O τερματοφύλακας του Ολυμπιακού στον πρώτο αγώνα εναντίον της Μπεσίκτας στο Καραϊσκάκης ήταν ο πρωταγωνιστής. Κάποιοι θα πουν ότι ήταν ο αρνητικός πρωταγωνιστής. Για ακόμα μια φορά έδειξε το μεγάλο του πρόβλημα σε ένα μέρος πολύ σημαντικό για έναν τερματοφύλακα. Αυτό δηλαδή της επαφής του με την μπάλα, όταν αυτή γυρίζει προς το μέρος του. Τις δυσκολίες να παίξει σωστά την μπάλα τις ξαναέδειξε μέσα στη χρονιά.
Μέσα στον αγώνα έκανε βεβαίως κάποιες σημαντικές επεμβάσεις που κατά τον προπονητή του έδωσαν έναν σημαντικό βαθμό στον Ολυμπιακό. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι το μοναδικό γκολ της Μπεσίκτας ήρθε από δική του λάθος απομάκρυνση της μπάλας. Η μπάλα κατέληξε στον αντίπαλο επιθετικό που βρήκε την άμυνα σε λάθος θέση και με ωραίο πλασέ νίκησε τον Λεάλι.
Ίσως δε θα έπρεπε οι συμπαίκτες του να του γυρίζουν τόσο συχνά την μπάλα. ίσως θα έπρεπε και ο ίδιος να δουλέψει ακόμα περισσότερο αυτή την αδυναμία του.
Βάλαμε τον εαυτό μας στη θέση του και σκεφτήκαμε ότι θα έπρεπε να αποκτήσει κάποιο παραπάνω κίνητρο κάθε φορά που θα βλέπει την μπάλα να τον πλησιάζει ώστε να την απομακρύνει όσο περισσότερο μακριά μπορεί.
Και όχι, το να βάλει γάντια στα πόδια του αντί για παπούτσια δε θα έλυνε το πρόβλημα. Mάλλον χειρότερα θα τα έκανε. Θα μπέρδευε και τον διαιτητή που θα έβλεπε τέσσερα «χέρια» με γάντια. 
Τι θα ήταν πιο ακίνδυνο να κλωτσήσει ο Λεάλι αντί για την μπάλα;
Αφού η μπάλα και η απομάκρυνσή της είναι τόσο επικίνδυνη για τον τερματοφύλακα του πρωταθλητή Ελλάδας ίσως θα έπρεπε να του βρούμε κάποια άλλα πράγματα να κλωτσάει. Σαφώς πιο ακίνδυνα τόσο για τον ίδιο, όσο και για τον Ολυμπιακό. Χίλιες φορές να κλωτσάει αυτά τα πράγματα παρά κάτι που τον αγχώνει και μαζί όλους τους οπαδούς του συλλόγου που βλέπουν τη σφαίρα να έρχεται σε επαφή με το πόδι του.