Ο συσχετισμός δύναμης στο ελληνικό ποδόσφαιρο έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια ανάμεσα στους λεγόμενους Big-4 είναι τέτοιος που καθιστά τις αποστάσεις μεταξύ τους πολύ μικρές. Σίγουρα υπάρχουν περίοδοι, εποχές ή ολόκληρες σεζόν που μια ή και παραπάνω ομάδες εξ΄αυτών είναι καλύτερη ή καλύτερες των υπολοίπων. Αλλά ποτέ η απόσταση δεν είναι τόσο, μα τόσο μεγάλη που να μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα πως δεν μαζεύεται. Αυτός είναι και ο λόγος που σε ένα τόσο ισορροπημένο περιβάλλον η διαιτησία και ο προπονητής μπορούν να παίξουν κομβικό ρόλο και να υπερκεράσουν ή να διευρύνουν το συσχετισμό των ρόστερ.
Και αν το πρώτο σκέλος -αυτό της διαιτησίας- είναι μια πικραμένη υπόθεση που γεννά τοξικές συζητήσεις, το έτερο σκέλος, αυτό της προπονητικής επίδρασης διαμορφώνει αντίθετα ωραίες, ποδοσφαιρικές συζητήσεις και αποτελεί το αλατοπίπερο των τελευταίων πρωταθλημάτων. Υπό αυτή την έννοια, θα ήταν παράλογο να έρθει στα μέρη μας ένα πρόσωπο με το κύρος, την ιστορία και το όνομα του Ράφα Μπενίτεθ και να μην καταλάβει με την παρουσία του μεγάλο τμήμα αυτών των συζητήσεων.
Η νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ με 2-1 στην Λεωφόρο, αποτέλεσμα που βάζει φωτιά στη βαθμολογία του πρωταθλήματος και είναι πολύ πιθανό να δώσει στους «πράσινους» το απαιτούμενο ψυχολογικό μπουστάρισμα που θα τους βάλει για τα καλά στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος, είναι το πρώτο παιχνίδι που ο Ισπανός βετεράνος κόουτς «υπογράφει» με την παρουσία του στον «πράσινο» πάγκο.
Κακά τα ψέμματα, παρά το κλισέ που θέλει ένα ντέρμπι να μην έχει φαβορί και αουτσάιντερ, ο ΠΑΟΚ κατέβηκε στην Αθήνα για αυτό το ντέρμπι έχοντας τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Και για τον «Δικέφαλο» αυτό δεν υπήρξε επίσης ανεξάρτητο από την παρουσία του τεχνικού του: το εντυπωσιακό σερί της ομάδας της Θεσσαλονίκης από το νικηφόρο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μέχρι και το ματς της Λεωφόρου έφερε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Λουτσέσκου, ο οποίος στο ενδιάμεσο είχε κατέβει άλλη μια φορά στην Αθήνα για ντέρμπι και είχε νικήσει κατά κράτος τον Νίκολιτς στην Νέα Φιλαδέλφεια δείχνοντάς του ότι το πρώτο ντέρμπι στα μέρη μας είναι πάντα δύσκολο για έναν νεοφερμένο.
Όμως ο Μπενίτεθ δεν είναι ένας οποιοσδήποτε νεοφερμένος: έχει παραστάσεις και εμπειρίες από πρωταθλήματα και ομάδες που μοιάζουν έτη φωτός πιο μακριά από το ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν θα μπορούσε να τον «ψαρώσει» ένα ελληνικό ντέρμπι απλά επειδή είναι το πρώτο του. Και αν και άπαντες περίμεναν πως ο Παναθηναϊκός θα επιχειρήσει να «κλέψει» τους βαθμούς της νίκης από τον πιο φορμαρισμένο και συνεκτικό ΠΑΟΚ, το σοκ της ακριβώς αντίθετης εικόνας με έναν Παναθηναϊκό να σφυροκοπάει τον αντίπαλό του ήταν αρκετό για να διαμορφώσει ένα 2-0 πριν το ημίχρονο.
Ήταν μάλλον αναμενόμενο πως η επανάληψη θα είναι διαφορετική, πως ο ΠΑΟΚ θα αντιδράσει, πως ο Παναθηναϊκός θα δώσει μέτρα μην αντέχοντας να επιτίθεται επί 90 λεπτά. Αλλά ακόμα και σε αυτή τη συνθήκη, η διαχείριση του Παναθηναϊκού ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με την προηγούμενη φορά που βρέθηκε σε αυτή τη θέση: σε αντίθεση με το έτερο εντός έδρας ντέρμπι που έδωσε, αυτό κόντρα στον Ολυμπιακό, στο οποίο ο Παναθηναϊκός έπρεπε και πάλι να διατηρήσει ένα ισχνό προβάδισμα αντέχοντας στην πίεση του αντιπάλου και εν τέλει έδωσε την εικόνα μιας ομάδας που περίμενε μοιρολατρικά την ισοφάριση, αυτή τη φορά η άμυνα του Παναθηναϊκού έτρωγε σίδερα, οι παίκτες του πήγαιναν με δυναμισμό και αποφασιστικότητα στις μονομαχίες, εν τέλει το τελικό 2-1, παρά τα μοιρασμένα ημίχρονα, ήταν δίκαιο…
Η υπογραφή του Μπενίτεθ κατέλαβε όλο τον χώρο του αγώνα και ο Παναθηναϊκός κοιτάει το μέλλον με άλλη, ανεβασμένη ψυχολογία μετά από αυτή τη μεγάλη νίκη…