Δε διαφωνεί κανείς- σύμφωνοι: κατά βάση έχουν αυτά τα συνθήματα στα οποία περνάνε γενεές 15 (καθότι οι 14 φάνηκαν λίγες) όλους του συγγενείς των αντιπάλων- με σαφή προτίμηση στις μητέρες-, και φροντίζουν οι περισσότερες λέξεις τους ν’ αρχίζουν από –μ, -γ και –π.
Ωστόσο, όταν έχουν κέφια οι Έλληνες οπαδοί γράφουν μικρά ηχητικά διαμαντάκια, τα οποία είναι ικανά να πωρώσουν εαυτόν, κυρίως, αλλά και αλλήλους (αυτούς που παίζουν στο χορτάρι ή το παρκέ).
Το menshouse, λοιπόν, θέλοντας να τιμήσει την ευρηματικότητα του γαλανόλευκου κάφρου φιλάθλου, συγκέντρωσε 8 από τα κορυφαία συνθήματα που έχουμε ακούσει ποτέ στα γήπεδα και τα οποία βασίζονται, με τη σειρά τους, σε πασίγνωστα ελληνικά τραγούδια.
Αρπάξτε, επομένως, το κασκόλ της αγαπημένης σας ομάδας, βάλτε την ένταση στο τέρμα και πωρωθείτε ελεύθερα. Θερμή παράκληση: μην το κάνετε Θύρα 7, 4, 21, 13 ή 3 κι αρχίσετε από συνήθεια να εκτοξεύετε διάφορα αντικείμενα στους περαστικούς…
Είστε έτοιμοι;
1) Άρης: «Με το στόμα γεμάτο φιλιά»
Πίσω στα τέλη της δεκαετίας του 1980 ο μπασκετικός Άρης είχε σπάσει τα στενά «καλούπια» μιας απλής ομάδας και είχε εξελιχθεί σε ανεξέλεγκτο κοινωνικό φαινόμενο, κάνοντας ολόκληρη τη χώρα να παραλύει κάθε φορά που έπαιζε. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να μην έχει το δικό του τραγούδι;
Πατώντας πάνω στο «Με το στόμα γεμάτο φιλιά» του Λεωνίδα Βελή η Μαρινέλα με την αρωγή του Πάριου παράφραζαν ορισμένους στοίχους- οι οποίοι αργότερα ταίριαζαν γάντι και στην «κιτρινόμαυρη» Εθνική Ελλάδος- για χάρη της ομάδας του Γιάννη Ιωαννίδη.
Οι πιο παλιοί αν κλείσετε για λίγο τα μάτια, μπορείτε να το τραγουδήσετε ακόμα.
Λέει «Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τ’ άλλα παιδιά…»
2) Παναθηναϊκός: «Είμαστε αλάνια»
Ο Βασίλης Τσιτσάνης κατέχει με χαρακτηριστική ευκολία τα πρωτεία όσον αφορά στις… κλοπές των τραγουδιών του από τους οργανωμένους Έλληνες οπαδούς. Το πιο γνωστό, ίσως, σύνθημα που έχει βασιστεί σε δική του μουσική είναι το «Είμαστε αλάνια» που τραγουδάνε αυτοί του Παναθηναϊκού.
Τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες λέξεις για τις οποίες ο Λευτέρης Παπαδόπουλος θα ήταν περήφανος (προσέξτε το κομμάτι που εκφράζονται τα συναισθήματά τους για την κόκκινη φυλή και του τι σκοπεύουν να της κάνουν), όμως το ρεφρέν είναι απολαυστικό:
«Τι τα θες, τι τα θες, δεν αλλάζουμε μυαλά/Θα ’χουμε μια ζωή το Τριφύλλι στην καρδιά…»
3) Ολυμπιακός: «Είμαστε δυο»
Ο επαναστατικός Μίκης Θεοδωράκης έλεγε «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς» και αυτό ενέπνευσε τους φίλους των Ερυθρόλευκων να ενημερώσουν τον κόσμο τι είναι αυτοί, μ’ έναν έξοχο, πραγματικά, τρόπο που καταδεικνύει την αγάπη τους για την ομάδα.
Μη ρωτάτε τα προφανή- προφανώς και είναι «άρρωστα» τα παιδιά: «Μας λένε άρρωστους τρελούς, μας λένε Ολυμπιακούς, λένε δεν είμαστε καλά, λένε δεν έχουμε μυαλό, δεν έχουμε όσιο και ιερό. Μα ότι ο κόσμος και να πει, βρε δε μας καίγεται καρφί, ποιος ειν’ ο λόγος για να ζω χωρίς τον Ολυμπιακό;»
4) ΠΑΟΚ: «Ένα καράβι»
Θα μπορούσαν στη θέση του να μπουν πολλά άλλα, καθώς οι φίλοι του ΠΑΟΚ έχουν (αποδεδειγμένα) αστείρευτη έμπνευση, όμως επιλέχθηκε το σύνθημα που «πάτησε» πάνω στο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Ένα καράβι, παλιό σαπιοκάραβο με κάτι ναύτες τρελούς πειρατές» λόγω συμπάθειας του menshouse στον μοναδικό άνθρωπο επί της γης που έχει κάνει αυξητική μύτης.
