Η σημερινή εποχή του NBA, ή καλύτερα η κατάσταση του την τελευταία 6ετία, είναι από τις λιγότερο γοητευτικές. Κι αυτό είναι μια σαφώς υποκειμενική άποψη. Λιγότερο γοητευτική γιατί έχει ελάχιστους παίχτες για να ταυτιστείς επειδή ξέρουν να συμπεριφερθούν στο τόπι κι όχι επειδή έγιναν ογκώδεις και αλτικοί. Ο Κρις Πολ μοιάζει ο τελευταίος των Μοϊκανών, αφού ο Κάιρι Ίρβινγκ κατέληξε να είναι ένας ατομίσταρος ολκής που ασχολείται με την στατιστική του. Γι΄αυτό η δεκάδα που ακολουθεί αποτελεί μια μεγάλη παρακαταθήκη για το NBA όπως διαμορφώθηκε την περασμένη 25ετία.
1. Στέφον Μάρμπερι : Αν και ακόμα ασχολείται με το άθλημα, η παρουσία του στην Κίνα και η απουσία του από το NBA δείχνουν ότι ο Μάρμπερι στην ουσία έχει αποσυρθεί. Τα επιτεύγματα του ήταν εντυπωσιακά, αν και θα μπορούσαμε να πούμε ότι μάλλον αδίκησε τον εαυτό του. Οι 19.3 πόντοι, οι 7.6 ασίστ και τα 1.2 κλεψίματα της παρουσίας του στο NBA είναι χαμηλότερα από αυτά που περίμεναν όλοι να καταφέρει. Δες απλά στο βίντεο τι πάσα βγάζει στον Τσακαλίδη στο νούμερο 3.
2. Γκάρι Πέιτον : Ο The Glove είναι ένας από τους all time αμυντικούς της θέσης του στην τελευταία 25ετία. Κανείς δεν θα ξεχάσει τι έκανε στον Τζόρνταν το 96, κανείς δεν ξεχνάει την ομάδα των Σούπερ Σόνικς της οποίας ηγήθηκε. Το trash talking του έδωσε και μια αλήτικη γοητεία στο άθλημα. Ο Γκάρι έδωσε μπόλικο ψωμί στον Σον Κεμπ. Το 2000 ολοκλήρωσε μία από τις καλύτερες σεζόν play maker με 24 πόντους, 9 ασίστ και 7 ριμπάουντ μέσο όρο.
3. Τζέισον Γουίλιαμς : Ο White Chocolate είναι ό,τι πιο φαντεζί και ταυτόχρονα αποτελεσματικό έχουν δει τα μάτια μου στη θέση του οργανωτή και ακόμα και σήμερα, που είναι 42 ετών, κάνει παπάδες στα διπλά της γειτονιάς που συμμετέχει.
4. Τζέισον Κιντ : Ο νυν προπονητής των Μπακς έκλεισε μια καριέρα με το απίστευτο για τα δεδομένα της εποχής που αγωνίστηκε 3/1, όπου 3 ήταν οι ασίστ και 1 το λάθος. Αν σκεφτεί κανείς ότι δεν υπήρχαν πάνω από 4-5 ματς στη σεζόν με μονοψήφιο αριθμό ασίστ, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της μπασκετικής του ευφυΐας. Με πάμπολλα triple double στην καριέρα του, πάει να κάνει τον Greek Freak μια ακόμα καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.
5. Τσόνσι Μπίλαπς : Ηγέτης της μεγάλης ομάδας των Πίστονς του 2004, μαζί με τα αδέρφια Γουάλας, τον Χάμιλτον και τον Πρινς. Ο Μπίλαπς έκανε τα πάντα στα play off εκείνης της χρονιάς, αλλά όσα είχε κάνει την προηγούμενη σεζόν του έδωσαν το προσωνύμιο Mr. Big Shot.
6. Στιβ Νας : Ο τρίτος asistman στην ιστορία του NBA, ένας από τους μόλις 5 με πάνω από 10.000 ασίστ και με ένα ρεκόρ 8.5 ασίστ ανά παιχνίδι στην καριέρα του στους Σανς, τους Μάβερικς και τους Λέικερς. Το μαγικό μαζί του είναι ότι θα μπορούσε κάλλιστα να βγάλει τις ίδιες ασίστ αν έπαιζε το άθλημα με τα πόδια.
7. Μάγκσι Μπόγκ : Ο κοντύτερος παίχτης που αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα, μα εξίσου εντυπωσιακός. Ο Μάγκσι των 160 εκατοστών είναι μεγάλη αγάπη για δύο λόγους: 1) γιατί δεν έγινε ποτέ all star αν και το άξιζε, 2) για τη συμμετοχή του στο Space Jam!
8. Τιμ Χαρνταγουέι : Στα 13 χρόνια που έπαιξε, ο The Glare βγήκε 5 χρονιές πρώτος σε ασίστ, έπαιξε σε 5 all star games και μπήκε στην 15άδα της κατηγορίας, με 8.2 ασίστ μέσο όρο. Μαζί με τον Κρις Μάλιν αποτέλεσαν το πρώιμο pride των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς.
9. Άλεν Άιβερσον : Από τους λίγους που κατάφερε να τους ζήσει ολοκληρωτικά η γενιά μου. Ο GOAT έκανε πολλούς στην υφήλιο να αγαπήσουν τους Σίξερς. Το 26.7 πόντοι μέσο όρο σε regular season και τα 29.7 σε play off στην 14ετή καριέρα του είναι το λιγότερο. Αυτό που σε/με/μας γοήτευσε στον Άλεν είναι η πλαστικότητα του στον αέρα, οι ελιγμοί του, το ball handling του, η διορατικότητα του μέσα στο παιχνίδι. Γι΄αυτό και ξενερώσαμε άσχημα με το πόσο άδοξα ολοκληρώθηκε η πορεία του. Δεν πήρε ποτέ του δαχτυλίδι, αλλά θα έχει δαχτυλίδι στην καρδιά πολλών εξ ημών.
10. Τζον Στόκτον : Οι 15.806 ασίστ που τον έχουν στην πρώτη θέση της ιστορίας του NBA τα λένε όλα για τον Pretty Boy της Γιούτα, που μαζί με τον Καρλ Μαλόουν έδειξαν το jogo bonito στους Μορμόνους. Καθόλου αθλητικός, αλλά mastermind. Οι συμβατικές πάσες είναι μειοψηφία στο ρεπερτόριο του.
* Ο Μάτζικ Τζόνσον δεν μπαίνει σε αυτή την κατηγορία, γιατί…δεν μπαίνει σε καμία κατηγορία. Δεν είχε θέση, ήταν τα πάντα.