Με το ένα τρίτο του πρωταθλήματος της Σούπερ Λιγκ να βρίσκεται πια πίσω μας, ήρθε η ώρα για μια μικρή αποτίμηση του τι έχουμε δει μέχρι τώρα σε επίπεδο ατομικής απόδοσης παικτών. Καθαρά υποκειμενικά λοιπόν παρατίθεται η καλύτερη 11άδα των πρώτων 10 αγωνιστικών, αλλά και οι αναπληρωματικοί τους, που δεν αποκλείεται σε μια μελλοντική επαναξιολόγηση να έχουν προσπεράσει τους… βασικούς. Ας πούμε, για τις ανάγκες του… πονήματος, ότι το υποτιθέμενο σύστημα είναι κάτι σαν 4-2-3-1, μόνο και μόνο για λόγους ευκολίας.
ΤΕΡΜΑ
Γιαννιώτης (Ατρόμητος)-Προτό (Ολυμπιακός)
Ο Ανδρέας Γιαννιώτης έμεινε ελεύθερος από τον Ολυμπιακό, στον οποίο ήταν αναπληρωματικός του Καπίνο, προκειμένου να αποκτηθεί ο Προτό και να παίξει αυτός το ρόλο του μπακ-απ στους ερυθρόλευκους. Πώς τα φέρνει η ζωή τελικά ε; Ο τερματοφύλακας του Ατρομήτου (που τα τσακάλια των δυτικών προαστίων απέκτησαν ελεύθερο χωρίς να δώσουν ούτε ευρώ) έχει κρατήσει την εστία του 720 λεπτά απαραβίαστη και αξιωματικά κερδίζει τον τίτλου του κορυφαίου ως τώρα. Από την άλλη, ο Βέλγος έχει δείξει ξεκάθαρα δείγματα της ποιότητάς του από τη στιγμή που κέρδισε θέση βασικού και αποτελεί την εναλλακτική επιλογή. Ειδική αναφορά στον ανεβασμένο φέτος, Γιάννη Ανέστη.
ΑΜΥΝΑ
Μπακάκης (ΑΕΚ)-Μάτος (ΠΑΟΚ)
Η ποιότητα που κουβαλά ο Βραζιλιάνος του ΠΑΟΚ είναι ολοφάνερη. Κάτι που είχε φανεί από την περασμένη σεζόν κιόλας. Θα μπορούσε και φέτος να κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου δεξιού μπακ στην Ελλάδα, ενώ αξιοπρόσεκτη είναι και η πορεία του Κυβρακίδη στον Ατρόμητο. Ωστόσο οι δυο τους θα πρέπει να αρκεστούν σε μια θέση στο βάθρο, αλλά όχι την πρώτη. Εκεί δεν μπορεί να βρίσκεται κανένας άλλος εκτός του ποδοσφαιριστή-αποκάλυψη της χρονιάς. Το μόνο ερώτημα για τον πιο βελτιωμένο παίκτη του πρωταθλήματος, δηλαδή τον Μιχάλη Μπακάκη είναι το αν όντως πρέπει να λογίζεται ως δεξί μπακ, όπως τον ξέραμε. Έχοντας παίξει πολλά ματς στο άλλο άκρο, αλλά και διαπρέποντας ως αριστερό στόπερ στην τριάδα σε απαιτητικά ματς (Μίλαν, ΠΑΟΚ), «φωνάζει» στον Μίχαελ Σκίμπε και την Εθνική.
Μολέντο (Παναθηναϊκός)-Μεντί (Λεβαδειακός)
Στον φετινό, προβληματικό, Παναθηναϊκό ο Ροντρίγκο Μολέντο παραμένει μία από τις ελάχιστες σταθερές. Συνεχίζοντας τις πολύ καλές εμφανίσεις στις οποίες μας είχε… καλομάθει, δείχνει σχεδόν ανίκητος σε προσωπικές μονομαχίες (ειδικά στον αέρα) και καθόλου άδικα απασχολεί άλλες ομάδες. Δεν ξέρουμε πού θα τον βρει το μέλλον, αλλά για την ώρα είναι μάλλον ο καλύτερος στόπερ του πρωταθλήματος. Υποψήφιοι αντικαταστάτες του θα μπορούσαν να είναι πολλοί. Για παράδειγμα, τα δύο στόπερ του Ολυμπιακού (Σισέ, Ένχελς έχουν δείξει καλά στοιχεία), αλλά θα προτιμηθεί ο Τζάκσον Μεντί. Ο σέντερ μπακ του Λεβαδειακού είναι από τους λόγους για τους οποίους η ομάδα της Βοιωτίας ξεπερνά μέχρι τώρα τις προσδοκίες. Ας μην πηγαίνει πάντα όλο το credit στον Γιάννη Κομπότη για τις επιτυχίες της…
Σαμπράνο (ΠΑΟΚ)-Χατζηισαΐας (Ατρόμητος)
Επιμένουμε λατινοαμερικάνικα και για τον δεύτερο κεντρικό αμυντικό της ιδανικής ενδεκάδας και δίνουμε τη θέση στον Κάρλος Σαμπράνο. Αν και ήρθε στην Ελλάδα την τελευταία μέρα των μεταγραφών με συνέπεια να χάσει την προετοιμασία, η ποιότητα του Περουβιανού είναι τέτοια που του επέτρεψε σε σύντομο χρονικό διάστημα να δείξει την αξία του. Λογικά όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται ακόμη καλύτερος, με αποτέλεσμα να «κλέβει» τη φανέλα από άλλα μπακ που κερδίζουν τις εντυπώσεις. Ένας από αυτούς είναι ο Μαυροπάνος του ΠΑΣ Γιάννινα ή ακόμη και ο Ρισβάνης. Ωστόσο είναι ένας συμπαίκτης του τελευταίου στον Ατρόμητο που θα επιλεχθεί ως back up του παίκτη του ΠΑΟΚ. Ο Δημήτρης Χατζηισαΐας, ο οποίος ανήκει στο δικέφαλο του βορρά, κερδίζει στα σημεία τους υπόλοιπους επειδή κατάφερε μετά από δύο χρόνια πλήρους αγωνιστικής απραξίας να επιστρέψει σε κανονικό ρυθμό και να παίζει σαν να μην έλειψε ούτε μέρα.
