Ο Γιάννης Αλαφούζος πιθανότατα δεν θα φέρνει στους φίλους του Παναθηναϊκού ευχάριστες αναμνήσεις, όταν θα μνημονεύεται το όνομά του σε καφενειακές ή συνδεσμιακές συζητήσεις. Όχι επειδή δεν έσπρωξε χρήματα. Άλλωστε όλοι παραδέχονται πως έβαλε πλάτη σε μια δύσκολη στιγμή της πράσινης ιστορίας, βοηθώντας το καράβι να αποφύγει τα βράχια. Τελώντας, όμως, μονίμως υπό την πίεση και το άγχος που δημιουργεί η ενασχόληση με αντικείμενο που δεν γνώριζε, εμπιστεύθηκε περίπου τυφλά ανθρώπους που τον έπεισαν ότι ξέρουν. Κι έτσι, μοιραία, οδηγήθηκε σε μια κατασπατάληση πόρων που βγήκαν από τη δική του τσέπη, αλλά δεν έπιασαν τόπο. Κι αντί να κληροδοτήσει οποιαδήποτε παρακαταθήκη πίσω του, αφήνει μόνο μία κατάσταση εξίσου δύσκολη ή και χειρότερη από εκείνη που βρήκε. Αυτό συνιστά πέρα από κάθε αμφιβολία αποτυχία. Μια αποτυχία που αποτιμάται (κατά δήλωση του ίδιου) σε 42 -περίπου πεταμένα- εκατομμύρια ευρώ.
Κορωπί
Το καλοκαίρι του 2013 ο μέσος οπαδός του Παναθηναϊκού βλέπει για πρώτη ίσως φορά στο πρόσωπο του Γιάννη Αλαφούζου έναν άνθρωπο που μπορεί να στηρίξει. Η είδηση για αγορά του προπονητικού κέντρου στο Κορωπί, που συνοδεύεται από την υποσημείωση ότι αυτό θα ανήκει στην ΠΑΕ, έρχεται σαν απάντηση στην οικογένεια Βαρδινογιάννη. Που «έφυγε και δεν άφησε ούτε καρέκλα στο σύλλογο», όπως λένε χαρακτηριστικά. Η χαρά θα κρατήσει για λίγο. Παρά τα σχέδια περί επέκτασης των εγκαταστάσεων και εκσυγχρονισμό τους, σύντομα αποκαλύπτεται μια δυσάρεστη αλήθεια. Ο χώρος, τα γήπεδα και οι υπάρχουσες υποδομές είναι αδύνατο να καλύψουν τις σημερινές και αυριανές ανάγκες της ομάδας.
Όταν, μάλιστα, βγαίνουν προς τα έξω οι πρώτες συζητήσεις με τους Βαρδινογιάννηδες για επιστροφή στην Παιανία (που πριν δεν δέχονταν καν να παραχωρήσουν απλά για να διευκολύνουν την ομάδα με την οποία είχαν συνδεθεί ιστορικά) ο κόσμος μουδιάζει. Όχι μόνο για την προσέγγιση των δύο πλευρών, αλλά επειδή συνειδητοποιούν πως ο πρώην πρόεδρος μάλλον προχωρά σε βιαστικές κινήσεις και επιλογές.
Στραματσόνι
Για πολλούς ο «δήμιος» που έδωσε τη χαριστική βολή στον Παναθηναϊκό. Πολύ περισσότερο μάνατζερ και πολύ λιγότερο προπονητής, ο Ιταλός κόστισε στην ομάδα περίπου 750.000 κατ’ έτος μαζί με τους συνεργάτες του. Αυτό είναι ένα κομμάτι της αλήθειας. Εάν θέλουμε να αποτιμήσουμε πλήρως την παρουσία του σε καθαρά χρηματικούς όρους, οφείλουμε να συνυπολογίσουμε και τα ποσά που δόθηκαν για την απόκτηση ενός καραβιού παικτών που υποτίθεται θα βοηθούσαν την ομάδα να ανέβει επίπεδο.
Το μόνο το οποίο ανέβηκε τελικά ήταν το χρέος. Φυσικά, η ευθύνη δεν βαραίνει αποκλειστικά τον Στραματσόνι που βρήκε ξέφραγο το… αμπέλι, αλλά εκείνους που του έδωσαν το δικαίωμα να συμπεριφέρεται ως απόλυτο αφεντικό. Σε τελική ανάλυση, σε κανένα από τα τόσα συμβόλαια που υπογράφτηκαν εκείνη την περίοδο δεν υπάρχει η υπογραφή του Ιταλού. Κάποιος άλλος έβαλε τζίφρα εκπροσωπώντας νόμιμα την ΠΑΕ και προσθέτοντας έτσι νέα οικονομικά βάρη.
