Αν και πάτησε την πλουσιότερη αντίπαλό της (και μάλιστα δεύτερη φορά), αποκλείστηκε.
Παρόλο που την έπαιξε μονότερμα στα ¾ των δυο αγώνων, δεν κατάφερε να τη νικήσει.
Μπορεί να ήταν ξεκάθαρο ποια ήταν η καλύτερη ομάδα, ωστόσο άλλη πέρασε στους «16» του Europa League.
Κι όμως η ΑΕΚ θα μπορούσε σήμερα (αντί να παρηγοριέται με όλα αυτά) να γιορτάζει. Να πανηγυρίζει μια ακόμα υπέρβαση. Να συνεχίζει ασταμάτητη σε όλους της τους στόχους.
Αν ο Σοτζέι Μασούντ έκανε απλώς το αυτονόητο. Και απλώς… αγριοκοιτάζοντας την μπάλα (αντί να τη σβουρδουλήσει πάνω από την εστία) πετύχαινε το χρυσό γκολ στο Κίεβο…
Λες και κάποιος μαζοχιστής σεναριογράφος έχει γράψει την ευρωπαϊκή της μοίρα, μερικές από τις μεγαλύτερες πίκρες αυτής της ομάδας εκτός συνόρων έχουν συνδεθεί με κάποια κραυγαλέα ευκαιρία.
Φυσικά το κάζο του Μασούντ έφερε αμέσως στο μυαλό την ευκαιρία του Ντέμη Νικολαΐδη στη Μόσχα, εκείνο το καταραμένο βράδυ που η ΑΕΚ έχασε μέσα απ’ τα χέρια την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων…
Ποιος ξεχνάει όμως το τετ-α-τετ του Μαλαδένη, που κόστισε τον αποκλεισμό από το Champions League το ’99;
Τις ευκαιρίες του ίδιου και του Ντέμη να δώσουν τη νίκη επί των «γκαλάκτικος» της Ρεάλ σ’ εκείνο το εξωπραγματικό 3-3;
Πραγματικά αν ανατρέξει στη μνήμη του, ο ΑΕΚτσής θα θυμηθεί δεκάδες γαμωσταυρίδια που έχει ρίξει σε αντίστοιχες περιπτώσεις.
Δεν χρειάζεται όμως να πάει πολύ μακριά. Γιατί φέτος μόνο «Ένωση» έχει σπαταλήσει αρκετές κραυγαλέες ευκαιρίες. Κάποιες απ’ αυτές που χωρίς καμία δόση υπερβολής χαρακτηρίζονται «άχαστες».
Και όχι μόνο κλόνισαν τα νεύρα των φίλων της ΑΕΚ, αλλά αποδείχθηκαν και μοιραίες στις (ελάχιστες) αποτυχίες της ομάδας τους την τρέχουσα σεζόν.
Όπως οι εξής:
Βίκτωρ Κλωναρίδης με ΤΣΣΚΑ
Με το πρώτο παιχνίδι των προκριματικών του Champions League να έχει λήξει 0-2, η ΑΕΚ έψαχνε ένα μικρό θαύμα στη ρεβάνς. Παρόλα αυτά, έχει πάει καλά το ματς και κυνηγάει αυτό το ένα γκολ που θα άγχωνε τους Ρώσους. Θα το είχε βρει αν ο Κλωναρίδης (έπειτα από μεγάλη απόκρουση του Ακινφέεφ στο βολέ του Γιόχανσον) δεν σούταρε προ κενής εστίας στην εναέρια ζωή της Μόσχας.
Πέτρος Μάνταλος με Ατρόμητο
Στο άδειο λόγω τιμωρίας ΟΑΚΑ η ΑΕΚ πιέζει τον εξαιρετικό Ατρόμητο. Τον έχει στριμώξει στην εστία του. Πριν δεχθεί όμως το γκολ του Ντάουντα που έφερε την τελευταία της ήττα μέχρι σήμερα, το παιχνίδι θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί αλλιώς. Ο Μάνταλος όμως -έχοντας πιάτο το τέρμα σε απόσταση ενός μέτρου- κατάφερε να σημαδέψει το δοκάρι και όχι τα δίχτυα.
Έλντερ Λόπες με Απόλλωνα
Με αντίπαλο έναν εκ των ουραγών η ΑΕΚ έχει μπει φουριόζα στο γήπεδο. Τον απειλεί από νωρίς με διασυρμό. Τελικά όχι μόνο δεν τον διασύρει, αλλά μένει στο 0-0 που της στερεί τον τίτλο της πρωταθλήτριας χειμώνα (και απειλεί να της στερήσει και τον… κανονικό τίτλο). Με μια από τις κυριότερες αιτίες γι’ αυτό ότι ο Λόπες πλάσαρε σαν αμυντικός στο εξ επαφής «πάρε-βάλε» του Λιβάγια.
Σέρχιο Αραούχο με Ριέκα
Έχοντας επιστρέψει από την κόλαση του 0-2, η ΑΕΚ έχει βάλει μπροστά μια ακόμα ανατροπή. Ισοφαρίζει από το 55’ και έχει μπροστά της σχεδόν ένα ημίχρονο για το νικητήριο γκολ. Όταν όμως έρχεται… στο πιάτο του Αραούχο εκείνος αρνείται να το «κολατσίσει» στο 89’: Και βρίσκοντας δοκάρι εξ επαφής με το μυτάκι μετατρέπει σε τελικό πρόκρισης το τελευταίο ματς των ομίλων με την Αούστρια.
Σέρχιο Αραούχο με Αστέρα Τρίπολης
Το μεγαλύτερο blooper των τελευταίων ετών. Η… παρηγοριά του Μασούντ ότι «υπάρχουν και χειρότερα». Γιατί εκείνο που έκανε ο Αραούχο (από σέντρα του Ιρανού μάλιστα) με τους Αρκάδες ήταν αξεπέραστο. Και θα περάσουν χρόνια μέχρι να βρεθεί άλλος επιθετικός που -αντί να αγριοκοιτάξει την μπάλα κι εκείνη να πάει μέσα- χάλασε κι από πάνω ένα έτοιμο γκολ…