Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν διάφοροι μύθοι που κατά καιρούς έχουν ξεπηδήσει. Πράγματα που έχουν εντυπωθεί στη συλλογική συνείδηση των οπαδών και που στο μυαλό τους ισχύουν αλλά που στην πραγματικότητα δεν είναι αλήθειες. Στην κορυφή αυτών των μύθων βρίσκεται μια ποδοσφαιρική ομάδα. Λέγεται Εθνική Βραζιλίας.
Την Εθνική Βραζιλίας την ακολουθεί ένας πέρα για πέρα υπερβολικός χαρακτηρισμός που τον ακούμε σε κάθε, μα σε κάθε Μουντιάλ: πως το ποδόσφαιρο που παίζει η Βραζιλία είναι το συνώνυμο του ποδοσφαίρου. Διαχρονικά θεωρείται η ομάδα που δεν παίζεται, που όπως και να έχει είναι η καλύτερη στον κόσμο, άντε η δεύτερη καλύτερη στον κόσμο το πολύ, που ακόμα και στις κακές εποχές της πρέπει όλοι να την τρέμουν.
Μπούρδες αγαπητοί φίλοι. Η Εθνική Βραζιλίας είναι μια ομάδα που διαχρονικά παίζει φαντεζί ποδόσφαιρο με τακουνάκια και τέτοια, διασύρει κάτι κακόμοιρες εθνικούλες όπως η Κόστα Ρίκα ή η Γκάνα και παραδοσιακά όταν πετυχαίνει μια πραγματικά μεγάλη ομάδα δείχνει πως το φαντασμαγορικό και σούπερ ντούπερ ποδόσφαιρό της αποτελεί μια τεράστια ΑΠΑΤΗ.
Με απλά λόγια, όταν η Βραζιλία συναντάει μια καλή ομάδα τις περισσότερες φορές δεν θα καταφέρει να νικήσει. Στατιστικά οι πιθανότητες γέρνουν προς την ήττα ή την ισοπαλία και όχι στη νίκη της. Φυσικά, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Μέχρι το Μουντιάλ του 1970 η Βραζιλία δεν ήταν μια φούσκα με σκιά μεγαλύτερη από το μπόι της.
Στην εποχή του (τέρμα αντιπαθητικού αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) Πελέ, η Βραζιλία ήταν όντως μια σούπερ ομάδα. Οι τρεις κατακτήσεις Μουντιάλ σε τέσσερις διοργανώσεις (1958, 1962, 1970) ήταν και αυτές που έφτιαξαν τον μεγάλο μύθο της. Μετά ωστόσο η Εθνική Βραζιλίας ήταν κατά βάση αυτό: ένας μεγάλος μύθος.
Εντάξει, πάντα ήταν μια ομάδα που από άποψη δυναμικής δίκαια λογιζόταν μέσα στις 10 καλύτερες του κόσμου. Όμως άλλο μέσα στην δεκάδα και άλλο ό,τι και αν γίνει να είναι το… συνώνυμο του ποδοσφαίρου και άλλες τέτοιες υπερβολές.
Για του λόγου το αληθές και για να μιλάμε με στοιχεία ας δούμε τι κάνει σε κάθε Μουντιάλ η Βραζιλία από το 1970 και μετά (στην μετα-Πελέ εποχή δηλαδή…) όποτε συναντάει μια άλλη ομάδα που παραδοσιακά λογίζεται μέσα στην πρώτη δεκάδα του κόσμου (όπως αυτή).
Για να ξέρουμε τι λέμε ας κάνουμε δυο αναγκαίες διευκρινήσεις:
-Οι δέκα μεγαλύτερες Εθνικές του κόσμου είναι οι εξής (με τυχαία σειρά): Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Αργεντινή, Ουρουγουάη, Βραζιλία, Ολλανδία, Πορτογαλία. Δεν χρειάζονται περεταίρω αναλύσεις, όσοι βλέπουν μπάλα ΞΕΡΟΥΝ πως αυτή είναι η μεγάλη δεκάδα.
-Θα μιλήσουμε μόνο για τα Μουντιάλ διότι ως γνωστόν οι μοναδικές σοβαρές διοργανώσεις με εθνικές είναι τα Μουντιάλ και τα Euro και όχι τα Copa America με τα οποία δεν ασχολείται άνθρωπος ούτε φυσικά αυτή η αστειότητα το Confederations, το οποίο δεν βλέπεται ούτε επί πληρωμή.
