Ποδόσφαιρο- και, μάλιστα, στην κορυφαία μορφή του: ελληνικό ποδόσφαιρο, εκεί που το θέαμα είναι τόσο εντυπωσιακό που σε κάνει να εύχεσαι να ‘χες χίλια μάτια (και να τα έστρεφες όλα αλλού).
Ανεξαρτήτως του τι γίνεται στο χορτάρι σε καθαρά αγωνιστικό πλαίσιο, όμως, αυτό που μετράει είναι πως οι 22 ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται δεν έχουν τρόπους που παραπέμπουν ακριβώς σε λόρδους της βικτωριανής Αγγλίας ούτε μιλάνε με το «σεις» και με το «σας» (εξαιρείται η συνήθης έκφραση «γ@μώ το σπίτι σας»).
Όχι: τα μπινελίκια πέφτουνε με τους ρυθμούς της βροχής που ξέσπασε λίγο αφότου ο Νώε μάζεψε όλα τα ζώα στην κιβωτό του, ενώ το να προκαλεί ο ένας τον άλλον και να επιδίδονται σε ρεσιτάλ trash talking (ανταλλαγής μηνυμάτων λεκτικής αγάπης, δηλαδή) είναι πράγματα που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Ωστόσο, υπάρχουν 5 ποδοσφαιριστές που είναι απείρως καλύτεροι από τους άλλους σ’ αυτό και οι οποίοι θα διεκδικούσαν επάξια το «Γ@μημένο βραβείο Λευτέρης Παπαδόπουλος». Ποιοι είναι;
Μα, φυσικά…
1) Ο Γιώργος Τζαβέλλας
Ο Έλληνας διεθνής αριστερός μπακ δεν είναι ακριβώς το αντίστοιχο του Χρήστου Ζαμπούνη σε ποδοσφαιριστή και δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχουμε δει να εύχεται τα καλύτερα στους αντιπάλους του, χρησιμοποιώντας αρκετές λέξεις της ελληνικής γλώσσας που ξεκινάνε από -γ και -μ.
Φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ ο Τζαβέλλας έχει προσφέρει ορισμένες στιγμές ανθολογίας στα γήπεδα της μαγευτικής Superleague «μανουριάζοντας» ακόμα και με το σημαιάκι του κόρνερ που τον κοίταξε στραβά.
Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως όταν έφυγε από τον «Δικέφαλο» πήγε στην Τουρκία σε ομάδα με την κωδική ονομασία «Αλάνιασπορ».
Εκεί, δηλαδή, που αθλούνται («σπορ») όλα τα αλάνια.
2) Ο Σταύρος Λαμπριάκος
Ο πρώην παίκτης του Άρη και της Ξάνθης παρά το γεγονός πως ήταν πέρα για πέρα αρσενικός, αποδεικνυόταν «μανούλα» όποτε άναβαν τα αίματα και κρινόταν απαραίτητη η χρήση λίγο παλιού, πατροπαράδοτου trash talking με τους αντίπαλους παίκτες, τον προπονητή τους, τον δεύτερο γυμναστή, τον μεταφραστή της ομάδας, τον πρόεδρο και τον ταμία του συλλόγου.
Το να κατεβάζει μπινελίκια ήταν το δυνατό του σημείο- ένας τομέας στον οποίον τα πήγαινε λαμπρά.
Εξ ου και «Λαμπριάκος».
3) Ο Κώστας Κατσουράνης
Ο «Κατσούρ» δικαιούται να νιώθει αδικημένος: παρά το λεκτικό ρεσιτάλ που έδινε για περισσότερο από μία δεκαετία στα γήπεδα της υφηλίου, ουδείς του έχει προτείνει ακόμα την έδρα ενός ελληνικού πανεπιστημίου προκειμένου να διδάξει γλωσσολογία και, πιο συγκεκριμένα, το μάθημα «Τα θέλει ο κώλος σου, μ@λάκα!»,
Έτσι κι έκανε το λάθος κάποιος αντίπαλος να τα βάλει με τον Κώστα, τότε άκουγε της χρονιάς του. Της τρέχουσας, της προηγούμενης και των επόμενων 10.
Των επόμενων 10 χιλιετιών, δηλαδή.
4) Ο Γρηγόρης Γεωργάτος
Από τις ελάχιστες περιπτώσεις που το «Θα καραφλιάσετε!» είναι πέρα για πέρα αληθινό- κι όχι μόνο, φυσικά, επειδή ο Γεωργάτος δεν αποτελούσε και το καλύτερο παράδειγμα για το ΜΕΤΑ σε διαφήμιση εμφύτευσης μαλλιών.
Ο πρώην άσος του Ολυμπιακού λόγω των δύο περασμάτων του από την Ίντερ μπορούσε, πολύγλωσσος ων, να βρίζει σ’ ελληνικά, ιταλικά και αγγλικά με την ίδια ευκολία, ενώ δε χρειαζόταν ν’ ακούσει τα σχολιανά του πρώτα για να πάρει «μπρος».
Αν του έκανες το οτιδήποτε, ο Γεωργάτος «άρπαζε» φωτιά γρήγορα.
Δεν τον έλεγαν τυχαία, άλλωστε, «Γρηγόρη».
5) Αλμπάν Μπούσι
Η κορυφή του παγόβουνου, ο «μπαμπάς» του trash talking, ο επονομαζόμενος (από το menshouse.gr) και «δάσκαλος»: ο Αλβανός διεθνής αγωνίστηκε στα μέρη μας με τη φανέλα του Λεβαδειακού και του Απόλλωνος Καλαμαριάς και άφησε το στίγμα του στην Superleague, μιας και στα μπινελίκια υπήρξε super.
Έχοντας ως καλύτερη στιγμή της καριέρας του- τότε που έκανε ρεκόρ στα βρισίδια και όλα τα συμπαρομαρτούντα- το ματς κόντρα στον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2006-2007, ο Αλμπάν ήταν πραγματικά μια κατηγορία μόνος του και αρκούσε ν’ αναπνεύσει λάθος ο αντίπαλος για να πάρει «φωτιά» και να βάλει μπρος τη μηχανή παραγωγής Χριστοπαναγίας.
Ρε τον Μπούσι…