«Φαίνεται ότι φοβόμαστε να νικήσουμε…», ψέλλισε αποκαμωμένος ο προπονητής της ύστερα από μία ακόμη χαμένη ευκαιρία. Η ιστορική Αρμίνια Μπίλεφελντ είχε βάλει και τα δύο γόνατα στο καναβάτσο, δείχνοντας ανήμπορη να αντιστρέψει τη ροή των πραγμάτων. Λίγο καιρό πριν είχε προηγηθεί της Στουτγάρδης, αλλά ηττήθηκε (2-3) με γκολ στο 89’. Στο επόμενο εντός έδρας παιχνίδι η αδιάφορη Γκρόιτερ Φιρτ της πήρε ισοπαλία (1-1) με γκολ στο 92’, παίζοντας από το 42’ με παίκτη λιγότερο. Και τώρα, μια απ’ τα ίδια, στο Μπόχουμ.
Μετά το 0-1, είχε σωρεία ευκαιριών για να καθαρίσει το ματς, αλλά δέχτηκε το γκολ στο 82’ και παρέμεινε στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας.
Μέσω αυτής της αλλεργίας στη νίκη ο υποβιβασμός στη Γ’ κατηγορία έμοιαζε σχεδόν αναπόφευκτος, ενόψει του αγώνα με την Μπραουνσβάιγκ. Με τι ψυχή να σταθεί απέναντι στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της λίγκας; Οι τύποι δέχονται γκολ μόνο με αίτηση -μόλις 6 στις 11 προηγούμενες αγωνιστικές- έχοντας απολογισμό 8-2-1 σε αυτές. Ταξίδεψαν στο Μπίλεφελντ για να ανοίξουν σαμπάνιες ανόδου στην Μπουντεσλίγκα. Τους το επιτρέπει η συγκυρία να υποδέχονται την υποβιβασμένη Καρλσρούη την τελευταία αγωνιστική.
Το διπλό είχε καταρρεύσει στις εταιρίες στοιχημάτων – δείγμα του ότι είχαν παιχτεί πάνω του εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Η Αρμίνια, χωρίς νίκη στα τέσσερα προηγούμενα ματς, έπρεπε να υποστεί ένα «ηλεκτροσόκ» για να παίξει στα ίσια αυτό το ματς. Αυτό που έγραψε εν τέλει ο φωτεινός πίνακας ήταν το μεγαλύτερο «σοκ» στη σύγχρονη ιστορία του γερμανικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου…
Στον κόσμο των sports είναι αρκετά τα παραδείγματα που μια ηγετική ομιλία πριν από ένα παιχνίδι έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα. Πιο πρόσφατο κρούσμα η ανατριχιαστική προσέγγιση του προπονητή της Τουλούζ, Πασκάλ Ντιπράζ, πριν από τον περσινό «τελικό» παραμονής.
Αυτό όμως ήταν κάτι διαφορετικό. Ο assistant coach της ομάδας, Κάρστεν Ρουμπ, έμοιαζε βγαλμένος από σενάριο ταινίας του Hollywood. Θύμισε τον τεχνικό ηγέτη των Miami Sharks στο «Any Given Sunday», αλλά -ενώ ο Αλ Πατσίνο αγόρευε για περίπου 4 λεπτά, εκείνος- δεν χρειάστηκε πάνω από 60 δευτερόλεπτα να αποθεώσει την έννοια «συσπείρωση. Αυτά τα 60 δευτερόλεπτα είναι πια πολύ πιθανό να κρατήσουν την Αρμίνια στην κατηγορία. Διότι μεταφράστηκαν σε ένα ασύλληπτο 6-0 κόντρα στην καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος!
«ΟΚ παιδιά, ακούστε… 25.000 κόσμος εκεί έξω περιμένει από σας να εκραγείτε. 25.000 κόσμος προσεύχεται στο Θεό να πατήσετε το πόδι κάτω και να εκραγείτε σαν πυροτεχνήματα. Όμως για μένα υπάρχει κάτι πιο σημαντικό. Στο σπίτι, με γυναίκες, παιδιά και συντρόφους, μπορείς πάντα να αφήσεις ό,τι γίνεται εδώ. Ό,τι συμβαίνει εδώ, μπορείτε να το ξεχάσετε εκεί. Είναι πάντα εκεί για εσάς, είναι σπίτι κάθε μέρα.
Σήμερα κάθονται στις εξέδρες και προσεύχονται στον Θεό, όπως και οι άλλοι, ελπίζοντας πως θα εκραγείτε! Γι’ αυτό είναι η Κάθριν εδώ και το τραβάει σε βίντεο. Και θα το στείλει στις γυναίκες σας πριν από το ματς. Πρέπει να υποσχεθείτε εδω και τώρα πως θα δώσετε τα πάντα για τις οικογένειες σας! Τα πάντα σε αυτά τα 90’ για τις οικογένειες σας, τα παιδιά σας! Θα τα δώσετε όλα από την αρχή ως το τέλος! Και θα νικήσουμε! Τι λέτε; Πάμε παιδιά, πάμε»!