Και τώρα που κάναμε αυτές τις διευκρινήσεις με τις οποίες ΚΑΘΕ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ, πάμε να δούμε τι κάνει η Βραζιλία στα Μουντιάλ όταν συναντάει σοβαρες ομάδες στην μετά-Πελέ εποχή:
–Το 1974 θα φτάσει στους «8» του Μουντιάλ (όπου τότε διεξάγονται με ομίλους) και θα συναντήσει δυο μεγάλες ομάδες: την Αργεντινή και την Ολλανδία. Θα νικήσει την πρώτη με 2-1 και στο παιχνίδι πρόκρισης με την δεύτερη θα χάσει πανεύκολα με 2-0. Μια μέτρια εμφάνιση θα έχει ολοκληρωθεί με μια νίκη και μια ήττα στα σοβαρά παιχνίδια που έχει δώσει.
–Το 1978 θα παίξει στους ομίλους με την Ισπανία την οποία δεν θα καταφέρει να νικήσει καθώς οι δύο ομάδες θα έρθουν ισόπαλες με 0-0. Στην δεύτερη φάση των ομίλων θα παίξει με την Αργεντινή την οποία πρέπει να νικήσει για να περάσει αλλά θα φέρει και με αυτή 0-0! Δυο λευκές ισοπαλίες για την μεγάλη ομαδάρα κόντρα σε ομάδες που μετράνε αλλά εντάξει, θα νικήσει με 2-1 την Ιταλία στο μικρό τελικό δηλαδή στο πιο αδιάφορο παιχνίδι της διοργάνωσης παραδοσιακά.
–Το 1982 πολλοί λένε ότι η Βραζιλία είχε την καλύτερη ομάδα της ever! Δεν μας εξηγούν βέβαια γιατί δεν κατάφερε να περάσει καν στον ημιτελικό της διοργάνωσης αλλά δεν πειράζει. Στην δεύτερη φάση των ομίλων θα παίξει με Αργεντινή και Ιταλία. Θα νικήσει με 3-1 την Αργεντινή σε ένα ματς που ο Μαραντόνα θα αποβληθεί με κόκκινη κάρτα και θα βρεθεί να θέλει απλά ισοπαλία με την Ιταλία. Και θα χάσει με 3-2! Με χατ-τρικ του Ρόσι…. Μ ε χατ τρικ του Ρόσι…. Του Ρόσι… Η καλύτερη Βραζιλία ever…
–Το 1986 θα νικήσει στη φάση των ομίλων την Ισπανία με 1-0 και θα πρέπει να φτάσει στους «8» για να συναντήσει μια άλλη μεγάλη ομάδα. Εκεί θα παίξει με την Γαλλία του Πλατινί όντας το φαβορί, το ματς θα έρθει 1-1 και η Γαλλία θα αποκλείσει στα πέναλτι την μεγάλη Βραζιλία που σε νοκ άουτ ματς φαίνεται πως δεν το έχει και πολύ. Εκτός και αν απλά τυχαίνει…
–Το 1990 πάντως ξαναέτυχε διότι αφού πέρασε από έναν αστείο όμιλο αναμετρήθηκε στους «16» με την Αργεντινή. Εκεί χτύπησε ο εφιάλτης της Βραζιλίας που δεν είναι άλλος από το να συναντάει σοβαρές ομάδες σε παιχνίδια που κρίνεται η πρόκριση. Η νίκη με 1-0 για την Αργεντινή σηματοδότησε απλά έναν ακόμα αποκλεισμό για μια ομάδα που για έναν αδιευκρίνηστο λόγο θα ήταν υπερβολή να πούμε πως δεν είναι η καλύτερη κόσμου ή το συνώνυμο του ποδοσφαίρου σε κάποια φάση της ιστορίας του ποδοσφαίρου.
