Η αλήθεια είναι ότι μας είχε κακομάθει. Έπειτα από εκείνο το ιστορικό Euro του 2004, που η Εθνική Ελλάδος πήγε με την πεποίθηση πως η συμμετοχή είναι επιτυχία από μόνη της και επέστρεψε ως πρωταθλήτρια Ευρώπης, έχασε μόλις μια μεγάλη διοργάνωση μέχρι και το 2014.
Έχουμε και λέμε: συμμετοχή στο Euro του 2008 στα τέσσερα χρόνια από τον θρίαμβο της Πορτογαλίας, συμμετοχή στο Μουντιάλ του 2010 και πρώτη νίκη σε Μουντιάλ στην ιστορία της, πρόκριση στον προημιτελικό του Euro 2012 και πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ του 2014! Για μια χώρα που παραδοσιακά έβλεπε τις μεγάλες διοργανώσεις με τα κυάλια, αυτό το σερί συμμετοχών και προκρίσεων δεν ήταν μικρό πράγμα.
Υπό αυτή την έννοια, οι δυο συνεχόμενοι αποκλεισμοί από το Euro 2016 και το Μουντιάλ του 2018 δεν καταπίνονται εύκολα. Τι κι αν οι αποκλεισμοί είναι ο κανόνας στη μακρά ιστορία της Εθνικής Ελλάδος και οι προκρίσεις οι εξαιρέσεις; Όπως και να έχει, τους αποκλεισμούς τους είχαμε ξεσυνηθίσει.
Φυσικά, οι δυο συνεχόμενοι αποκλεισμοί δεν μπορούν να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι. Ο πρώτος ήρθε με κάτω τα χέρια και με την Ελλάδα να χάνει από ομάδες όπως η Ισλανδία και τα Νησιά Φερόε ,ενώ ο δεύτερος ήρθε στα μπαράζ. Εκ των πραγμάτων, το μέλλον της Εθνικής Ελλάδος, παρά το δεδομένο… ξενέρωμα του αποκλεισμού, δεν προβλέπεται και τόσο μαύρο.
Είναι ωστόσο δεδομένο πως οι ενέσεις έμψυχου υλικού είναι αναγκαίες για την νέα περίοδό της. Όπως είναι επίσης δεδομένο πως ο κύκλος ορισμένων παικτών έχει κλείσει.
Ανεξάρτητα από το αν η προσπάθεια να επιστρέψει η Εθνική στις μεγάλες διοργανώσεις σε τρία χρόνια (δηλαδή στο Euro του 2020) θα συντελεστεί με τον Μίχαελ Σκίμπε στον πάγκο ή με νέο προπονητή, τα δεδομένα ανά θέση διαμορφώνονται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο.
Η επόμενη μέρα της Εθνικής λοιπόν, η οποία για πολλούς ξεκινάει μέσα σε ημι-αισιόδοξο κλίμα, βρίσκει την ομάδα με τα εξής δεδομένα ανά θέση:
Στους τερματοφύλακες, ο κύκλος του Καρνέζη φαίνεται να κλείνει. Και αυτό ανεξάρτητα από τα τραγικά του λάθη στα δυο ματς με την Κροατία. Ο Έλληνας γκολκίπερ θα είναι 35 χρονών στο Euro του 2020 και, όπως όλα δείχνουν, δεν θα χωράει στη νέα τριάδα που θα προκύψει.
Σε αυτή τη θέση, ο Ανέστης είναι μάλλον ο επικρατέστερος για το ρόλο του βασικού με δεδομένο ότι μοιάζει να είναι ο πιο πλήρης Έλληνας τερματοφύλακας. Ο Γιαννιώτης του Ατρόμητου τα επόμενα χρόνια είναι μάλλον δεδομένο πως θα παίξει σε μεγάλη ομάδα και μπορεί να χριστεί διεθνής πανεύκολα, ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος μοιάζει να γίνεται όλο και καλύτερος και στη Μπενφίκα οι εκτιμήσεις λένε πως θα αναβαθμιστεί παραπάνω ενώ ο Καπίνο, σε περίπτωση φυσικά που έχει παιχνίδια στα πόδια του, συμπληρώνει μια τετράδα τερματοφυλάκων, από την οποία ο ένας θα μένει κατά περίπτωση εκτός κλήσεων.
