Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ο Λιονέλ Μέσι με την Καίτη Γαρμπή;
Να έπιανε μικρόφωνο ο κοντός (ή να παντρευόταν τον Διονύση Σχοινά), αποκλείεται. Να το ‘ριχνε στις ντρίμπλες (ή να κατηγορούνταν για φοροδιαφυγή) η Καιτούλα με τίποτα.
Κι όμως, υπάρχει κάτι που τους ενώνει:
Μπορούν και οι δυο (πλέον) να τραγουδήσουν «κι αν ξυπόλητη χορεύω»…
Λες και το ‘κανε επίτηδες για να υπενθυμίσει ότι κάνει πλάκα ΟΠΩΣ, ΟΠΟΥ και ΟΠΟΤΕ θέλει στους αντιπάλους του, ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο προσέθεσε το Σάββατο ένα ακόμα τρικ στο πλούσιο ρεπερτόριο του.
Αφού μέχρι τώρα, λοιπόν, είχε σκοράρει κι είχε μοιράσει γκολ με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, είπε να ανεβάσει λίγο τον πήχη.
Κι αναγκάζοντας τον Μαρσέλο απ’ όλο το… σετ (παίκτης-μπάλα) να σταματήσει μονάχα το παπούτσι, σέρβιρε το τρίτο γκολ με την κάλτσα.
Κάθεσαι και σκέφτεσαι λοιπόν: Δεν μπορούν να τον κόψουν με ξύλο. Δεν μπορούν να τον κόψουν με trash talking. Δεν μπορούν να τον κόψουν τραβώντας τη φανέλα και βγάζοντας τα παπούτσια.
Τι στο καλό μένει να (τους) κάνει ακόμα; Τι άλλο πρέπει να γίνει μπας και σταματήσει να τους γλεντάει;
Και καταλήγεις ότι το επόμενο βήμα είναι να τους ξεφτιλίσει:
-Με δεμένα μάτια. Έχει ξαναπαίξει, εξάλλου, σε αγώνα με την εθνική τυφλών της Ισπανίας. Θα φοράει ένα μαντιλάκι -κοκκινωπό για να ταιριάζει και με το μούσι του- και θα ξαμολιέται στη σέντρα. Θα τον ειδοποιούν όταν του πασάρουν την μπάλα (ή όταν έρχεται ο Σέρχιο Ράμος για να προσέξει τα πόδια του) και τα άλλα θα έρχονται από μόνα τους. Θα σταματάει -όχι επειδή μπόρεσαν να τον ανακόψουν ή επειδή τράκαρε με συμπαίκτη- αλλά επειδή θα έχει μπει μαζί με την μπάλα στα δίχτυα.
-Με δυο δεξιά παπούτσια. Χωρίς το ένα παπούτσι το δοκιμάσανε και δεν έπιασε. Να του τα βγάλεις και τα δυο πάλι δεν θα τον σταματήσει. Ποιος είπε όμως ότι θα συμβεί ακόμα κι αν του δώσεις δυο ίδια; Ok, μπορεί να γέρνει λίγο μονόπαντα -αλλά σιγά μην τον εμποδίσει. Θα παίρνει λίγο πιο ανοιχτά τις στροφές -αλλά απλώς θα διαρκεί περισσότερο χρόνο η ντρίμπλα. Ακόμα και τρόπο να πιάσει εξωτερικό φάλτσο με το αριστερό θα βρει…
-Με κουτσό. Θα κουβαλάει στην κάλτσα του (στο ίδιο σημείο που φυλάει τα χάπια για τον εμετό) μια κιμωλία. Ή μάλλον όχι, ένα σπρέι σαν του διαιτητή. Όταν φτάνει λοιπόν έξω από την περιοχή της Ρεάλ θα ζωγραφίζει το γνωστό σχεδιάγραμμα των παιδικών μας χρόνων. Και επιβεβαιώνοντας ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ που ακούγονται για παιχταρά («τους παίζει και με ένα πόδι άμα λάχει») θα τους ντριμπλάρει χοροπηδώντας.
-Μετά από μια νταμιτζάνα ρακή. Θα κάθεται υποχρεωτικά σε παρεάκι Κρητικών με λύρες και μαντολίνα το οποίο θα στήνεται στο κόρνερ. Θα συμμετέχει στις μαντινάδες και θα πίνει τσικουδιές (χωρίς μεζέ για να τον κόψει). Μετά την κατανάλωση αρκετών κυβικών εκατοστών ώστε να κατεβάσει ομίχλη θα τον ρίχνουν στο ματς. Ε, θα κοντρολάρει τη σωστή μπάλα από τις (τουλάχιστον) δυο που θα βλέπει να του ‘ρχονται. Κι ακόμα και τρεκλίζοντας θα είναι οι αντίπαλοι του -και όχι ο ίδιος- που θα κάνουν εμετό.
-Με τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην πλάτη του. Εδώ κουβαλάει ολόκληρη Μπαρτσελόνα, στον «πελάτη» του θα κωλώσει; Διαβεβαιώνοντας ότι θα τον κρατήσει το ίδιο γερά με τον Μαροκινό kick-boxer φίλο του, θα του πει να ανέβει. Άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος να τον… καβαλήσει ο Πορτογάλος σε οποιοδήποτε τομέα (ή σύγκριση). Και πού ξέρεις, από τέτοια απόσταση αναπνοής ίσως ξεπετικώσει καμιά ενέργεια απ’ αυτές που ξεχωρίζουν τους ευλογημένους από τους απλά ικανότατους παίκτες.
