Οκ., ο τίτλος περιέχει μια μικρή δόση υπερβολής. Για να ακριβολογούμε, λέγοντας «όλη» εννοούμε όλους τους ουδέτερους. Όπου «ουδέτεροι» όλοι οι υπόλοιποι στη διελκυστίνδα Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού και στην αντίστοιχη της Θεσσαλονίκης ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Άρη.
Στους αγώνες που ακολουθούν όμως ακόμα και «αιώνιοι εχθροί» ένιωσαν να… υποπίπτουν στο αμάρτημα παραδοχής ή ιδεολογικής ταύτισης για 40 λεπτά με το μεγάλο αντίπαλο. Σε έπαιρνε και σε πήγαινε μόνο του, ένα πράγμα. Είτε ήταν ο Μπάνε του ’92, είτε ο Ντιέγαν του 2002, είτε ο «Άγιος Γεώργιος Πρίντεζης» ακριβώς 10 (ξανά) χρόνια αργότερα…
ΠΑΟΚ – Ρεάλ / 1992
Ναι, αν είσαι Αρειανός μπορεί να έκανες και τσιγάρο από την… ηδονή, μετά το κλέψιμο και το καλάθι του Ρίκι Μπράουν σε νεκρό χρόνο. Μπορεί όμως και να είχες ανατριχιάσει από το προσωπικό δράμα του Μπάνε Πρέλεβιτς, όπως πιθανότατα συνέβη σε όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, που παρακολούθησαν τον τελικό.
Του έπρεπε να γίνει αυτός που θα εξελισσόταν στον match winner του Κυπέλλου Κυπελλούχων του ’92. Αντ’ αυτού όμως σωριάστηκε για να ποτίσει με τα δάκρυ του το παρκέ του γηπέδου της Ναντ, σε μια σκηνή απ’ αυτές που συντροφεύουν τις αναμνήσεις σου εσαεί.
Το ήθελε τόσο εκείνο το τρόπαιο που αποπειράθηκε να το πάρει μόνος του. Με ένα αλησμόνητο κρεσέντο μετέτρεψε το 28-43 του ημιχρόνου σε 63-63, σκοράροντας 29 πόντους (6/10 τρ.), συμπεριλαμβανομένου του απίθανου τριπόντου από τα 9 μέτρα, για την ισοφάριση, 10’’ πριν από το τέλος.
Η πάσα του Φασούλα όμως μετά την άστοχη βολή του Σίμπσον δεν έφτασε ποτέ στον Μπουντούρη και ο Μπάνε δεν έβαλε αυτό που θα ήταν το πιο διάσημο καλάθι της καριέρας του…
Άρης – Εφες Πίλσεν / 1993
Ο Άρης ασφαλώς είχε την υποστήριξη της τεράστιας πλειονότητας των Ελλήνων φιλάθλων από το 1988 έως το 1990. Το 1993 όμως, στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων στο Τορίνο, αντιμετώπιζε τουρκική ομάδα και ενδεχομένως να ήταν νοερά στο πλευρό του και πολλοί ΠΑΟΚτσήδες.
Το παιχνίδι ήταν ποιοτικά άθλιο και ως εκ τούτου σημειώθηκε αρνητικό ρεκόρ πόντων σε ευρωπαϊκό τελικό, το οποίο παραμένει έως και σήμερα. Φανταστείτε ότι το τελικό 50-48 υπέρ του Άρη διαμορφώθηκε με τρίποντο της Εφές Πίλσεν 3’:05’’ πριν από τη λήξη!
Τρεις παίκτες του Άρη πέτυχαν τους 44 από τους 50 πόντους – Τάρπλεϊ (19), Άντερσον (15), Μισούνοφ (10) – οι Γιαννάκης, Αγγελίδης και Βουρτζούμης έβαλαν τους υπόλοιπους 6!
Μετά το τέλος του αγώνα έπεσε αλύπητο ξύλο, ανάμεσα στους οπαδούς του Άρη – που είχαν εκστρατεύσει κατά μιλούνια στην Ιταλία – και σε οπαδούς, αλλά και παίκτες της Εφές, με τον Βασίλη Σκουντή να εκφράζει από το μικρόφωνο της ΕΡΤ το φόβο ότι «θα θρηνήσουμε θύματα».
ΑΕΚ – Κίντερ Μπολόνια/ 1998
Για 5η συνεχόμενη χρονιά το ελληνικό μπάσκετ εκπροσωπείται στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής συλλογικής διοργάνωσης, αυτή τη φορά όμως δεν είναι κάποιος από τους… συνήθεις υπόπτους. Είναι η ΑΕΚ του Γιάννη Ιωαννίδη και των Πρέλεβιτς, Κακιούζη, Χατζή, Μίκαελ Αντερσεν, Ουίλι Αντερσον, Ιάκωβου Τσακαλίδη και Βίκτορ Αλεξάντερ.
