Έχουν αθροιστικά στην Ευρωλίγκα 13,2 πόντους, 2,6 ασίστ και 5 ριμπάουντ κατά μέσο όρο. Και μη χειρότερα δηλαδή όταν μιλάμε για το βασικό δίδυμο των ξένων. Οι μέσοι όροι των Μπράιαν Ρόμπερτς και Χόλις Τόμπσον συνθέτουν παρέα τα νούμερα που πρέπει να έχει ένας καλός ξένος top ευρωπαϊκής ομάδας. Και δεν είναι ότι σκοράρουν τόσο λίγο επειδή κάνουν οικονομία στις προσπάθειες. Ο Τόμπσον έχει 27,3% στο τρίποντο, ενώ ήρθε στην Ελλάδα με τη φήμη του παίκτη που θα προσεγγίζει το 40% και προσδοκίες για διψήφιο αριθμό πόντων (σκοράρει μόλις 6,5). Ο Ρόμπερτς είναι μια χαρά στο τρίποντο (36,5%), αλλά είναι κάκιστος στο δίποντο (37,9%) και πέραν της ισχνής εκτελεστικής απόδοσης του, μοιράζει μόλις 1,6 ασίστ ανά παιχνίδι.
Η αμοιβή και των δύο μαζί για τη φετινή χρονιά είναι περίπου 1,6 εκατ. δολάρια. Όχι «τσουχτεροί», αλλά όχι και ένα ποσό που το λες αμελητέο. Πόσο μάλλον αν ληφθεί υπόψιν ότι o Τόρνικε Σενγκέλια των 14,5 πόντων και 6,1 ριμπάουντ με την Μπασκόνια, αμείβεται με 800.000 ευρώ ετησίως (αν και βέβαια από το καλοκαίρι θα εξασφαλίσει ως free agent πολύ καλύτερο συμβόλαιο).
«Ο Ολυμπιακός δεν διοικείται από το facebook», δήλωσε ο Γιώργος Αγγελόπουλος, μετά το μεγάλο διπλό στη Μαδρίτη. Εννοούσε ότι δεν υπήρχε καμία διάθεση να ληφθούν εν θερμώ αποφάσεις επί των αξιώσεων που προέβαλε η μάζα των social media, μετά τις συντριβές από Μπασκόνια, Χίμκι και την άθλια εμφάνιση στην Πυλαία.
Ως γνωστόν, επίκεντρο των αξιώσεων αυτών ήταν η εκδίωξη ενός εκ των Ρόμπερτς, Τόμπσον (ή και των δύο μαζί), ενώ οι πιο σκληροπυρηνικοί ζητούσαν την καρατόμηση του Γιάννη Σφαιρόπουλου.
Ασφαλώς και οι Αγγελόπουλοι δεν πρέπει να διοικούν από το facebook και προφανώς έχουν μεγαλύτερη κάψα από οποιονδήποτε για το project που οι ίδιοι χρηματοδοτούν, αλλά το να υποκριθεί κάποιος ότι οι δύο Αμερικάνοι έχουν δικαιώσει τις προσδοκίες, μάλλον δεν προοιωνίζεται γόνιμες εξελίξεις.
Υπάρχει αναμφίβολα θέμα και το timing είναι κατάλληλο για να αποφασίσει ο Ολυμπιακός αν θα πορευτεί με το υπάρχον ρόστερ ή αν θα το βελτιώσει, δεδομένου ότι ο δρόμος προς το Βελιγράδι μοιάζει πλέον ορθάνοιχτος. Τώρα, εν ηρεμία, και με τους haters να βρίσκονται σε ολιγοήμερη (;) νάρκη, είναι η ώρα του απολογισμού.
Μετά το διπλό στη Μαδρίτη οι ερυθρόλευκοι είναι στις +2 νίκες από την 5η Ρεάλ (όπως και από τις Ζαλγκίρις, Χίμκι), ουσιαστικά όμως στις +3, καθώς την έχουν από κάτω σε περίπτωση ισοβαθμίας. Το πλεονέκτημα μοιάζει σχεδόν αδύνατο να εξανεμιστεί, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει τα 5 από τα 8 επόμενα ματς εντός έδρας και μάλιστα με αντιπάλους που θεωρητικά είναι απολύτως του χεριού του (Βαλένθια, Μπάμπεργκ, Μπαρτσελόνα, Εφές, Ζαλγκίρις).
