Η διοίκηση της έσπευσε να διαψεύσει, αλλά όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις ένα τέτοιο «δεν» περισσότερο απηχεί στη διπλωματική ανάγκη, παρά στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τον καταλανικό Τύπο, η Μπαρτσελόνα και ο Αντούαν Γκριεζμάν συμφώνησαν σε όλα και αυτό που απομένει για να μετακομίσει ο Γάλλος το καλοκαίρι στη Βαρκελώνη, είναι η διαπραγμάτευση επί των αξιώσεων της Ατλέτικο ή η αρπαγή του παίκτη μέσω της ρήτρας (αποδέσμευσης), ύψους 100 εκατ. ευρώ.
Γράφτηκε μάλιστα ότι η φανέλα με το Νο. 7 (την οποία είχε ο Αρντά Τουράν) δεν θα δοθεί στον Φελίπε Κουτίνιο, αλλά -κατά τις επιταγές του σύγχρονου marketing- προορίζεται να πουλήσει από το καλοκαίρι κι έπειτα με τυπωμένο το όνομα του Γκριεζμάν.
Αν υποθέσουμε ότι η Ατλέτικο δεν έχει κανένα λόγο να αξιώσει μικρότερο τίμημα από τα 100 εκατ. ευρώ – όταν μάλιστα η συμφωνία φαίνεται να εξυφάνθηκε κάτω από τη μύτη της – τότε η Μπάρτσα θα έχει ξοδέψει σε μια ημερολογιακή χρονιά το ποσό των 405 εκατ. ευρώ για τρεις παίκτες.
Ντεμπελέ με 145 το καλοκαίρι, Κουτίνιο με 160 το χειμώνα και νέο τριψήφιο το ερχόμενο καλοκαίρι. Θα είναι υπεύθυνη δηλαδή, με συνοπτικές διαδικασίες, για τις τρεις από τις έξι ακριβότερες μεταγραφές στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με τους Νεϊμάρ, Εμπαμπέ και Πογκμπά να αποτελούν τις άλλες τρεις.
Δεν είναι κάτι που περιμένεις από μια ομάδα που εξυμνήθηκε από «εχθρούς» και φίλους για την ικανότητα της να δημιουργεί (κι όχι να αγοράζει) υπεραξία, παίζοντας στους τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ του 2009 και του 2011 με εφτά παίκτες από το φυτώριο στη βασική ενδεκάδα.
Οι καιροί αλλάζουν όμως. Μαζί και οι ανάγκες. Η παραγωγή της Μασία μπορεί να μη διακρίνεται ακριβώς από ξηρασία (ας όψονται οι wonderkids Κάρλος Αλενιά και Άμπελ Ρουίθ), αλλά αθρόα δεν τη λες και σίγουρα όχι επιπέδου Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα.
Η κατεύθυνση είναι ξεκάθαρη. Οι «μπλαουγκράνα» προετοιμάζονται ήδη για την επόμενη ημέρα. Για την ημέρα που ο Λίονελ Μέσι, ο οποίος το καλοκαίρι κλείνει τα 31, θα αρκείται σε «λίγα ποιοτικά λεπτά συμμετοχής».
Μοιάζει μακρινή, βάσει των όσων εξακολουθεί να κάνει, αλλά η διαδικασία συντήρησης θα ξεκινήσει λογικά από το 2020 (όταν θα είναι 33). Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η αντίστοιχη για τον 33χρονο Αντρές Ινιέστα, ενώ και ο Λουίς Σουάρες μπαίνει σε τρεις ημέρες στο 32ο έτος της ηλικίας του.
Το 2020 ο Κουτίνιο θα είναι 28, ο Γκριεζμάν 29 και ο Ντεμπελέ 23 – μια έτοιμη τριπλέτα δηλαδή που θα έχει παίξει ήδη δύο χρόνια μαζί και λογικά θα έχει διαπρέψει. O Γάλλος ταιριάζει γάντι στα πλάνα του Βαλβέρδε. Κατάλληλος ως έμβολο απέναντι σε κλειστή άμυνα, αλλά φυσικά και σε καταστάσεις fast break, ικανός να παίξει είτε το ρόλο «ψευτοεννιαριού», είτε να καλύψει μία από τις δύο πτέρυγες. Κυρίως όμως παίκτης ομάδας, με τρομερό ζήλο στην ανασταλτική λειτουργία.
Ξέχωρα απ’ το ότι με βάση τις τρέχουσες τιμές στο μεταγραφικό παζάρι, τα 100 εκατ. για το 7 το καλό της Ατλέτικο δεν μοιάζουν πολλά (!), η στόχευση της Μπάρτσα είναι… διά γυμνού οφθαλμού προμελετημένη με ορίζοντα πολυετίας.
Και το (παράπλευρο) ερώτημα που προκύπτει είναι σε ποιο επίπεδο αποτελεσματικότητας μπορεί να φτάσει την ομάδα ο πρώην τεχνικός του Ολυμπιακού, όταν χωρίς αυτούς τους τρεις (ο Ντεμπελέ ουσιαστικά δεν έχει παίξει ακόμα) έκλεισε τον α’ γύρο της Λα Λίγκα με 16-3-0 και στο Τσάμπιονς Λιγκ δέχτηκε ένα και μοναδικό γκολ (αυτό από τον Δημήτρη Νικολάου)!
Όταν τον περασμένο Αύγουστο η Μπάρτσα έσπαγε τα μούτρα της στο μεταγραφικό παζάρι και – με φευγάτο τον Νεϊμάρ – έχανε εντός – εκτός από τη Ρεάλ στο Σούπερ Καπ, ο Ερνέστο Βαλβέρδε έμοιαζε για πολλούς ένα πανταχόθεν ευάλωτο project με κοντόθωρη ημερομηνία λήξης.
Τώρα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί στην Μπάρτσα στη μετά Γκουαρδιόλα εποχή. Ακόμη καλύτερο και από τη φυγή του Νεϊμάρ…