Αυτή η ομάδα μου είπαν ότι πήρε τη ρεβάνς από μία άλλη ομάδα, τον ΠΑΟΚ. Χχαχαχα, φάρσα μου κάνετε έτσι; Η Ελισάβετ σας έβαλε από την Αθήνα; Οι δύο αυτές ομάδες έχουν ίδιο σήμα. Ένα μεταλλαγμένο πουλάκι. Μη γελάς βρε Ευρυδίκη με τη λέξη πουλάκι. Απλά η μία έχει λίγο κίτρινο και η άλλη άσπρο. Σαν το μαγιό του Σπαλιάρα όταν έχει μέρες να το πλύνει μετά τα κατουρήματα δίπλα στο σπιτάκι μας. Χχαχαχα ο Γιάννης ειναι καλό παιδί.
Τελικός κυπέλλου Ελλάδας με πολύ ξύλο
Α όχι, δε μου αρέσουν οι εικόνες που βλέπω στο βιντεάκι. Παίζουν ξύλο σε μια γεφυρούλα κάτι μαυροντυμένοι. Δεν είναι ωραία αυτά τα πράγματα. Μαχαιρώθηκαν κάποιοι; Μα είναι δυνατόν να μην υπάρχει καλή διάθεση, χαμόγελο και αισιοδοξία; Χάσεις κερδίσεις πρέπει να έχεις την ίδια στάση απέναντι στη ζωή. Θα τους κάνω μουτάκια. Ο τελικός έγινε στον Βόλο μου λέει ο Σάκης. Ο Βόλος είναι πρωτεύουσα της Μαγνησίας. Γάλα μαγνησίας κερδίσαμε σε ένα έπαθλο φαγητού. Πολύ νόστιμο, το απολαύσαμε, βουτάγαμε και κάτι ντάκους στο γάλα. Όλα ήταν φαντστικά. Και ο Βόλος ξέρω ότι είναι πανέμορφος. Έχει τσιπουράδικα με πολύ νόστιμους μεζέδες, ζωντανή μουσικούλα. ποδήλατα στους δρόμους. Και ο περισσότερος κόσμος μιλάει με προφορά σαν τον Ντάνο. Ξενικά τα λέω εγώ αυτά. Χχαχαχα, όχι σαν τα ξενικά της Λαουρίτας.
Για τις άλλες ομάδες δεν ξέρω και πολλά. Στο έπαθλο επικοινωνίας έμαθα μόνο ότι η ομάδα ενός κύριου Κομπότη είναι σαν τον Λάζαρο, τον Χριστούλη και τους ανθρώπους που φαινομενικά πεθαίνουν στο Walking Dead. Αλλά στο τέλος ανασταίνονται και ξαναζούν. Η ομάδα του κύριου Κομπότη είναι σε μια περιοχή με πολλά σουβλάκια. Σαν και αυτά που ο Μπο δάγκωνε μαζί με την σχάρα και τους μαυρούληδες σεφ που μας τα μαγείρευαν, Μας έλεγαν να λέμε ότι είναι πεντανόστιμα και υγιεινά, με κρέας του χορηγούλη Υφαντής. Το ξυγκάκι του Υφαντή κάνει πολύ καλό στην καρδιά, την ευεξία και την μακροζωία. Καλά τα είπα Ατζούν;
Δεν τα πολυκαταλαβαίνω αυτά. Βρε Σάκη, μήπως καλύτερα να πάρω κατηγορία Γεωγραφία; Να σου απαντήσω ότι ο Πύργος του Άιφελ είναι 50 χιλιόμετρα ύψος. Λίγο πιο ψηλός από τον Λευκό Πύργο. Ωραίος πύργος, μου άρεζε πολύ όπως λένε όσοι ζούνε γύρω του. Είχε φωταγωγηθεί μου λένε όταν η άσπρη-μαύρη ομάδα με το μεταλλαγμένο πουλί του Τσέρνομπιλ κέρδισε ένα τρόπαιο. Δεν ξέρω, ίσως ήταν έπαθλο ασυλίας για τον κύριο Ηλία.
Κλίκα στην Super League;
Πλησιάζει και η στιγμή που θα γίνει ατομικό παιχνίδι το Survivor. Οι κλίκες που είχαμε με τα άλλα κορίτσια και τον πειρατούλη δε θα μετράνε. Όπως η κλίκα που πήγε να κάνει ο κύριος Ιβάν, ο κύριος Τίγρης και ο κύριος Αλαφούζος με το φανταστικό κανάλι το ΣΚΑΪ που το ευχαριστούμε για την μαγική ευκαιρία που μας έδωσε να ζήσουμε 4 μήνες στην βρώμα και την πείνα. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να γελάμε ακόμα και αν βρωμάνε τα ποδαράκια του Μαριούλη.
Νομίζω πάλι ξέφυγα και η προσοχή μου αποσπάστηκε. Έπαθα το ίδιο που παθαίνω όταν κάνω ένα καλό ραν στα αγωνίσματα. Πάλι είχα έναν στόχο στο τέλος να πετύχω, την ανασκόπηση της ποδοσφαιρικής χρονιάς, αλλά βαρούσα στον γάμο του Καραγκιόζη. Πολύ μου άρεσαν οι παραστάσεις του θεάτρου σκιών. Πήγαινα με τον μπαμπάκα και την μαμάκα, βλέπαμε τον Χατζατζάρη, τρώγαμε νοστιμούλικο καλαμπόκι. Την όμορφη που είναι η ζωή, ε παιδάκια; Και πόσο έξυπνος, όμορφος και φιλάνθρωπος ο Σάκης Ρουβάς. Καλά τα λέω Ατζούν;