Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς
Βρείτε μας στο
Μπάλα

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

Μπορεί φέτος να μην τα πήγαν καλά, αλλά νέα παιδιά είναι. Ίσως του χρόνου τα πάνε καλύτερα. Ας μην είμεθα ισοπεδωτικοί, καλοκαίρι έρχεται.

Όταν τελειώνει το πρωτάθλημα, αρχίζει το πιο ωραίο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Τα μεταγραφικά σενάρια! Έτσι, ο καθένας από τους υγιείς φιλάθλους του αθλήματος θα έχει τη δυνατότητα να κάνει μια μίνι εκδρομή μέχρι το αεροδρόμιο ΕΛ.ΒΕΛ και να αποθεώσει την άφιξη του παιχταρά που του χρόνου τέτοια εποχή θα μπει στην αντίστοιχη λίστα με τους χειρότ…  όχι και τόσο καλούς της χρονιάς. Να τις αποθεώνετε τις προεδράρες παιδιά, για σας δουλεύουν. Κι επειδή για μας σημασία έχει το θέαμα και όχι το αποτέλεσμα, σας παρουσιάζουμε την κορυφαία (δεν τη λες) εντεκάδα της φετινής σεζόν σε σχηματισμό 4-2-4, όπως η μεγάλη Βραζιλία του ’70. Για την

Τερματοφύλακας: Νικόλα Λεάλι, Ολυμπιακός

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

Ναι, ναι, ο διάδοχος του Μπουφόν τους έλεγαν. Πάρτε τον δανεικό και θα μας θυμηθείτε, τους ξαναμαναέλεγαν. Και η αλήθεια είναι πως οι άνθρωποι του Ολυμπιακού πολύ δύσκολα θα ξεχάσουν τον Ιταλό τερματοφύλακα που έδειξε ψήγματα μόνο από τα πολλά στοιχεία που τον κάνουν να θυμίζει έντονα Κοστάντσο. Δυστυχώς, αυτή ήταν και η μοναδική του ομοιότητα με τερματοφΧΑΧΑΧΑΧΑ.

Δεξί μπακ: Γιάννης Χαροντάκης, Βέροια

Η κανονική του θέση είναι αριστερό μπακ, αλλά στα μάτια μας ο Γιάννης είναι το αρνητικό του Φίλιπ Λαμ. Αγωνιστικά και φωτογραφικά μιλώντας πάντα. Ο 21χρονος θεούλης έκανε ντεμπούτο στο ματς της Βέροιας με τον Ολυμπιακό, όπου ο τότε προπονητής της ομάδας Αλέκος Βοσνιάδης, έκανε το λάθος να τον κάνει αλλαγή. Ο Χαροντάκης έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε σωστός επαγγελματίας. Σηκώθηκε κι έφυγε από το γήπεδο. Έκανε τις βόλτες του πέριξ του Πειραιά και όταν με το καλό επέστρεψε στην Ημαθία, εξαφανίστηκε ο κόουτς. Μετά εξαφανίστηκε και η Βέροια από τη Σούπερ Λιγκ. Αλλά, who cares, το σημαντικό είναι ότι το παιδί βρήκε ανθρώπους που τον πίστεψαν.

Αριστερό μπακ: Τζάκσον Μεντί, Λεβαδειακός

Η περίπτωση του Τζάκσον Μεντί αποδεικνύει πως δεν είναι όλα «άσπρο – μαύρο» στον κόσμο, όπως προσπάθησε να εξηγήσει ο αείμνηστος Τζάκσον, ο Μάικολ. Υπάρχουν και γκρίζες ζώνες, σαν κι αυτές που θέλει η Τουρκία στο Αιγαίο, όπου το καθεστώς είναι κάπως θολό. Ο Μεντί είναι στόπερ ή αριστερός μπακ; Είναι Γάλλος ή … Σενεγάλος; Τι στο καλό είδε ο Κομπότης και τον ξαναέφερε στην ομάδα μετά από δύο χρόνια στη Βουλγαρία κι έναν στην Κύπρο; Δεν ξέρει κανείς. Ωστόσο κάποιοι που γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις υποστηρίζουν πως το αγέρωχο, εβένινο άτι ήταν από τους βασικούς λόγους της παραμονής του Λεβαδειακού στη Σούπερ Λιγκ. Οι haters θα πουν πως είναι άμπαλος, αλλά ποιος χρειάζεται κανονικούς ποδοσφαιριστές όταν  μπορεί να σώζεται κάθε τρεις και λίγο στα χαρτιά; Το θέμα είναι να έχεις καλά χαρτιά.

