Όταν αγοράζεις στις τελευταίες ημέρες των εκπτώσεων, όλο και κάποια καλύτερη προσφορά θα βρεις. Κάτι ανάλογο ισχύει και στο ποδοσφαιρικό μεταγραφικό παζάρι.
Οι τιμές έχουν πέσει, αφού ακόμα και ότι ήταν σε ψηλότερα ράφια έχει μεταφερθεί πλέον στο κάτω. Οι πιο «έξυπνες» μεταγραφές είναι συνήθως αυτές που γίνονται στο παρά ένα, είτε λόγω της ανάγκης των συλλόγων να ξεφορτωθούν κάποιους, είτε της αντίστοιχης των παικτών, που διαπιστώνουν – με την μπάλα να έχει κυλήσει πια στη σεζόν – ότι δεν χωρούν στα βασικά πλάνα των ομάδων τους.
Μην κοιτάτε την Μπαρτσελόνα, που πληρώνει 40 εκατ. ευρώ για 29χρονο με προέλευση το πρωτάθλημα Κίνας και βλέπει τον Φελίπε Κουτίνιο ως τον νέο… Ζιντάν. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να αγοράσεις απ’ το να βάλεις μια ταμπέλα με τη φράση «κορόιδο» στο κούτελο σου. Βασική προϋπόθεση να μην μεταδίδεις σε όλη την αγορά και το σινάφι των μανατζαραίων την αίσθηση ότι είσαι απεγνωσμένος…
Ψάξαμε και βρήκαμε 5 περιπτώσεις παικτών, που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε εν δυνάμει «λαχεία» για τις τέσσερις μεγαλύτερες ελληνικές ομάδες, λίγο πριν εκπνεύσει το μεταγραφικό τελεσίγραφο. Όχι τύπου Ντεμπά Μπα ή Βιεϊρίνια – αυτούς τους ξέρετε – αλλά κάτι σε λίγο πιο «καμουφλαρισμένο». Και φτηνό…
Νικόλα Νίνκοβιτς – Τζένοα
Τον είπαν από τα μεγαλύτερα σύγχρονα ταλέντα του σερβικού ποδοσφαίρου, όταν σε ηλικία 16 ετών και εφτά μηνών υπέγραψε πενταετές επαγγελματικό συμβόλαιο και έκανε το ντεμπούτο του με την Παρτιζάν. Δεκατρείς μήνες αργότερα έγινε ο νεαρότερος αρχηγός στην ιστορία του συλλόγου, ο πρώτος ανήλικος τέτοιος.
Τον Ιανουάριο του 2016 μεταγράφηκε στη Βερόνα αντί 550.00 ευρώ, αλλά σε έξι μήνες έκανε μόνο μία συμμετοχή. Με το ίδιο ποσό τον αγοράσε η Τζένοα το καλοκαίρι του ’16. Έπαιξε πέρσι σε 17 ματς της Serie A (σε πολλά ως αλλαγή), έχοντας δύο γκολ και μία ασίστ και τώρα η Τζένοα ψάχνει με τη σειρά της ομάδα να τον παραχωρήσει. Από τις κλασικές περιπτώσεις παικτών που αδικούν το ταλέντό τους με τον προβληματικό χαρακτήρα τους. Δεν μπορεί όμως να θεωρηθεί ένα «χαμένο στοίχημα» σε ηλικία 22 ετών.
Η φυσική θέση του είναι αριστερός εξτρέμ, χρησιμοποιείται όμως συχνά σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον επιθετικό και η τεχνική κατάρτιση του δεν επιδέχεται αμφισβητήσεων. Όταν πέρσι κάποια στιγμή ρώτησαν τον τεχνικό της Τζένοα, Ιβάν Γιούριτς, γιατί δεν τον χρησιμοποιεί συχνότερα, βλέποντας τον να κάνει παπάδες στην προπόνηση, ο Κροάτης αντέδρασε με ύφος απηυδισμένου: «Πως να τον βάλω; Εδώ και πέντε μήνες του έχω πει να μάθει ιταλικά, αλλά δεν ακούει…»
Τον Οκτώβριο του 2012 δε, ο Νίνκοβιτς είχε πρωτοστατήσει στα θλιβερά επεισόδια που έλαβαν χώρα στο Κρούσεβατς και στον επαναληπτικό αγώνα των πλέι-οφ του Euro u21 ανάμεσα στη Σερβία και την Αγγλία, με συνέπεια να τιμωρηθεί από τη σερβική ομοσπονδία με ένα χρόνο αποκλεισμό.
