4 τερματοφύλακες της Superleague πολύ χειρότεροι από τον Λεάλι (Pics & Vids)
Βρείτε μας στο
Μπάλα

4 τερματοφύλακες της Superleague πολύ χειρότεροι από τον Λεάλι (Pics & Vids)

Μπορεί ο Νικόλα Λεάλι να μην αποδείχτηκε ακριβώς η επιτομή του κέρβερου κάτω από τα γκολπόστ και όλοι να έχουν πέσει- σε αντίθεση μ’ αυτόν που δεν πέφτει με τίποτα…- να τον φάνε, όμως ας είμαστε ειλικρινείς: στην Ελλάδα έχουν περάσει και πολύ χειρότεροι τερματοφύλακες από αυτόν...

Εντάξει, δεκτό: ο Λεάλι δεν είναι ο επόμενος Μπουφόν, όπως τον χαρακτηρίζανε οι Ιταλοί. Για την ακρίβεια, δεν είναι ούτε καν ο μεθεπόμενος, ούτε ο αμέσως επόμενος μετά τον μεθεπόμενο και, γενικά, δεν πρόκειται να γίνει Μπουφόν στον ποδοσφαιρικό αιώνα τον άπαντα.

Εντάξει, δεκτό- μέρος 2ο: ο Νικόλα χθες- αλλά και στο «Καραϊσκάκης»- απέδειξε εμπράκτως το πόσο μεγαλόψυχος είναι χαρίζοντας απλόχερα 2 γκολ στην Μπεσίκτας και στερώντας από τον Ολυμπιακό τις (όποιες) ελπίδες πρόκρισης είχε.

Ωστόσο, μπορεί ο Λεάλι να φλερτάρει ξεδιάντροπα με τον όρο «παλτό» σε σημείο που να έχουν έρθει οι δυο τους πολύ κοντά, όμως απέχει πόρρω από το να κάνει δική του την κορυφή στον διαγωνισμό «Ο χειρότερος τερματοφύλακας που έχει περάσει ποτέ από την Ελλάδα».

Γιατί, βλέπετε, έχουν υπάρξει και πολύ… καλύτεροι από τον Ιταλό. Να, όπως ο…

Έρβιν Λέμενς

Ή, αλλιώς, «Το βέλγικο αίνιγμα που δεν κατάφερε να λύσει ούτε ο Ηρακλής Πουαρό»: ο Λέμενς ήρθε το 2005 στον Ολυμπιακό μετά από εισήγηση του- τότε προπονητή της ομάδας- Τροντ Σόλιντ, προκειμένου να πάρει φανέλα βασικού καθώς ο Νικοπολίδης ήταν ήδη 35 ετών.

Στο πρώτο φιλικό εκείνης της χρονιάς με τη Λίβερπουλ έβγαλε μάτια, αλλά ήταν της ομάδας του: οι Ερυθρόλευκοι έχασαν 4-3, με τον Έρβιν να φέρνει ευθύνη στα 5 από τα 4 γκολ που δέχτηκε.

Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική…

Ακολούθησαν μερικά ακόμα φιλικά εν είδει αστείου στα οποία ο Βέλγος ξεκίνησε βασικός, πριν καταλήξει 4ος τερματοφύλακας της ομάδας πίσω από Νικοπολίδη, Γιάννου, Μπούτινα.

Τιτάνιο παλτό, Λέμε(νς).

Γκρέγκορζ Σαμοτούλσκι

Ο Πολωνός πήγε στον ΠΑΟΚ με στόχο να γίνει ο Βάντσικ του «Δικεφάλου», όμως από πολύ νωρίς έδειξε πως με αυτόν στην ενδεκάδα η ομάδα του Ντούσαν Μπάγεβιτς δεν πρόκειται να φοβηθεί καμιά βαρυχειμωνιά, ακόμα κι αν η Τούμπα μεταφερθεί στο βόρειο πόλο- ναι, για τέτοιου επιπέδου παλτό μιλάμε.

Ο Σαμοτούλσκι υποτίθεται πως θα προκαλούσε… τρόμο στους αντίπαλους επιθετικούς μόλις θα έβγαιναν απέναντί του, όμως αντ’ αυτού προκάλεσε τεράστιες ποσότητες γέλιου.

Αν για κάτι, πάντως, δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς, είναι πως δεν ήταν ξεκάθαρος εξ αρχής για τις ικανότητές του. Δείτε στο παρακάτω βίντεο την πρώτη του εμφάνιση με τα χρώματα του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι κόντρα στον Εθνικό Αστέρα και θα καταλάβετε…

Μαρσέλο Μορέτο

Σωστό- το πιο σύντομο ποδοσφαιρικό ανέκδοτο (μ’ ελάχιστες, ίσως, εξαιρέσεις) είναι «Ικανός Βραζιλιάνος τερματοφύλακας». Ο Μορέτο, λοιπόν, αρνήθηκε ν’ αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.

Ο Βραζιλιάνος ήρθε στην ΑΕΚ το 2007 ως δανεικός από την Μπενφίκα και πήρε στην αρχή φανέλα βασικού. Ωστόσο, γρήγορα αποδείχτηκε πως αυτό ήταν ένα βασικό λάθος: κάθε φορά που ο Μορέτο έκανε σωστή έξοδο στο Μεσολόγγι στηνόταν ξέφρενο γλέντι, ενώ όταν δεν «ζωντάνευε» η μπάλα στα χέρια του μετά από κεφαλιά ή σουτ αντίπαλου παίκτη γινόταν το «έλα να δεις: ο Μορέτο έκανε απόκρουση».

Σε 16 συμμετοχές πρόλαβε να φάει 11 γκολ και η Ένωση όχι απλά δεν σκέφτηκε ν’ ανανεώσει το δανεισμό του, αλλά τον έστειλε κακήν κακώς από κει που ήρθε.

Οι άνθρωποι της ΑΕΚ εύχονταν αυτό το μέρος να ήταν ο διάολος, για να μπορούσαν να τον στείλουν όπως του πρέπει ξανά εκεί…

Φράνκο Κοστάντσο

Εδώ τα λόγια είναι περιττά, μιας και μιλάμε για τον Απόλυτο: ο Αργεντινός ψαράς (κυριολεκτικά) έπιασε Λιμάνι το 2011 προκειμένου ν’ αντικαταστήσει τον Αντώνη Νικοπολίδη που κρέμασε τα γάντια και μέσα σε 6, μόλις, μήνες πρόλαβε να γίνει από ανέκδοτο («Ο Κοστάντσο φοβάται να μην κάνει χέρι») μέχρι και διαφήμιση (η περίφημη με τον Μποστάντσο).

Τα λόγια πραγματικά περιττεύουν για την περίπτωσή του, μιας και οι πράξεις μιλούν από μόνες τους.

Τι «μιλούν», δηλαδή, «κραυγάζουν»…