Είναι καλό παιδί. Είναι φιλότιμος, μαχητής, «σκίζεται» για το σύνολο και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που αποδίδουμε σε κάποιον όταν πρέπει να αντισταθμίσουμε ένα μεγάλο μειονέκτημα.
Πραγματικά όμως, ρε φίλε: Τι ΣΟΚ ήταν αυτό με τον Σεμπά στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ του Κυπέλλου;
Καταρχάς, να προλάβουμε όποιον δεν έχει δει το παιχνίδι και πιθανώς ανησύχησε. Το παιδί είναι μια χαρά. Ούτε χτύπησε, ούτε έπαθε κάτι άλλο.
Το μόνο που του συνέβη ήταν να επιβεβαιώσει οριστικά πλέον την υποψία τριών χρόνων που τον παρακολουθούμε:
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ!
Κοντρόλ με την τρίτη. Λάθος πάσες. Γυρίσματα στις διαφημιστικές πινακίδες και σουτ που έφευγαν μια βδομάδα άουτ.
Με εμφανή πλέον και την κακή ψυχολογία του, ο άσος (;) του Ολυμπιακού δυσκολευόταν να θυμίσει -όχι κάποιον γητευτή της μπάλας σαν αυτούς που βγάζει κατά χιλιάδες η χώρα του, αλλά απλά επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
Σε βάζει λοιπόν στο τριπάκι να σκεφτείς αν έχεις ξαναδεί στα μέρη μας πιο άμπαλο Βραζιλιάνο.
Κάποιον συμπατριώτη του που να δημιουργούσε σε τέτοιο βαθμό αμφιβολίες για το αν όντως καταγόταν από την ίδια χώρα με τον Ρονάλντο, τον Ριβάλντο και τον Ροναλντίνιο.
Και να καταλήξεις ότι… κι όμως: Υπήρξαν Βραζιλιάνοι που πέρασαν από το ελληνικό πρωτάθλημα, οι οποίοι θα έκαναν τον Σεμπά να μοιάζει Νεϊμάρ.
Όπως οι εξής:
Ελιομάρ Καρβάλιο
Μεγάλο ταλέντο. Απίθανος γκολτζής. Απλά δεν πρόλαβε να το δείξει… Πού να προλάβει στα μόλις 9 (εννέα) λεπτά που έπαιξε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού; Με ανεπιβεβαίωτες μαρτυρίες να αναφέρουν ότι χρειαζόταν ένα στρέμμα για να κοντρολάρει, ο πιτσιρικάς (τότε) Βραζιλιάνος κατέβηκε στην Κρήτη για να… εξασκηθεί.
Εκεί στον ΟΦΗ τους πήρε λίγα περισσότερα λεπτά για να καταλάβουν περί τίνος κελεπουρίου επρόκειτο (50 συνολικά σε 2 ματς Κυπέλλου), ενώ δεν έφερε αποτέλεσμα ούτε η μετακόμισή του σε άλλο… νομό (το Ρέθυμνο και την ΕΑΡ). Τελικά επέστρεψε στη Βραζιλία και βρήκε -κυριολεκτικά- το φως του, αφού φέρεται να άνοιξε μαγαζί με ηλεκτρικά είδη!
Ροντρίγκο Σόουζα
Χαρακτηριστική περίπτωση των οικονομικών «αμαρτιών» επί πολυμετοχικότητας που πληρώνει ακόμα ο Παναθηναϊκός. Ο Βραζιλιάνος που δήλωνε στην εφορία ποδοσφαιριστής (και μάλιστα επιθετικός) κόστισε ένα καράβι λεφτά στους «πράσινους». Για να αποδειχθεί τελικά ότι καράβι… ήταν ο ίδιος. Βαρύς, αργός και άτεχνος, αποτέλεσε τον ορισμό της περιβόητης ατάκας του Γιώργου Γεωργίου «ντυμένο ξύλο».
Δεν χρειάστηκε να περάσει λοιπόν ούτε η μισή σεζόν για να καταλάβουν στον Παναθηναϊκό ότι μάλλον έπεσαν σε γκέλα. Κι αφού δεν εκτιμήθηκε η πλούσια συνεισφορά του στο σκοράρισμα με δυο ολόκληρα γκολ, ο Σόουζα έφυγε τον Γενάρη για την Κορίνθιανς. Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια είδηση ότι σκόραρε με τακουνάκι στη Βραζιλία, αλλά κανείς δεν την άνοιξε να δει το βίντεο πιστεύοντας ότι είναι ιός.