Ναι, προφανώς μαζί του αγοράζεις και ρίσκο. Στη φάση που βρίσκεται όμως αυτή τη στιγμή η καριέρα του μπορεί και να αγοράζεις μεταξωτή κορδέλα για φύκι, αν έχει πάρει την απόφαση να γίνει η επόμενη ομάδα του το εφαλτήριο ανάκαμψης. Ίσως η μετάβαση από το σερβικό πρωτάθλημα στη Serie A να του έπεσε βαριά και χρειάζεται κάτι ενδιάμεσο για να πει «ως εδώ και μη παρέκει». Που να πάρει, το Δεκέμβρη θα σβήσει μόλις 23 κεράκια στην τούρτα του…
Αλεξάντερ Ιγκνιόφσκι – Φράιμπουργκ
Σέρβος Νο. 2. Καμία σχέση όμως με το μοντέλο Νίνκοβιτς, πρόκειται για ένα τίμιο και εργατικό μπακ, που μπορεί να κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο και πιθανόν ήρθε το κατάλληλο timing για να φύγει από τη Γερμανία. Δεξιός μπακ, που έχει παίξει πολλές φορές και αμυντικός χαφ (λιγότερες στην αριστερή πτέρυγα) και ξέρεις ότι θα σου δώσει πάντα αυτό που μπορεί.
Από τη Βέρντερ πήγε στην Αϊντραχτ το 2014 και το περασμένο καλοκαίρι στη Φράιμπουργκ, με την ιδέα ότι θα είναι βασικός. Εχει επισκιαστεί όμως από τον ταλαντούχο Ντάνιελ Στέντσελ και για έναν 26χρονο που έχει 12 συμμετοχές στην Εθνική Σερβίας και παλεύει (πια) να βρει χώρο στο ρόστερ της, δεν είναι ιδανικός ο τίτλος του αναπληρωματικού σε μικρομεσαία ομάδα, έστω, της Μπουντεσλίγκα.
Κοινώς, βλέπει με καλό μάτι την προοπτική αποχώρησης και η Φράιμπουργκ δεν θα έλεγε πιθανότατα «όχι» αν έπαιρνε πίσω τα χρήματα (750.000 ευρώ) που ξόδεψε για να τον αποκτήσει. Για το ελληνικό πρωτάθλημα μην το συζητάμε, το επίπεδο του είναι αρκούντως ικανοποιητικό(τατο).
Γουίλιαμ Μεντιέτα – Ολύμπια Ασουνσιόν
Αλλάζουμε τελείως στιλ και πάμε σε έναν κλασικό Λατίνο μπαλαδόρο, που λόγω συγκυριών δεν έχει κάνει ακόμα το ταξίδι προς την Ευρώπη. Μιλάμε για το 10αρι της μεγαλύτερης ομάδας της Παραγουάης, της τρεις φορές πρωταθλήτριας Λατινικής Αμερικής, Ολίμπια Ασουνσιόν. Ο 28χρονος Γουίλιαμ Μεντιέτα είναι ένας επιτελικός με φοβερή τεχνική κατάρτιση, που όταν βρέθηκε στις κατάλληλες συνθήκες έγινε ο Νο. 1 παίκτης στο εγχώριο πρωτάθλημα.
Δεν έπιασε στην Παλμέιρας, η οποία το 2013 τον απέκτησε από τη Λιμπερτάδ αντί 1,2 εκατ. ευρώ και το 2015 παραχωρήθηκε στην Ολύμπια. Σε σύνολο 59 αγώνων με τη φανέλα της έχει 25 γκολ και ισάριθμες ασίστ (!), ενώ το 2016 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Παραγουανός της χρονιάς. Στάθηκε εξαιρετικά άτυχος όμως, πάνω στο pick της καριέρας του κι ενώ είχε προσελκύσει τα βλέμματα ευρωπαϊκών συλλόγων, υπέστη ρήξη χιαστών (Νοέμβριος του 2016) και έμεινε για εννέα μήνες εκτός δράσης.
Επέστρεψε στις αρχές Αυγούστου με 20λεπτη συμμετοχή και γκολ στο 3-0 επί της Ρούμπιο Νου, ενώ πριν από λίγες ημέρες έδειξε να έχει επανέλθει πλήρως, πρωταγωνιστώντας ως βασικός στο νικηφόρο (2-0) ντέρμπι με την Γκουαρανί.