Η Ένωση προκρίνεται εύκολα στο Final Four της Βαρκελώνης και στον ημιτελικό αφήνει έξω (69-66) την Μπένετον Τρεβίζο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Φαντάζομαι λίγοι άνθρωποι στην Ελλάδα θα υποστήριζαν στον τελικό την Κίντερ Μπολόνια, αλλά μολονότι η Ένωση κράτησε στους 58 πόντους την πρωταθλήτρια Ιταλίας, ηττήθηκε εύκολα, καθώς σταμάτησε στους 44.
Η Κίντερ του Ετόρε Μεσίνα, με τους Ντανίλοβιτς, Ριγκοντό, Σάβιτς, Νεστέροβιτς και Σκονοκίνι, είχε πάρει φόρα διαλύοντας στον ημιτελικό την Παρτιζάν με 83-61. Ούτε ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου, που ως πιτσιρικάς, βρέθηκε στο μικρόφωνο της ΕΡΤ, μπόρεσε να τη σταματήσει…
Κίντερ Μπολόνια – Παναθηναϊκός / 2002
Περίπου ένα μήνα πριν από την 5η Μαΐου του 2002 οι Έλληνες παίκτες του Παναθηναϊκού νόμιζαν ότι εκείνη την ημέρα θα… σούβλιζαν αρνί αντί να βρίσκονται στην Μπολόνια. Ο Ολυμπιακός είχε πάρει κεφάλι για την πρόκριση στο Final Four, αλλά η παροιμιώδης αυτοχειρία του έδωσε το εισιτήριο στους πράσινους.
Για την 5η αγωνιστική του ομίλου οι ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν από την αδιάφορη Ολύμπια Λουμπλιάνας στο ΣΕΦ (85-89 στην παράταση) και ο Παναθηναϊκός επικράτησε, ύστερα από ένα συγκλονιστικό παιχνίδι, της ΑΕΚ, επίσης στην παράταση, με 96-92. Στην τελευταία αγωνιστική η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς έπρεπε να νικήσει την Ολύμπια και τα κατάφερε, κλείνοντας θέση για τον ημιτελικό της 3ης Μαΐου με τη Μακάμπι.
Με MVP τον Ντέγιαν Μποντίρογκα (26 π.) οι Ισραηλινοί λύγισαν (83-75) και ανήμερα του Πάσχα της ορθόδοξης εκκλησίας ο Παναθηναϊκός ήταν ο προσκεκλημένος στο «σπίτι» του μεγάλου φαβορί της διοργάνωσης, Κίντερ Μπολόνια.
Λόγω της χρονικής (εορταστικής) συγκυρίας αλλά και των λιγοστών θεωρητικά πιθανοτήτων του Παναθηναϊκού, τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια είχαν σνομπάρει τη ζωντανή μετάδοση εκείνου του φάιναλ φορ. Την έκπληξη έκανε από το… πουθενά το ΤV Magic και ο εκφωνητής που αποδείχτηκε γουρλής για τους πράσινους ήταν ο… Γιάννης Φιλέρης.
Έχοντας στις τάξεις της μια πλειάδα αστέρων (Τζινόμπιλι, Γιάριτς, Ρικοντό, Σμόντις, Μπετσίροβιτς, Αντερσεν), η ομάδα του Ετόρε Μεσίνα έμοιαζε να επιβεβαιώνει τα προγνωστικά, όταν λίγο πριν από τη λήξη του ημιχρόνου προηγήθηκε με 45-31.
Προφανώς οι περισσότεροι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν ήθελαν να αλλάξει η ροή του αγώνα σε εκείνο το χρονικό σημείο, υπήρξαν όμως και κάποιοι – μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων – που αναγκάστηκαν να χειροκροτήσουν (στην κυριολεξία) το επικό come back του ΠΑΟ, ο οποίος πήρε (89-83) το πιο «παντελονάτο» ευρωπαϊκό τρόπαιο ελληνικής ομάδας. Μέχρι το επόμενο…
Ολυμπιακός – ΤΣΣΚΑ Μόσχας / 2012
https://www.youtube.com/watch?v=AeQTm7txM2s
Και το επόμενο δεν είναι βέβαια άλλο από τη μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών σε Final Four. Όταν ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πήρε time out, με το σκορ στο 53-34, απέμεναν 12 λεπτά για τη λήξη του τελικού.
Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο παρκέ με πεντάδα… απελπισίας (Σλούκας, Μάντζαρης, Κέσελ, Πρίντεζης και Χάιντς), ενώ ο Γιόνας Καζλάουσκας λογικά κράτησε στον πάγκο τους Τεόντοσιτς, Σβεντ και Κιριλένκο, ανυποψίαστος για το τι τον περίμενε.
Είναι βέβαιο ότι το πέρα από κάθε λογική σενάριο που εκτυλίχθηκε έκτοτε, «αιχμαλώτισε» κάθε ουδέτερο φίλαθλο και όταν πια ο Πρίντεζης το έσταζε με το πεταχτάρι, δεν αποκλείεται να τινάχτηκαν από τους καναπέδες τους και αρκετοί οπαδοί του Παναθηναϊκού.