Ακόμα και αν δεν πάρει τίποτα από τα εκτός έδρας (σε ΟΑΚΑ, Μόσχα και Μάλαγα), αρκεί η υπεράσπιση του ΣΕΦ, πιθανότατα και για τη διατήρηση της δεύτερης θέσης, καθώς η συγκάτοικος σε αυτήν, Φενερμπαχτσέ, επίσης υστερεί σε περίπτωση ισοβαθμίας.
Ναι, ο Ολυμπιακός έχασε με συνολική διαφορά 82 πόντων εκτός έδρας από Μπασκόνια, Χίμκι και Μπαρτσελόνα, αλλά έχει 5-0 κόντρα στις ομάδες που τον πλαισίωσαν στο περσινό final four, καταδεικνύοντας ξανά ότι αν εκείνος είναι καλά, το μέταλλό του δεν δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από την παρουσία στο Top-4.
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι αφού κερδίζει στη Μαδρίτη με άποντο τον Σπανούλη (παρεμπιπτόντως είχε 0/6 εντός πεδίας, 0/2 βολές και 5 λάθη), δεν υπάρχει κανένας λόγος να πειραχτεί το ρόστερ, ιδίως τώρα που φαίνεται ότι το ντεφορμάρισμα πέρασε.
Αλλά αυτή είναι προφανώς μια κοντόθωρη λογική, που δεν εξασφαλίζει ότι ο Ολυμπιακός θα φτάσει όσο πιο αρματωμένος γίνεται σε εκείνα τα ματς που θα κρίνουν τον τίτλο της Ευρωλίγκα. Κατ’αρχάς το πιθανότερο είναι να διασταυρωθεί στα πλέι-οφ με Παναθηναϊκό ή Ρεάλ. Ας υποθέσουμε ότι λόγω ΣΕΦ παίρνει το εισιτήριο, στο Βελιγράδι θα περιμένουν εκτός μεγάλου απροόπτου η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Φενέρ.
Με έναν έξτρα πονοκέφαλο για τις αντίπαλες άμυνες στο final four, οι πιθανότητες της ομάδας του Σφαιρόπουλου θα αυξηθούν σημαντικά. Ο Τόμπσον είναι δεδομένο πια ότι δεν μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Φιλότιμος μεν, ανεπαρκής δε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην επίθεση. Τα μοναδικά ματς στα οποία έχει κάνει κάτι τέτοιο φέτος είναι τα εντός με Μάλαγα και Ερυθρό Αστέρα.
Ο Ρόμπερτς αντίθετα έχει δείξει ότι υπό προϋποθέσεις μπορεί να βγει μπροστά. Το έκανε εμφατικά στην Πόλη (21 πόντοι με 5/7 τρ.), το έκανε στο Μιλάνο (18 π.), αλλά μόνο μία φορά από τη στιγμή που επέστρεψε ο Βασίλης Σπανούλης (στο πρόσφατο ματς του Βελιγραδίου). Με δαύτον ελπίζεις ότι όταν σφίξουν τα γάλατα μπορεί να ξανασυμβεί. Το έχεις δει να γίνεται και δεν το απορρίπτεις ως ενδεχόμενο.
Θα ήταν μάλλον εξαιρετικά ριψοκίνδυνο να αλλάξεις δύο παίκτες Φλεβάρη μήνα. Τον Τόμπσον όμως πόσο ακόμα να τον περιμένεις; Η κοινή λογική λέει ότι τον ευχαριστείς για τη διάθεση του να προσφέρει και αρνείσαι να μάθεις αν κάποτε η διάθεση αυτή θα γινόταν πράξη. Και αναζητάς στην αγορά έναν κλασικό σουτέρ, που στην καλή βραδιά του μπορεί να εξελιχθεί σε X Factor.
Κυρίως όμως που η αντίπαλη άμυνα θα «τρέμει» να τον αφήσει ελεύθερο από τα έξι ή εφτά μέτρα. Μια ποιοτική προσθήκη στον Ολυμπιακό του 5-0 κόντρα στις τρεις πιο πλούσιες ομάδες της ηπείρου θα τον έφερνε στην Pole Position, σε περίπτωση που φτάσει τελικά στο φιλόξενο Βελιγράδι.