Ο Μεντιέντα έβαλε το πρώτο από τα δύο γκολ κι εκνευρίστηκε όταν στο β’ ημίχρονο έγινε αλλαγή, αποφάση που έστρεψε καθολικά τις εξέδρες εναντίον του τεχνικού Αλμέιδα. Ο σοβαρός τραυματισμός του προφανώς ενέχει ρίσκο, αυτός είναι όμως και ο λόγος που τον αγοράζεις (τώρα) φτηνά, περιμένοντας να σου βγει «λαχείο».
Λαουτάρο Ακόστα – Λανούς
Πιο ιδιαίτερη η περίπτωση του, καθότι έχει περάσει μια φορά τον Ατλαντικό και μάλιστα για χάρη της Σεβίλλης, που πλήρωσε 7 εκατ. ευρώ το 2008 στη Λανούς. Στην Ισπανία απέτυχε και ως δανεικός στη Ράθινγκ Σανταντέρ (επίσης στη Λα Λίγκα τότε) και το 2012 οι Σεβιγιάνοι τον δάνεισαν στην Μπόκα Τζούνιορς. Δεν βρήκε ούτε εκεί την Ιθάκη του, αλλά μετά την επάνοδό του στη Λανούς, το 2013, έχει ανακτήσει το status του (και κάτι παραπάνω) στο αργεντίνικο ποδόσφαιρο.
Άμα τη επιστροφή του έγινε εκ των βασικών συντελεστών της κατάκτησης του Κόπα Σουνταμερικάνα (2013), ενώ τον Μάη του 2016 αναδείχτηκε πρωταθλητής Αργεντινής, καθώς η Λανούς έκανε την έκπληξη, κατακτώντας το Απερτούρα.
Αριστερός winger, με ταχύτητα, πολύ καλό χειρισμό της μπάλας και καλά τελειώματα, βλέπει στα 29 χρόνια του ευοίωνα την προοπτική να… φουσκώσει ξανά τον τραπεζικό λογαριασμό του, δοκιμάζοντας εκ νέου την τύχη του στην Ευρώπη. Η Λανούς δύσκολα θα έβαζε φρένο στην επιθυμία ενός αγαπημένου παιδιού της, αν δεχόταν μια συμφέρουσα προσφορά.
Γκόικο Κάτσαρ – Άουγκσμπουργκ
Για την περίπτωση του είχε ενδιαφέρει πέρσι η ΑΕΚ, εκείνος όμως προτίμησε να υπογράψει στην Αουγκσμπουργκ, όπου νόμιζε ότι θα πάρει (επιτέλους…) περισσότερες ευκαιρίες. Ο Σέρβος αμυντικός χαφ ήταν ρολίστας επί μια πενταετία στο Αμβούργο (όπου μεταγράφηκε ύστερα από μια απόλυτα επιτυχημένη διετία στη Χέρτα) και στα 30 χρόνια του πλέον, πρέπει να αποφασίσει αν θα καθίσει πάνω στο αξιοπρέπεστατο συμβόλαιο του ή θα πάει κάπου όπου θα νιώσει πολύτιμος.
Ενώπιον αποφάσεων είναι και η Αουγκσμπουργκ, που έχει 18 μέσους στο ρόστερ της και μόλις τρεις μέρες στη διάθεση της για το τελικό ξεσκαρτάρισμα!
Πέρσι ο Κάτσαρ έπαιξε 1090 λεπτά στην Μπουντεσλίγκα (σα να λέμε δηλαδή 12 γεμάτα παιχνίδια) και φέτος έχει 1/2 συμμετοχές στην αποστολή, χωρίς να αγωνιστεί. Μοιάζει να έχει αφήσει πίσω του τα καλύτερα ποδοσφαιρικά χρόνια (από το 2007 έως το 2012 έκανε 25 συμμετοχές με την Εθνική Σερβίας και έκτοτε καμία), αλλά ασφαλώς έχει την απαραίτητη ποιότητα για να δώσει ένα boost ξανά στην καριέρα του αν βρεθεί σε ένα περιβάλλον που θα τον «φτιάχνει».
Σε ελληνικό club τον «βλέπουμε» ακόμα και ως ηγέτη στη μεσαία γραμμή, υπό τις ενδεδειγμένες συνθήκες.