Σέντερ μπακ: Ιβάν Ιβανόφ, Παναθηναϊκός

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

Όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του Ιβάν Ιβανόφ από τον Παναθηναϊκό, δύο φάνταζαν ως πιο λογικές εξηγήσεις. Η μία υποστήριζε πως τον πήραν για κώνο στο προπονητικό κέντρο. Η άλλη πως επρόκειτο για κίνηση στο πλαίσιο της ελληνοβουλγαρικής συνθήκης ειρήνης μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Αλλά αφού τότε εμείς νικήσαμε, μάλλον η δεύτερη δεν ισχύει. Ο Ιβανόφ ήταν τελικά σταθερός και απροσπέλαστος. Ως κώνος. Από την εποχή του Βαρδινογιάννη και του προπονητικού κέντρου της Παιανίας είχε να περάσει τέτοιος.

Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Τον θέλουν οπαδοί όλων των ομάδων: Ο καταλληλότερος για να αναλάβει την Εθνική…

Σεντερ μπακ: Τζολέον Λέσκοτ, ΑΕΚ

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

«Τι είχαμε, τι χάσαμε, Τζολέον σε ξεχάσαμε», θα μπορούσε να τραγουδάει η Έφη Σαρρή. Εναλλακτικά το «σταυρώστε με, σταυρώστε με, στα χέρια σας σηκώστε με». Πράγμα που δεν συνέβη ποτέ με τον Λέσκοτ και τους οπαδούς της ΑΕΚ. Ο έμπειρος σέντερ μπακ πρόλαβε να κάνει 4 συμμετοχές, πριν σακατευτεί κάνοντας ποδήλατο. Αν έχεις τον Θεό σου. Ένα διήμερο ρεπό είπε να δώσει στους παίχτες ο Κετσπάγια κι αυτός πρόλαβε να πεταχτεί στην Αγγλία, να ανέβει στις ρόδες, να πέσει κάτω και τελικά να χάσει τη γιορτή του ποδοσφαίρου στον τελικό Κυπέλλου του Βόλου.

Χαφ: Πολ Κεϊτά, Ατρομητος, Κερκυρα

Ο «θηριώδης αμυντικός χαφ» είναι ένας χαρακτηρισμός που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «μοιάζει εμφανισιακά με τον Βιεϊρά, αλλά δεν ξέρει μπάλα». Εντάξει, δεν είναι και Νταμιέν Πλεσίς ο Κεϊτά, ας μην είμαστε υπερβολικοί τώρα. Απλά η φετινή δεν ήταν η χρονιά του. Τα τσούγκρισε με τον Ατρόμητο στη μέση της σεζόν και πήρε το δρόμο για την Κέρκυρα. Δυστυχώς μέσα στην καρδιά του χειμώνα, όταν και τα νερά είναι λιγάκι παγωμένα. Αποφασισμένος να μην αφήσει αυτή τη λεπτομέρεια να του χαλάσει τη φάση, αυτός μάλλον θα βούτηξε και θα έπαψε ψύξη. Γι’ αυτό και στο ματς με την Βέροια δεν μπορούσε να κόψει ούτε… κίνηση. Μετά από αυτό το παιχνιδάκι, που λίγο πριν τη σέντρα ο άσος από 2,60 πήγε στο 1.40, μας χαιρέτησε.

Χαφ: Οσμάν Φερέιρα, Παναιτωλικός

Όταν πέρυσι ο Βιγιαφάνιες συμφώνησε με τον Παναθηναϊκό, ο Παναιτωλικός κινήθηκε ταχύτατα για τον αντικαταστάτη του. Ε, λοιπόν, δεν τον βρήκε. Την πρώτη χρονιά υπήρχαν δικαιολογίες, όπως για οποιονδήποτε γνωρίζει το τι παίζει στην ευρύτερη περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας. Μετά από το διάστημα προσαρμογής, όμως, ο φαντεζί μπαλαδόφατσας τα πήγε ακόμη χειρότερα. Παρά το ό,τι είχε περάσει από Ρίβερ Πλέιτ, Αϊντχόφεν, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, φαίνεται πως το κλίμα του Ξηρόμερου δεν το σηκώνει. Προς υπεράσπισή του πάντως, μόλις ένα σουτ από όσα δοκίμασε πήγε προς την εστία, αλλά μπήκε γκολ! Τι διάολο, για κατούρημα είχε πάει ο γκολκίπερ;