Οι οπαδοί του «Δικέφαλου του Βορρά» διατείνονται πως «Ήρθαμε πάλι για να προσκυνήσουμε το μεγαλείο σου δικέφαλε/ Πούλα τους τρέλα για να τους (ακατάληπτο, μάλλον λέει «περιποιηθούμε»), να μην σηκώσουν κεφάλι ποτέ/ Κι όταν τα πούλμαν ξανά θα γεμίσουμε, για να φωνάξουμε “ΠΑΟΚ ΟΛΕ”/ Μπάτσους, χιλιόμετρα θα αγνοήσουμε και πάλι θα ‘μαστε εκεί αετέ/ Π.Α.Ο.Κ ολέ- ολέ… Π.Α.Ο.Κ ολέ- ολέ…»
5) ΑΕΚ: «Απόψε στις ακρογιαλιές»
Κι εδώ ο «οικουμενικός» Βασίλης Τσιτσάνης και το αριστουργηματικό «Απόψε στις ακρογιαλιές» που καλεί τον κόσμο να έρθει για να πάρει ένα μικρό μάθημα ζωής.
Οι οπαδοί της ΑΕΚ φροντίζουν να παραλλάξουν ελαφρώς τους στίχους διατηρώντας τη μουσική και βγαίνει ένα λεκτικό διαμάντι το οποίο εξυμνεί την πιο διάσημη «Σκεπαστή» στην Ελλάδα και κάνει αυτομάτως τους παίκτες να θέλουν να σουτάρουν και να σπάσουν τα δοκάρια: «Έλα να νιώσεις πως ειν’ η ζωή κι όλα τα ωραία μεσ’ την σκεπαστή/ Εδώ είναι το σπίτι του κάθε ΑΕΚτζη, εδώ δεν μπαίνουν μπάτσοι και αστυνομικοί/ Original σε αγαπώ για σένα μόνο τραγουδώ».
6) Εθνική Ελλάδας: «Τα καβουράκια»
Κι έφτασε η ώρα για το χατ- τρικ του Τσιτσάνη: τα… διαβόητα «Καβουράκια» του μετατρέπονται στο Euro δια στόματος Ντέμη Νικολαΐδη σε «Σήκωσέ το, το γ@μημένο, δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω!» και σείεται ολόκληρη η Ελλάδα μετά την κατάκτηση του πιο ανέλπιστου τροπαίου στα χρονικά των εκπλήξεων.
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για σύνθημα των ΠΑΟΚτσήδων οι οποίοι το φώναξαν για πρώτη φορά στον τελικό του Κυπέλλου το 2003 κόντρα στον Άρη, όμως, όπως και να το κάνουμε, με την Εθνική κολλάει καλύτερα.
Θαύματα σαν αυτά του 2004 συντελούνται μια φορά κάθε 1 τρισεκατομμύριο χρόνια. Οπότε…
7) Ηρακλής: «Ο πιο καλός ο μαθητής»
Όταν μιλάμε για τους φιλάθλους του Ηρακλή, τότε δεν αποτελεί, δα, και τον 13ο άθλο το να βγάλουν ένα ψαγμένο σύνθημα, καθώς οι τύποι τα φτιάχνουν ανά… χιλιάδες- και είναι τα περισσότερα εξ αυτών φανταστικά, μιας και το στοιχείο του αυτοτρολαρίσματος είναι πιο έντονο από κάθε άλλη ομάδα.
Ωστόσο, όταν «έμπλεξαν» με τον πιο καλό μαθητή του Γιώργου Ζαμπέτα έδωσαν- παρά τις καταδικαστέες ευθείες αναφορές στα ναρκωτικά- ρέστα από 200ρικο, ενώ ο πελάτης είχε πληρώσει με δεκάρικο:
«Απ’ τον καιρό που έπινα χασίσι στο σχολείο (Ωωωω)/ η καθηγήτρια με έβγαζε έξω με το θρανίο. Και έπειτα πέρασε ο καιρός και το ’ριξα στην πρέζα (Ωωωω), με τα παιδιά κατέβαινα κάτω στην Καλογρέζα! Ο πιο καλός ο χασικλής πρέπει να είναι Ηρακλής (Ωωωω)/ Να ’ναι τρελός, ψυχοπαθής, μα πάνω απ’ όλα Ηρακλής».
8) ΟΦΗ: «Μαλαματένια λόγια»
Αν ο αντικειμενικός σκοπός των συνθημάτων είναι να σου σηκώνουν την τρίχα, τότε αυτό που «σκάρωσαν» οι φίλοι του ΟΦΗ τον πέτυχε πέρα ως πέρα: έχοντας ως βάση το άκρως πολιτικό (και ανεπανάληπτα υπέροχο) «Μαλαματένια λόγια» του Χαράλαμπου Γαργανουράκη και του Λάκη Χαλκιά, οι οπαδοί της ομάδας της Κρήτης φρόντισαν να βρουν τον τρόπο η ανατριχίλα να γίνει μια μόνιμη κατάσταση για όλους μας:
«Ανάψαμε φωτιά και μεγαλώνει και απ’ άκρη σ’ άκρη καίει το νησί / Γενίτσαροι κανένας δε γλιτώνει, οι ομιλίτες είμαστε μαζί / Λατρεύουμε τον ΟΦΗ και την Κρήτη και το καμίνι τώρα ξαναζεί».