Παλιότερα οι μοναδικοί δηλωμένοι οπαδοί της Εθνικής ήταν οι δημοσιογράφοι. Κυρίως επειδή δεν ήτο πολιτικώς ορθό να βγεις φόρα-παρτίδα στον αέρα ή στο γυαλί και να πεις πως είσαι με καμιά μεγάλη ομάδα. Ήταν τόσο παρεξηγήσιμο, που σε έριχνε στην ανάγκη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, με εξαίρεση κάτι λίγους τολμηρούς που με τόλμη αποκάλυπταν πως ήταν Εθνικός ή Απόλλων Αθηνών. Μετά το 2004 οι δημοσιογράφοι βγήκαν από τις ντουλάπες της ομαδοφοβίας τους και η γαλανόλευκη απέκτησε τις φυλές των οπαδών της.
Ο πιστός στρατιώτης
Έχει ήχο κλήσης στο κινητό του τον Γιώργο Χελάκη στο «Πειρατικό», ξεχασμένο από το 2004. Στα κλασικά αξεσουάρ ενός κανονικού οπαδού (κασκολάκι, φουτεράκι, μπλούζα της ομάδας) προσθέτει και τις δικές του, προσωπικές πινελιές. Συνήθως βάφοντας το πρόσωπό του σε αποχρώσεις του μπλε και του άσπρου. Απαραίτητα χρειάζεται και κάτι που να παραπέμπει ευθέως στην ιστορία τούτου του τόπου. Κάτι διακριτικό. Χλαμύδα και περικεφαλαία για τους λάτρεις κλασικού. Φέσι και φουστανέλα για ένα πιο βουκολικό στυλ. Όταν έχεις τόσο τεράστια πολιτιστική κληρονομιά να διαχειριστείς, οι επιλογές είναι ανεξάντλητες.
Είναι μέλος στον Γαλανόλευκο Φάρο και στους Πελαργούς. Και το epo.gr home page στον browser της προτίμησής του. Βρίσκεται σχεδόν σε κάθε κοντινό του σκηνοθέτη στην εξέδρα, άρα όλοι τον έχουμε δει, ενώ αναρωτιέται γιατί δεν υπάρχουν ανάλογες συλλογικότητες και σε άλλα δημοφιλή σπορ. Όπως το κρίκετ ή το μπάντμιντον. ΕΛ-ΛΑΣ! ΕΛ-ΛΑΣ! ΕΛ-ΛΑΣ!
Ο μετά Χριστόν προφήτης
Στέκεται σιωπηλός και προσπαθεί με κόπο να διατηρήσει το ίδιο προφίλ ανεξάρτητα από όσα συμβαίνουν γύρω του. Όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά δεν έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης, αλλά διαθέτει την αυτογνωσία να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Κατά τη διάρκεια του αγώνα συντελείται μια πρωτόγνωρη εσωτερική μάχη συναισθημάτων επικών διαστάσεων. Ως Έλλην πατριώτης και λάτρης του αθλητισμού, γουστάρει κι αυτός την επιτυχία. Όμως όταν το σκορ στο ταμπλό είναι τέτοιο που να μπορεί να βγάλει τον κόσμο για πανηγυρισμούς στην Ομόνοια, εκείνος θα βιώσει το απόλυτο κενό.
Διότι, ναι μεν μπορεί να σου εξηγήσει γιατί και πώς ζουν ανάμεσά μας, άκυρο, αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο. Μπορεί λοιπόν να σου εξηγήσει γιατί και πώς φτάσαμε στη νίκη επί του Γιβραλτάρ, το οποίο κατά τη γνώμη του συνέβη όχι επειδή το Γιβραλτάρ έχει περισσότερες μαϊμούδες από ποδοσφαιριστές, αλλά γιατί ο μάγκας ο τεχνικός μας έβαλε το δεξί μπακ να παίζει με ανάποδο πόδι στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Ακόμη καλύτερο όμως, σχεδόν οργασμικό, είναι να σου δώσει να καταλάβεις ότι ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή το έκανε αυτό ο τραχανοπλαγιάς, χάσαμε. Στη διαπίστωση ότι στο σύστημα 3-5-2 δεν υπάρχουν πλαϊνά μπακ, αλλά μπακ-χαφ, θα σε κοιτάξει με το ύφος του Νίκου Αλέφαντου αμέσως μόλις διαπίστωσε ότι κάποιος αλήτης του έφαγε το κεφτεδάκι που προόριζε για βασικό επιθετικό μέσο.
