση μέσα στην ήδη απαιτούμενη υπέρβαση για να μπεις στην 24.
Αυτά τα αποτελέσματα έχουν φέρει την ομάδα του Μεντιλίμπαρ στην 31η θέση από τις 36 ομάδες, χωρίς νίκη και με συντελεστή 2-9. Ο Ολυμπιακός τα δίνει όλα σε όλους τους αγώνες για να πετύχει ακόμα μια υπέρβαση, όμως τα αποτελέσματα μέχρι στιγμής δεν έχουν βγει. Αντίθετα, έχουν βγει τα κομπιουτεράκια για να βρούμε πόσοι βαθμοί είναι απαραίτητοι για να μπει στη 24άδα και να παίξει στα playoffs.
Βγάζουμε έξω το επόμενο εντός έδρας ματς με την κορυφαία ομάδα του πλανήτη που ακόμα και ένας βαθμός θα είναι σούπερ. Δυστυχώς στο πιο μακρινό ταξίδι στην ιστορία του Champions League, στο Αλμάτι κόντρα σε μια άλλη πρωτοεμφανιζόμενη, την Καϊράτ, είναι μονόδρομος για να έρθει το comeback. Σε περίπτωση ήττας δε, θα έρθει το χειρότερο σερί εκτός έδρας ηττών στην ιστορία του θεσμού με 13.
Μακάρι να μπορέσει ο Ολυμπιακός να περάσει και να παίξει τουλάχιστον ακόμα έναν γύρο, όμως ό,τι κι αν έρθει, είναι ξεκάθαρο πως βιώνει ένα reality-check. Είναι άδικο οι ελληνικές ομάδες να συγκρίνονται με εκείνες που δίνουν εκατοντάδες εκατ. ευρώ για παίκτες και προπονητές, όμως αυτή είναι η πραγματικότητα και η αλήθεια του καθρέφτη του Champions League…