Όλα αυτά τα είπε, ουρλιάζοντας, σα να ξερνούσε από τα εσώψυχα του σπαρτιάτικες ιαχές πριν από την καθοριστική μάχη με τον προαιώνιο εχθρό. Χτυπάει με λύσσα το χέρι στο τραπέζι και ολοκληρώνει μέσα σε ένα ντελίριο ψυχοσωματικής διέγερσης.
Ένα κανονικό παραλήρημα, βγαλμένο από μια άλλη διάσταση συναισθηματικής κατάστασης. Η απάντηση από τους παίκτες ήρθε στον ίδιο τόνο: με ένα εκκωφαντικό «Ja»!
Από το μεσημέρι της Κυριακής το όνομα του Κάρστεν Ρουμπ πέρασε στην ιστορία δίπλα στα λήμματα «πώρωση» και «ψυχολογική τόνωση». Το κρεσέντό του αποτελεί ήδη αντικείμενο επιστημονικής μελέτης, όπως αναδείχτηκε από τα γερμανικά Μ.Μ.Ε.
«Είναι γνωστή η πρακτική ανύψωσης του ηθικού στο χώρο του αθλητισμού, αλλά ο Ρουμπ έκανε κάτι που συναντώ για πρώτη φορά. Ανέδειξε ως διακύβευμα για τους παίκτες τις οικογένειές τους, τα παιδιά τους, τη δουλειά τους, την ίδια τους την ύπαρξη. Τους έθεσε με βίαιο τρόπο προ των ευθυνών τους», δηλώνει ο ειδικευόμενος στην ανάλυση των σχέσεων προπονητών – αθλητών, κοινωνιολόγος Δρ. Κλάους Κασάι.
«Είναι σημαντικό ότι όλη η ομιλία διαρκεί μόλις ένα λεπτό, που είναι γεμάτο ουσία. Προκαλεί επιπλέον εντύπωση ότι αυτή δεν προέρχεται από τον προϊστάμενο, αλλά από το βοηθό του. Ο Ρουμπ πετυχαίνει να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή επιθυμία επίδοσης, χωρίς όμως τον κίνδυνο να συμπεριφερθεί αλόγιστα κάποιος παίκτης και να δεχτεί για παράδειγμα κόκκινη κάρτα για ένα αχρείαστο φάουλ».
Η Αρμίνια φιλοξενείται την τελευταία αγωνιστική στη Δρέσδη και σε περίπτωση νίκης επιτυγχάνει de facto την παραμονη στην κατηγορία. Με ισοπαλία ή ήττα θα εμπλακεί πιθανόν σε μπαράζ με την τρίτη ομάδα της Γ’ κατηγορίας. «Δεν είναι κάτι που μπορεί να επαναληφθεί σε μία εβδομάδα. Είναι τόσο συναισθηματική η ομιλία και η γλώσσα του σώματος μπορεί να χρησιμεύσει ξανά ως τρικ τόσο σύντομα», εκτιμά ο καθηγητής αθλητικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μπίλεφελντ μέχρι το 2015.
Μαζί του συμφωνεί ο Γενς Κλάινερτ, επικεφαλής στο τμήμα αθλητικής ψυχολογίας του Ινστιτούτου της Κολωνίας. «Κάτι αντίστοιχο δεν προορίζεται να αποδώσει την ερχόμενη Κυριακή. Υπάρχουν όμως άλλες στρατηγικές για μια εμψυχωτική ομιλία. Όπως για παράδειγμα η παρουσίαση της κατάστασης αφότου επιτευχθεί ο στόχος».
Σε ότι αφορά το μυστικό της επιτυχίας της ομιλίας του Ρουμπ; «Τα κοινωνικά συναισθήματα είναι τα τα πιο δυνατά που νιώθουμε. Οι παίκτες αισθάνθηκαν βαθιά αυτό που τους παρουσιάστηκε ως χρέος, προκειμένου να μην απογοητεύσουν αυτούς που αγαπούν. Οι γυναίκες τους έπρεπε να είναι περήφανες για αυτούς. Τη φλόγα φούντωσε και η… απειλή ότι αυτό το βίντεο θα το δουν και εκείνες (!)», λέει ο Κλάινερτ και προσθέτει: «Η ομοψυχία φάνηκε στην αντίδραση των παικτών, αυτό το βροντερό “Ναι” ήταν η απόδειξη ότι ο σκοπός της ομιλίας επιτεύχθηκε. Δεν είναι κάτι δεδομένο. Από τις 10 περιπτώσεις στις τρεις ή τέσσερις οι παίκτες θα κουνούσαν συγκαταβατικά τα κεφάλια τους…»
Η Αρμίνια θα ταξιδέψει την Κυριακή στη Δρέσδη για να αντιμετωπίσει την 5η της βαθμολογίας Ντιναμό. Ο 36χρονος Ρουμπ κατεργάζεται ήδη το επόμενο τρικ με το οποίο θα εμπνεύσει την ομάδα. Εκτός και αν το κρίνει αχρείαστο. Αν οι παίκτες της Μπραουνσβάιγκ τα έκαναν πάνω τους χωρίς καν να έχουν δει το υλικό της Κάθριν, τώρα, που οι συνάδελφοι της Ντιναμό ξέρουν, πως θα προφυλαχθούν από τους… βάρβαρους του Μπίλεφελντ;