Λέοβατς (ΠΑΟΚ)-Λόπες (ΑΕΚ)
Από τις πιο δύσκολες θέσεις για την τελική επιλογή, αφού πολλοί είναι οι παίκτες που έχουν δείξει πολύ καλό πρόσωπο ως τώρα. Ο Χουλτ στον Παναθηναϊκό ξεκίνησε εντυπωσιακά. Ο Κούτρης του Ολυμπιακού αποτέλεσε την ευχάριστη έκπληξη από τη στιγμή που απόλυτα άξια κέρδισε μια θέση στην 11άδα των ερυθρολεύκων. Όμως ο Έλντερ Λόπες της ΑΕΚ, όταν δεν έχει πρόβλημα τραυματισμού, είναι πραγματικά εξαιρετικός. Με πολύ καλή ισορροπία μεταξύ αμυντικών και επιθετικών καθηκόντων χάνει μόνο από τον Μάριν Λέοβατς, ο οποίος είναι μια σταθερή αξία στο αριστερό άκρο της άμυνας του ΠΑΟΚ που υποφέρει τις φορές που εκείνος δεν είναι σε θέση να προσφέρει τις υπηρεσίες του.
ΚΕΝΤΡΟ
Μάντσον (Ατρόμητος)-Γιόχανσον (ΑΕΚ)
Τον Μάντσον τον «ματιάσαμε». Πάνω που του ετοιμάζαμε αφιέρωμα εδώ στο menshouse.gr τραυματίστηκε στο γόνατο. Ευτυχώς όχι τόσο σοβαρά όσο αρχικά είχε εκτιμηθεί, οπότε σχετικά σύντομα θα επιστρέψει στο βασικό σχήμα του Ατρομήτου και θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει αυτό που λέγαμε τότε. Πως είναι δηλαδή ο αμυντικός χαφ που όλοι οι «μεγάλοι» θα ήθελαν να έχουν. Ακόμη και η ΑΕΚ η οποία διαθέτει τον Γιόχανσον. Ίσως επηρεασμένος από τις συζητήσεις για ανανέωση του συμβολαίου του, σε κάποια ματς παίζει ένα «κλικ» κάτω από τις πραγματικές δυνατότητές του. Ακόμη κι έτσι ξεχωρίζει και κερδίζει σχεδόν στο νήμα Κουρμπέλη, Σιμόες.
Οφόε (Ολυμπιακός)-Μαουρίσιο (ΠΑΟΚ)
Στο ρόλο του μέσου που μπορεί να παίξει πιο σύνθετο παιχνίδι Οφόε και Μαουρίσιο έχουν φανερώσει την ποιότητά τους. Πρόκειται για περιπτώσεις παικτών που δεν… ντρέπονται να μαρκάρουν ή να κάνουν τάκλιν, παρά τις δεδομένες ικανότητές τους στη δημιουργία. Είτε ως κλασικά «8άρια» είτε ως πιο μοντέρνες εκδοχές μέσων, αποτελούν πολυεργαλεία που κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει στη διάθεσή τους. Σύγχρονοι και ισορροπημένοι ποδοσφαιριστές «παίζουν» μεταξύ τους στο… «κορώνα-γράμματα» τη θέση του βασικού της ιδανικής ενδεκάδας, αφήνοντας τον Χίλιεμαρκ του Παναθηναϊκού να ακολουθεί.
ΜΕΣΟΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ
Φορτούνης (Ολυμπιακός)-Μασούντ (Πανιώνιος)
Παρά την πολλές φορές προβληματική εικόνα του Ολυμπιακού τη φετινή σεζόν, ο Φορτούνης συνεχίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς και βαρόμετρο για τους «ερυθρόλευκους». Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το «ταβάνι» του είναι πολύ υψηλότερο από τα 4 γκολ και 1 ασίστ που έχει προσφέρει ως τώρα, αλλά ακόμη και στα… μέτριά του παραμένει ο καλύτερος στο χώρο πίσω από τον σέντερ φορ. Όπως περίπου συμβαίνει και με τον Μασούντ στον Πανιώνιο, ο οποίος «ξεχειλίζει» από σπάνια ποδοσφαιρική ποιότητα που μας την χαρίζει και φέτος στα ελληνικά γήπεδα. Το μόνο που μπορεί κανείς να του… προσάψει είναι η ηλικία του, η οποία πάντως δεν τον εμποδίζει να έχει βρει ήδη 3 φορές δίχτυα. Πράγμα που σημαίνει πως τελικά το μόνο «μελανό» σημείο είναι εκείνο που αφορά στις κάρτες. Είναι αλήθεια πως οι 5 κίτρινες που έχει αντικρίσει σε 10 ματς ο Ιρανός δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο για επιτελικό χαφ.
Μάνταλος (ΑΕΚ)-Μπρίτο (Ξάνθη)
Ο Μάνταλος έχει ακούσει πολλά. Ότι δεν τελειώνει φάσεις. Πως «κιτρινίζεται» εύκολα. Πως συχνά είναι απών από μεγάλα ματς και άλλα. Στην πραγματικότητα όμως ο Μάνταλος είναι ο παίκτης που μεγάλωσε μαζί με την ΑΕΚ της Β’ Εθνικής και συνδύασε τη βελτίωση του με εκείνη της Ένωσης. Ασφαλώς και έχει αδυναμίες, αλλά από την άλλη, μπορεί να παίξει στο κέντρο, στα άκρα της επίθεσης ή ως επιτελικός, περίπου με την ίδια επιτυχία. Και ξέρετε, υπάρχει λόγος που τέτοιους παίκτες τους γουστάρουν οι προπονητές, όσο κι αν η εξέδρα γκρινιάζει. Κρίμα που τραυματίστηκε σοβαρά. Είχε πολλά να δώσει και θα το κάνει όταν επιστρέψει. Ελπίζουμε να μην έχει την τύχη του η δεύτερη επιλογή μας που δεν είναι άλλος από τον Μπρίτο. Ο ποδοσφαιριστής από το Πράσινο Ακρωτήρι είναι μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις με τη φανέλα της Ξάνθης έχοντας πετύχει ήδη 4 γκολ, χωρίς να είναι καν κλασικό σέντερ φορ.
Χριστοδουλόπουλος (ΑΕΚ)-Λάμπρου (Πανιώνιος)
Κανονικά με τη χρονιά που κάνει ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος μόνο η αναφορά του ονόματός του αρκεί. Δεν χρειάζεται να αραδιάσει δηλαδή κανείς αριθμούς και στατιστικά που να καταδεικνύουν τη φόρμα στην οποία βρίσκεται ο 30χρονος μεσοεπιθετικός. Στην επιστροφή του στην Ελλάδα μοιάζει (και είναι) πιο ώριμος από ποτέ. Όσο για το back up, οι υποψήφιοι είναι πολλοί. Με τα βαριά χαρτιά όμως (Βιεϊρίνια, Μακ, Πάρντο, Μουνιέ κλπ) να μην μπορούν να πάρουν μπρος, η θέση θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει σε έναν εκ των Σπιριντόνοβιτς του Πανιωνίου ή τον Γιακουμάκη του Λεβαδειακού. Στα σημεία, θα τους προσπεράσει ο Λάμπρου των «κυανέρυθρων», που τα πηγαίνει πολύ καλά στην πρώτη ουσιαστικά «γεμάτη» σεζόν της ως τώρα καριέρας του.
ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ
Πρίγιοβιτς (ΠΑΟΚ)-Ανσαριφάρντ (Ολυμπιακός)
Ο Λιβάγια έχει δείξει πολλά καλά στοιχεία, αλλά και νευράκια. Ο Αραούχο ψάχνεται ακόμη και δεν πιάνει τα περυσινά στάνταρ. Εμενίκε και Τζούρτζεβιτς ανταγωνίζονται για τον τίτλο της πιο αποτυχημένης μεταγραφής της χρονιάς. Ο Τσάβες τραυματίστηκε. Για κάποιο λόγο η θέση που έμεινε κενή μετά την αποχώρηση του Μπεργκ για τον καλύτερο σέντερ φορ της Σούπερ Λιγκ δεν καλύπτεται εύκολα. Θα τη δώσουμε εξ αδιαιρέτου λοιπόν σε δύο παίκτες κι ας μην την δικαιούνται 100%. Ο Πρίγιοβιτς κυρίως επειδή, όπως και ο ΠΑΟΚ, τα καταφέρνει μόνο μέσα στην Τούμπα παρά τη δεδομένη ποιότητά του. Και ο Ανσαριφάρντ του Ολυμπιακού που ίσως να έπαιζε μόνος του εδώ εάν οι ερυθρόλευκοι της εποχής Χάσι δεν είχαν αξιολογήσει τόσο χάλια το ρόστερ τους, θέτοντας τον Ιρανό στο περιθώριο.