Περιφερειακός επιθετικός: Όσκαρ Καρντόσο, Ολυμπιακός

Για μήνες όλοι οι σαϊτάδες με κομμένη την ανάσα περίμεναν να «ματώσει» το διχτάκι προκειμένου να χρησιμοποιήσουν κάποιον από τους τίτλους που κανείς δεν θα περίμενε ποτέ για έναν άνθρωπο που λέγεται Όσκαρ. «Θρυλικός Όσκαρ», «Ομαδάρα για Όσκαρ», «Όσκαρ… ατυχίας» και τέτοια. Τελικά, αν πήρε ένα τέτοιο, ήταν το Όσκαρ αστοχίας ο Παραγουανός. Τρία γκολ όλα κι όλα σε 22 ματς με τη φανέλα του πρωταθλητή, το λες και Φορναρόλι. Ναι, αλλά έπαιζε ως περιφερειακός επιθετικός, θα πει κάποιος. Ναι, αλλά ήταν λίγο γκαντέμης, θα υποστηρίξει άλλος. Ναι, αλλά αποδείχθηκε παλτουδιά, είναι η μόνη αποδεκτή απάντηση.

Περιφερειακός επιθετικός: Κλάους Αθανασιάδης, ΠΑΟΚ

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

Ποτέ ο Κλάους δεν υπήρξε αυτό που λέμε επιθετικός περιοχής. Φέτος προσπάθησε να αποδείξει πως δεν είναι καν επιθετικός, σκέτο. 21 παιχνίδια, 29 τελικές. Περίπου όσες είχε ο Λουκ Στιλ. 21 παιχνίδια, 0 γκολ. Όσα είχε και ο Λουκ Στιλ. Ακόμη πάντως κι αν τα νούμερά του ήταν καλύτερα, αυτά που λέγεται ότι είπε στον Δημήτρη Σαραβάκο μετά το τελευταίο ματς ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκός θα του χάριζαν τον τίτλο του χειρότερου της χρονιάς. Για εξιλέωση να κάνει τατουάζ «Μητσάρας» κι ας είναι στα κινέζικα.

Δεύτερος επιθετικός: Λαουτάρο Ρινάλντι, Παναθηναϊκός

Φιλότιμος ο Αργεντινός φορ, προσπάθησε να «γεμίσει» τα παπούτσια του αξεπέραστου Φορναρόλι. Λες και το έχει τάμα ο Παναθηναϊκός να προτιμά τα παλτά από την Λατινική Αμερική. Για ρεπατζής του Μπεργκ, όπως ήταν το αρχικό πλάνο, δεν τα λες και λίγα τα 500.000 που παίρνει τον χρόνο. Από την άλλη, τα μηδέν γκολ τα λες. Το καλό της υπόθεσης είναι πως έχει συμβόλαιο και την επόμενη σεζόν και ίσως του χρόνου τα καταφέρει. Εμείς στηρίζουμε, όπως και όλους όσους (ή όσοι για τους γραμματιζούμενους) πιάνουν κάθε χρόνο το τζόκερ.

Φουνταριστός επιθετικός: Ούγκο Αλμέιδα, ΑΕΚ

Η εντεκάδα απογοήτευση της χρονιάς

Σε κάθε ομάδα χρειάζεται ένα «βαρύ» φορ. Ίσως με τον Αλμέιδα να το παρακάναμε λίγο. Για να καταλάβει κανείς πόσο επιτυχημένη ήταν αυτή η σεζόν για τον Ούγκο της καρδιάς μας, αρκεί να σκεφτεί ότι ήρθε για βασικός στην Ένωση και μετά από λίγο καιρό έχασε τη θέση του, αφού έχασε του κόσμου τις ευκαιρίες. Όλα τα έχασε, μόνο κιλά δεν έχασε ο τιτάνας.