Αλεσάντρε Ντακόλ
Θα ήταν άδικο να τον πεις άμπαλο. Τουλάχιστον στις μικρές κατηγορίες τα μάτωνε τα δίχτυα. Όταν είσαι Βραζιλιάνος όμως και έχεις φορέσει (έστω και συγκυριακά) τις φανέλες Ολυμπιακού και ΑΕΚ υπάρχουν απαιτήσεις. Και ο συμπαθέστατος ξανθομάλλης, από την εποχή ακόμα που είχε ράστα χειρότερο κι από του Παντελή Καφέ, δεν κατάφερε ποτέ να δείξει ότι μπορεί να σταθεί σε αυτό το επίπεδο.
«Ανακάλυψη» του Ντούσαν Μπάγεβιτς το 2004, στις περισσότερες φωτογραφίες που απεικονίζεται με ερυθρόλευκα είναι με φόρμα ή σαλιάρα αναπληρωματικού να πανηγυρίζει με τον συμπατριώτη του Ζιοβάνι. Στην Β’ και Γ’ Εθνική ωστόσο (όπου βρέθηκε δυο σεζόν και στην «Ένωση») έβαλε κάμποσα γκολάκια. Αρκετά τελοσπάντων για να μην μπαίνει στη συζήτηση για τον κορυφαίο Βραζιλιάνο ρούκουνα που έπαιξε στη χώρα μας.
Φερούζεμ
Γνωστός και ως «σκουριάς». Θα άκουγε (αν ήξερε ελληνικά) και σε πολλά ακόμα επίθετα -όχι ακριβώς κολακευτικά- με τα οποία τον χαρακτήρισαν οι οπαδοί της ΑΕΚ. Μεταγραφική επιλογή του αείμνηστου Γιάννη Παθιακάκη, ο νεαρός έφτασε ως «ο αρχηγός της εθνικής Ελπίδων της Βραζιλίας». Δεν δικαίωσε ποτέ όμως τις… ελπίδες να παίξει μπάλα της προκοπής.
Χαρακτηριστική η σεζόν 2001-2002 όπου έπαιζε με παρτενέρ τον Κάρλος Γκαμάρα και ο Παραγουανός παικταράς -πέρα από τα δικά του αμυντικά καθήκοντα- έτρεχε να μαζεύει και τις γκέλες του «σκουριά». Φυσιολογικά δεν προλάβαινε πάντα, με αποτέλεσμα αξέχαστες «όμες», κορυφαία εκ των οποίων το… τρακάρισμα με τον Χιώτη στον «τελικό» πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό (4-3) που χάρισε ένα πανεύκολο γκολ στον Αλεξανδρή.
Μάουρο Ντα Σίλβα
Μεγάλη φυσιογνωμία. Ίσως όχι σε μέγεθος, αλλά σίγουρα σε φάτσα! Ο κοντοπίθαρος με τα στρουμπουλά μπούτια και το μαλλί-δαχτυλίδι ήταν από τους τύπους που δεν μπορείς να αντιπαθήσεις. Σβούρας με την μπάλα στα πόδια (πολλές φορές σε σημείο να ζαλίζεται ο ίδιος) και πιο ανούσιος από την ερώτηση «ήρθες» μόλις έχεις μπει στο σπίτι, δεν μπόρεσε να σηκώσει το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού.
Πριν καταλήξει ωστόσο στον ΟΦΗ (όπου τα κατάφερε κάπως καλύτερα, «κολλώντας» 16 γκολάκια σε 69 εμφανίσεις) πρόλαβε να ζήσει το δικό του όνειρο: Νίκησε στον αέρα -άγνωστο ακόμα πώς- τα πανύψηλα στόπερ της Άρσεναλ και σκόραρε στην εκτός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού με 2-1 για το Champions League. Σπεύδοντας ωστόσο να χαλάσει τη μαγεία του να σκοράρεις στο «Γουέμπλεϊ», φτύνοντας την ώρα του πανηγυρισμού την… τσίχλα του.