Εσιέν
Στην υποδοχή του Μάικλ Εσιέν το «Ελευθέριος Βενιζέλος» γνώρισε μέρες δόξας, καθώς ο Γκανέζος ήταν ο ορισμός της μεταγραφής αεροδρομίου. Μετά τον αρχικό ενθουσιασμό ήρθαν τα πρώτα φίδια. Την προηγούμενη σεζόν ήταν παρών-απών στο ρόστερ της Μίλαν εξαιτίας ενός τραυματισμού. Ωστόσο, πέρασε με επιτυχία τα ιατρικά τεστ… Το καμπανάκι άρχισε να χτυπά όταν πέρασαν οι μέρες, μετά οι βδομάδες κλπ,κλπ χωρίς το «βαρύ χαρτί» που θα έκανε τη διαφορά να δίνει σημεία (ποδοσφαιρικής) ζωής.
Εκτός αγωνιστικών χώρων πάντως δεν αντιμετώπισε προβλήματα προσαρμογής, όπως μαρτυρούσαν και φωτογραφίες στα social media. Οι μουρμούρες και οι ψίθυροι έγιναν κραυγές αφού η αναταραχή στα αποδυτήρια υπήρξε πρωτόγνωρη. Με την απόκτησή του διαταράχθηκε εντελώς η ισορροπία που με κόπο και οικονομία είχε χτιστει. Ο πρώην ποδοσφαιριστής (από τη μέρα που ήρθε) είχε το νούμερο 1 συμβόλαιο (σχεδόν 1.000.000) και ανύπαρκτη προσφορά. Τελείωσε μετά από ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης», κατηγορούμενος για αδιαφορία. Ο Παναθηναϊκός τον πληρώνει ακόμη και θα τον πληρώνει για καιρό καθώς ο Γκανέζος βγήκε νικητής στη δικαστική διαμάχη με το τριφύλλι.
Ζιλμπέρτο Σίλβα
Γενικά τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός ανάμεσα στις τόσες αστοχίες του, δεν μπορεί να πετύχει και τεχνικό διευθυντή που να… φτουρήσει. Στο πρόσωπο του Ζιλμπέρτο οι οπαδοί είδαν έναν πρώην παίκτη του οποίου η επιστροφή έβαζε ένα τέλος στην τακτική άλλων που έριχναν «μαύρη πέτρα» αφήνοντας το σύλλογο. Ο Βραζιλιάνος βοήθησε στο να υπάρξει συσπείρωση και αισιοδοξία, ενώ πολλοί αρκούνταν στην παρουσία του ως σύμβολο και μόνο.
Περίπου κάτι τέτοιο ήταν και πρακτικά στους λίγους μήνες που διατηρήθηκε στη θέση του. Αποχώρησε πριν καταλάβει κανείς (ούτε ο ίδιος) ποιες ήταν οι αρμοδιότητές του. Ακόμη κι αν δεν κόστισε βάσει συμβολαίου πακτωλό χρημάτων, το γεγονός ότι «κάηκε» ένα τόσο μεγάλο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό, ειδικά τη στιγμή που δεν «γεννιούνταν» νέοι ποδοσφαιρικοί ήρωες με πράσινη φανέλα, ήταν ανεπίτρεπτο. Από τα μεγαλύτερα λάθη της προεδρίας Αλαφούζου.
Παναθηναϊκή Συμμαχία
Λίγο πριν αναλάβει επίσημα τις τύχες του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Γιάννης Αλαφούζος καλείται να αναλύσει το πλάνο που θα τον οδηγήσει στην επιτυχία. Μιλώντας σε διάφορα ΜΜΕ δίνει στη δημοσιότητα λεπτομέρειες για μια έρευνα που είχε διενεργηθεί κατά παραγγελία του. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, ο κόσμος του Παναθηναϊκού φέρεται να είναι διατεθειμένος να βάζει πλάτη με ένα ποσό που ο ιδιοκτήτης του ΣΚΑΪ υπολογίζει στα 10-20 εκατομμύρια ευρώ. Στο άκουσμα των ποσών δεν βρίσκεται ούτε ένας άνθρωπος που να έχει την παραμικρή σχέση με το ποδόσφαιρο και την οικονομική πραγματικότητα που να βλέπει εφικτό και πραγματοποιήσιμο το πλάνο.
Η κρίση έχει εγκατασταθεί για τα καλά στη χώρα, οι περισσότεροι Έλληνες προσπαθούν να κόψουν ακόμη και από το… ψωμί που αγοράζουν, αλλά ο κ. Αλαφούζος επιμένει. Συγκροτεί την Παναθηναϊκή Συμμαχία και σχετικά σύντομα αντιλαμβάνεται πως σύμμαχοι απλά δεν υπάρχουν. Όσα χρήματα κι αν έδωσε σε επαγγελματίες του είδους για εκείνο το πόνημα, αποδείχτηκε πως θα ήταν καλύτερο απλά να τα βγάλει από την τσέπη του και να τα κάψει. Ήταν, ουσιαστικά, τα πρώτα πεταμένα λεφτά. Πριν καν αναλάβει την ομάδα.