Η «ωραία παρουσία»
Προτιμά την Εθνική λόγω Καραϊσκάκη. Μια ανάσα από Τουρκολίμανα, Καστέλλες και τέτοια από τη μία ή μπουζούκια από την άλλη για after. Ψάχτηκε και για Ολυμπιακό, αλλά ήταν πιο ακριβά τα διαρκείας. Μπορείς να ήθελες να είναι λαλίστατη για ν’ αρχίσεις το ψηστήρι, αλλά δεν έχει καιρό για χάσιμο. Μέχρι να ενεργοποιήσει δεδομένα, να κάνει check in πως νιώθει ευλογημένη στην τοποθεσία Φάληρο, να ταγκάρει όλη την τρελοπαρέα και αυτό το άλλο με τη δίεση #elladaraomadara #alefantoooooos #titikesandlove #tieinaitooffside, έχει περάσει το ημίχρονο.
Θα σηκώσει τα μάτια από κινητό της μόνο για να χαμογελάσει με άνεση στο φακό που την απαθανατίζει, αναγκάζοντας τον σκηνοθέτη να κάνει κοντινό και τον σπίκερ να πέσει θύμα του πιο πολυφορεμένου κλισέ μιας μετάδοσης αγώνα ποδοσφαίρου. «Ααααα. Και εδώ βλέπουμε και τις ωραίες παρουσίες».
Ο «Κουβανός»
Όλα είναι στημένα. Όλοι το ξέρουν αυτό. Εκείνος όμως το γνωρίζει καλύτερα. Το παρατσούκλι του δεν σχετίζεται με τη συμπαθή χώρα της Καραϊβικής ούτε με το μοντέλο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Άλλωστε οι συνομωσίες είναι πάντα υπεράνω πολιτικών συστημάτων. Όπως και το χρήμα. Αυτό το οποίο διακινούν οι στοιχηματικές εταιρείες που ελέγχουν τα πάντα. Όταν, λοιπόν, δει νωχελικές τις ομάδες στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, θα βγάλει πόρισμα ότι «οι κερατάδες δώσανε τυράκι στον κόσμο με g-g στο 2,40 και τώρα παίζουνε πασούλες»… Στην περίπτωση που το σκηνικό δεν μεταβληθεί στο δεύτερο μέρος, θα εισπράξει το γεμάτο δέος ύφος των υπολοίπων στην καφετέρια (καφενείο, στάση λεωφορείο, στούντιο «μασαζ» στην Καλλιθέα) και ίσως έχει και τα τυχερά του.
Εάν πάλι, λέμε τώρα κούφια η ώρα που το ακούει, στην επανάληψη το σκορ ξεφύγει τόσο πολύ που αρχίζεις να νομίζεις πως βλέπεις πόλο, αυτός δεν θα χάσει ούτε τα λόγια του ούτε την ψυχραιμία του. Με μια ματιά στο κινητό του, αν και κανείς δεν άκουσε την ειδοποίηση, θα σε ενημερώσει ότι «οι άτιμοι οι στην Μαλαισία αλλάξανε τις αποδόσεις για να μην πληρώσουν τον κοσμάκη». Άμεσα θα σπεύσει να συμπληρώσει ότι ο ίδιος το’ ξερε και με τα κέρδη θα αγοράσει ένα κτηματάκι στα Καλύβια, όπου σκέφτεται να το αξιοποιήσει καλλιεργώντας σανό. «Από αυτό που σας ταΐζουνε οι μπούκηδες, κορόιδα»…
Ο διπολικός «έχω παίξει μπάλα εγώ και ξέρω»
Τα ξέρει όλα, οπότε, επαγωγικά, είναι ταξιτζής. Ιδανικά πρόκειται για παλαίμαχο ποδοσφαιριστή που με κάτι ψωροδεκάρες που κέρδισε εντελώς τυχαία από το στοίχημα αγόρασε μισή άδεια και το δουλεύει το ρημάδι. Το μεροκάματο να βγαίνει. Με το που θα καθίσει, θα αργήσει να μουρμουράει για τους αλήτες της ΕΠΟ που δεν βγάζουν μια κάρτα ελευθέρας «για εμάς τους παλαίμαχοι που έχουμε προσφέρει», όπως λέει. Συνήθως η προσφορά του εξαντλείται σε δύο εμφανίσεις με τη φανέλα της Συφοράς Κάτω Απανωχώματος στη Γ’ ΕΠΣ Επαρχίας. Ωστόσο μιλάει για αυτές με το ύφος Βασίλη Τσιάρτα για τον ημιτελικό του Euro. Έχει και γνώμη για το νομοσχέδιο αλλαγής φύλου, αλλά αυτά θα στα πει στο ημίχρονο.
Όσο παίζεται το ματσάκι θα αρχίσει να μουρμουράει για τα τατουάζ των ποδοσφαιριστών που δεν σέβονται τη φανέλα. Θα τους κράξει όσο δεν βάζουν γκολ, θα τους αποθεώσει όταν τελικά το στάξουν και θα επαναλάβει ίσα με χίλιες φορές το «ου να μου χαθείς κρέας».
Disclaimer: Τα άτομα στις φωτό, ειδικά ο Νίκος Αλέφαντος, ουδεμία σχέση έχουν με τις αναφερόμενες φυλές. Απλά κοσμούν το κείμενο λόγω φωτογένειας.