–Το 1994 θα φτάσει μέχρι τους «8» για να συναντήσει μια σοβαρή ομάδα. Εκεί θα αποκλείσει την Ολλανδία με 3-2 σπάζοντας έστω και για λίγο την παράδοση που την θέλει να μην μπορεί να νικήσει σε νοκ άουτ παιχνίδια και στον τελικό θα παίξει με την Ιταλία. Θα φέρει 0-0 μαζί της και αν και θα πάρει το παιχνίδι στα πέναλτι η ιστορία θα έχει γράψει πως σε 11 παιχνίδια με μεγάλες ομάδες στα Μουντιάλ της μετά-Πελέ εποχής, η Βραζιλία έχει αποτύχει να κερδίσει στα έξι από αυτά!
–Το 1998 θα είναι ακόμα πιο τυχερή και από το 1994 καθώς θα φτάσει μέχρι τους «4» χωρίς να παίξει με ούτε μια μεγάλη ομάδα. Εκεί θα αναμετρηθεί με την Ολλανδία. Δεν θα την νικήσει η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου αφού οι δυο τους θα έρθουν ισόπαλες με 1-1. Θα περάσει όμως στα πέναλτι και στον τελικό θα παίξει με την Γαλλία. Εκεί η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου θα αναμετρηθεί με το αουτσάιντερ Γαλλία που και μόνο που έχει φτάσει τελικό πολύ της είναι. Θα χάσει μόλις με 3-0…
–Το 2002 θα γίνει το χειρότερο Μουντιάλ όλων των εποχών. Η Βραζιλία θα το πάρει νικώντας δυο μεγάλες ομάδες. Στους «8» θα νικήσει την Αγγλία με 2-1 και στον τελικό την Γερμανία με 2-0. Φυσικά μιλάμε για την χειρότερη Γερμανία όλων των εποχών που απλά έφτασε τελικό επειδή εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι ήταν το χειρότερο Μουντιάλ όλων των εποχών αλλά οκ, δεν έχει σημασία.
–Το 2006 θα φτάσει στους «8» παίζοντας με κάτι καφενεία τύπου Ιαπωνίας και Γκάνας και εκεί θα συναντήσει μια μεγάλη ομάδα. Κόντρα στη Γαλλία η Βραζιλία είναι το φαβορί καθώς οι «τρικολόρ» θεωρούνται ξεπερασμένοι και γέροι. Τελικά, ο Ζιντάν δείχνει στην Βραζιλία πως ακριβώς γίνεται… Το τελικό 1-0 είναι τιμητικό για την «σελεσάο».
–Το 2010 θα φτάσει μέχρι τους «8» έχοντας προηγουμένως αποτύχει να νικήσει στους ομίλους την μοναδική σοβαρή ομάδα που θα βρεθεί μπροστά της (0-0 με την Πορτογαλία). Στον προημιτελικό με την Ολλανδία θα γίνει αυτό που έχει καταντήσει ρουτίνα: η Βραζιλία θα χάσει με 2-1 με τον Σνάιντερ να την νικάει μόνος του όπως ο Ζιντάν το 2006.
-Και μ’ αυτά και μ’ αυτά φτάνουμε στο 2014. Στο Μουντιάλ που γίνεται μέσα στο σπίτι της. Μπροστά στον λαό της. Στις γεμάτες εξέδρες της. Σε μια διοργάνωση που η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου την περιμένει από το 1950! Με μια κλήρωση κομμένη και ραμμένη για να φτάσει στους «4» χωρίς να παίξει με ούτε μια σημαντική ομάδα. Και τι γίνεται εκεί; Συναντάει την Γερμανία. Τελικό σκορ; 1-7. Ναι: 1-7. Και ολογράφως: ΕΝΑ-ΕΠΤΑ. Η Μάλτα ή το Λουξεμβούργο ίσως να έχαναν με αυτό το σκορ στην έδρα τους σε Μουντιάλ. Άλλη ομάδα του κόσμου όμως όχι! Και μετά θα παίξει και μικρό τελικό με την Ολλανδία. Ε, εδώ μπροστά στον κόσμο της θα διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την μεγάλη ξεφτίλα με την Γερμανία. Τελικό σκορ; 0-3…
Συμπέρασμα: Από το 1970 και μετά η Βραζιλία έχει παίξει 20 φορές με μεγάλες ομάδες. Έχει νικήσει μόλις τις 7 εξ’αυτών. Και από τις μόλις 7 νίκες της, οι τέσσερις είναι σε ματς ομίλων και όχι σε νοκ άουτ! Η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου; Το συνώνυμο του ποδοσφαίρου; Ναι, οκ…