Ο μύθος ξεκίνησε από βρετανικό σατιρικό αθλητικό σάιτ και εξαπλώθηκε σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά. Σύμφωνα με αυτόν, στην αυτοβιογραφία που κυκλοφόρησε ο Νικολά Ανελκά το 2009 με τίτλο “It’s not me, it’s everyone else”, συμπεριλαμβανόταν μια απίστευτη ιστορία που έλαβε χώρα στα αποδυτήρια της Άρσεναλ, κάπου μεταξύ του φθινοπώρου του 1997 και της άνοιξης του 1999.
Ας αφήσουμε τον ίδιο τον «παθόντα» να μας την «διηγηθεί» γιατί, διάολε, μπορεί να είναι πιο μουσαντέ κι από ιστορία ταρίφα για παρτούζα με πελάτισσες μέρα-μεσημέρι στην Πανεπιστημίου, ωστόσο η αισθητική αξία του αναγνώσματος παραμένει μέχρι και σήμερα κορυφαία:
«Η καριέρα μου στην Άρσεναλ πήγαινε από το καλό στο καλύτερο μέχρι την ημέρα που διασταυρώθηκα με τον Βιεϊρά, ο οποίος στα αποδυτήρια της ομάδας ήταν γνωστός ως “Le Long”. Παίζαμε εναντίον της Φούλαμ στο Χάιμπουρι και θυμάμαι ότι ο Μπέργκαμπ μου έδωσε μια καταπληκτική πάσα, εγώ πέρασα εύκολα τον τερματοφύλακα και μετά, με το τέρμα κενό μπροστά μου, την έστειλα άουτ. Αυτο συνέβη διότι εκείνη τη στιγμή με τύφλωσε ο ήλιος. Δεν ήταν λάθος μου! Τέλος πάντων, εκείνη την ώρα ο Βιεϊρά μου έριξε μια άγρια ματιά και κατάλαβα ότι την είχα άσχημα. Μετά το τέλος του παιχνιδιού, στα ντους, μου τα έχωσε άγρια κι εγώ -παρότι ξέρω ότι δεν θα έπρεπε- τον έβρισα.
Στην αρχή με κοίταξε για λίγο μ’ εκείνα τα άδεια μάτια του και μετά… ΜΠΑΜ!
Χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση με χαστούκισε στο πρόσωπο με το πέος του. Μία φορά μόνο, που ήταν όμως αρκετή για να κάνει να φύγω 2-3 βήματα πίσω. Ήταν σαν να με είχε χτυπήσει μια τεράστια παστή ρέγγα. Όσοι ήταν παρόντες δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους! Φαντάζεστε πόσο ντροπιαστικό είναι να σε χαστουκίζει κάποιος στο πρόσωπο με ένα 35ποντο σάρκινο ξίφος μπροστά στους συμπαίκτες σου; Ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου. Για μερικά δευτερόλεπτα -που φάνηκαν σαν αιωνιότητα- κανείς δεν είπε τίποτα. Τη σιωπή έσπασε ο Άσλεϊ Κόουλ που ρώτησε “Είναι σειρά μου τώρα;”. Τότε κατάλαβα ότι είναι ώρα να φύγω. Όταν ο Βενγκέρ έμαθε για το περιστατικό έσφιξε το χέρι του Βιεϊρά και φώναξε “Γι’ αυτό είναι ο αρχηγός! Γουάου! Κοίτα αυτό το πράγμα!”».
Υ.Γ. Η καυλάντα συνεχίστηκε για αρκετό καιρό με δημοσιεύματα τύπου «Ο Ντιάν Ν’Ντουρ, ατζέντης και επαγγελματικός συνεργάτης του Πατρίκ Βιεϊρά χαρακτήρισε την αυτοβιογραφία του Ανελκά “ντροπιαστική” και συμπλήρωσε ότι στη χώρα μας θεωρείται μεγάλη τιμή για κάποιον το να μπορέσει να δει -πόσω μάλλον να έρθει σε επαφή με- την περηφάνια του Βιεϊρά. Αντι να περιγράφει τον πελάτη μου ως “τύραννο” ο κύριος Ανελκά θα έπρεπε να απολογηθεί για το γεγονός ότι λέρωσε το πέος του πελάτη μου με το ελεεινό, θλιβερό από κάθε άποψη πρόσωπό του».
