Είναι τόσο διαδεδομένο ανάμεσα στους ποδοσφαιρόφιλους που τείνει να θεωρείται αντικειμενική, καθολική πραγματικότητα: οι Βραζιλιάνοι είναι οι μάγοι της μπάλας, γνωρίζουν καντάρια από δαύτη, είναι οι απόλυτοι άρχοντες του ποδοσφαίρου.
Ακόμα και αν κάποιοι δεν συμφωνούμε με αυτό τον ισχυρισμό πάντως, η αλήθεια είναι πως όταν ένα ποδοσφαιριστής από τη Βραζιλία αποδεικνύεται ελαφρώς τσουρουκάς προκαλείται πάντα μια μικρή έκπληξη.
Είναι που ο μύθος περί της χώρας παραγωγής άπειρων ποδοσφαιρικών ταλέντων έχει εντυπωθεί τόσο βαθιά μέσα μας που όποτε βλέπουμε άμπαλο Βραζιλιάνο απορούμε λες και είδαμε εξωγήινο.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, που τα μάτια μας έχουν δει καραβιές ολόκληρες από άσχετους με το άθλημα παίκτες, τους Βραζιλιάνους που είναι άμπαλοι τους θυμόμαστε λίγο περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους.
Να ας πούμε 5 χαρακτηριστικά παραδείγματα άμπαλων Βραζιλιάνων που κόσμησαν τα ελληνικά γήπεδα και που αν δεν ήταν από τη χώρα του καφέ δεν θα θυμόμασταν καν όχι απλά τα ονόματά τους αλλά ούτε καν την ύπαρξή τους:
Ελιομάρ Καρβάλιο
Η αλήθεια είναι ότι η επιτυχία του Παναθηναϊκού στην επιλογή Βραιλιάνων ήταν ανάλογη με την επιτυχία του Γκαλίτσιου στην επιλογή των ρούχων.
Είπαμε ρούχα και θυμηθήκαμε τα παλτά, ένα εκ των οποίων ήταν και ο γκολεαδόρ Καρβάλιο, ο οποίος θύμιζε το τέρας του Λόχνες. Όλοι είχαν ακούσει γι’ αυτόν και τα γκολ του, αλλά κανείς δεν τα είδε ποτέ. Ήταν τέτοιο το ταλέντο του που μπροστά του ο θρυλικός Μάουρο (με το φραπέ μαλλί) έμοιαζε κράμα Φαν Μπάστεν-Μπατιστούτα.
Μπόβιο
Αυτός ήταν ο παίκτης που το 2006 ήρθε στον Παναθηναϊκό για να σβήσει τον Ριβάλντο αλλά το μόνο που κατάφερε να σβήσει ήταν κάθε ελπίδα πως θα μπορούσε να αποτελέσει έναν κανονικό παίκτη.
Το «αρχοντικό» του στυλ ήταν ένας ευγενικός τρόπος για να ειπωθεί πως δεν στρίβει ούτε με αίτηση και φυσικά μια σεζόν αργότερα ταξίδευε σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη για να παραμυθιάσει κάποιους πως είναι ποδοσφαιριστής. Πρόλαβε να βάλει πάντως μια γκολάρα με μακρινό σουτ κόντρα στον Εργοτέλη αν και οι φήμες λένε πως μάλλον ήθελε να διώξει τη μπάλα.
Εντβάλντο
Ο μακαρίτης πλέον Εντβάλντο (πέθανε πριν μερικά χρόνια) είχε τόσο ψαρωτικό όνομα ο άτιμος που όταν οι οπαδοί του Ολυμπιακού το άκουσαν πίστεψαν πως θα είναι η νέα τους καψούρα.
Ήταν και οι εποχές τέτοιες που ο Κοσκωτάς τα έσκαγε χοντρά για να φέρει ότι καλύτερο έπαιζε στην αγορά, δεν χρειάστηκε και πολύ. Το σύνθημα «Εντβάλντο, Εντβάλντο εσύ είσαι ο παικταράς και όχι ο Ρομάριο ο παλιοπ…αρας», που ακούστηκε στο πρώτο του φιλικό είναι και η μοναδική συνεισφορά του στους μόλις έξι μήνες που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό.
Μπαϊάνο και Άλαν
Τους βάζουμε μαζί γιατί ήταν σετ. Μαζί ήρθαν, μαζί έφυγαν, μαζί έκαναν όλη την Τούμπα να αναρωτιέται αν πρόκειται για αληθινούς ποδοσφαιριστές, μαζί προκάλεσαν γέλια στους αντιπάλους του ΠΑΟΚ με την μνημειώδη αμπαλοσύνη τους. Δεκάρι ο Μπαϊάνο και στόπερ ο Άλαν αλλά επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μόνο εντός πολλών εισαγωγικών, το κερασάκι στην άνοστη τούρτα της σεζόν 2007-2008.
Φελίπε Σαντάνα
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Κάποτε ο Φελίπε ο Σαντάνα ήταν πολύ καλός παίκτης. Όταν όμως ήρθε στον Ολυμπιακό και το ελληνικό πρωτάθλημα ήταν λες και ξέχασε ξαφνικά το ποδόσφαιρο.
Οι ζεϊμπεκιές του σε μια σεζόν ήταν περισσότερες και απ’ του Άκη στα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ. Κάθε φορά που η μπάλα έμπαινε στην περιοχή του Ολυμπιακού το φυλλοκάρδι των φίλων του Ολυμπιακού έτρεμε. Απέναντί του μέχρι και ο μεγάλος Ροντρίγκο Σόουζα θα μπορούσε να σκοράρει με βον πλανέ (η απουσία του από τη λίστα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, αλλά τον έφαγε στη στροφή, ο Ελιομάρ, ο Καρβάλιο).