Στη θέση του δεξί μπακ, τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο Μπακάκης απλά δεν νοείται να μην είναι ο βασικός παίκτης της Εθνικής στην εν λόγω θέση με βάση τις βιωνικές εμφανίσεις που κάνει φέτος και με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα μείνει στο ίδιο επίπεδο. Ο Μανιάτης από την άλλη μάλλον έχει φτάσει η ώρα να αποσυρθεί ενώ ο «παλιός» Τοροσίδης θα είναι σίγουρα μονίμως στις κλήσεις.
Στο αριστερό άκρο της άμυνας, ο Σταφυλίδης μοιάζει αμετακίνητος και μάλλον ό,τι πιο ποιοτικό στη συγκεκριμένη θέση, ο Λεονάρντο Κούτρης κερδίζει όλο και περισσότερο χώρο στον Ολυμπιακό και η κλήση στην Εθνική είναι μάλλον δεδομένη και δεν αποκλείεται σε επίπεδο προοπτικής να «φάει» τη θέση του Τζαβέλλα.
Για το κέντρο της άμυνας, οι Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Παπαδόπουλος και Ρέτσος πρέπει να θεωρούνται αμετακίνητοι με τον Νικολάου του Ολυμπιακού να την «σπάει» μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης (ο πιτσιρικάς εντυπωσιάζει στα πρώτα του παιχνίδια…) ενώ στα αμυντικά χαφ οι Ζέκα και Σάμαρης είναι επίσης δεδομένοι.
Κατά τα άλλα, ο Γαλανόπουλος της ΑΕΚ έρχεται με φόρα για να εδραιωθεί στην Εθνική και το ερώτημα είναι αν θα «φάει» τη θέση του Ταχτσίδη ή του Τζιόλη. Πάντως, αν ο Κουρμπέλης του Παναθηναϊκού συνεχίσει με τους ίδιους ρυθμούς, δεν αποκλείεται να γίνει σταδιακά και αυτός βασικός στέλεχος.
Στα επιθετικογενή χαφ, η δυάδα των Μάνταλου, Φορτούνη είναι αμετακίνητη. Οι Πέλκας, Μπακασέτας και Χριστοδουλόπουλος είναι οι τρεις παίκτες που θα μάχονται για δυο θέσεις αλλά με δεδομένο πως ο τελευταίος θα είναι 34 στο Euro του 2020, ο (όποιος) προπονητής μοιάζει αμφίβολο να τον εμπιστευτεί με διάρκεια. Οι εκτιμήσεις από Θεσσαλονίκη λένε πως πλάι σε αυτούς τους τρεις, πολύ σύντομα θα είναι σε θέση να διεκδικήσει θέση στην Εθνική και ο Λημνιός του ΠΑΟΚ. Με διαφορά πάντως, μιλάμε για την πιο πλήρη γραμμή της Ελλάδας.
Τέλος, η επιθετική γραμμή δείχνει η πιο αδύναμη και αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα αλλάξει στο κοντινό μέλλον. Ο Μήτρογλου φυσικά είναι το πιο δυνατό χαρτί της ομάδας και η σταθερά πρώτη επιλογή για την κορυφή της επίθεσης, ενώ οι πρόσφατες εμφανίσεις του Δώνη τον εδραιώνουν μάλλον ως μόνιμο στην επιθετική γραμμή της ελληνικής ομάδας.
Κατά τα άλλα, το χάος…
Και όσο επικρατεί το χάος, ο Γιαννιώτας και ο Βέλλιος θα έχουν την προτεραιότητα στις κλήσεις όσο και αν δεν πείθουν. Εκτός και αν ο Αλμπάνης που βγάζει μάτια με τον Απόλλωνα πάει σε μεγάλη ομάδα σύντομα και δείξει πως κάνει και για υψηλότερο επίπεδο ή/και ο Γιακουμάκης επιβεβαιώσει με τη φανέλα της ΑΕΚ όλα όσα εκτιμούνται για την αξία του από πέρυσι.