Το παρελθόν μπορεί να κρύβει πολλά πράγματα. Σίγουρα κρύβει. Ακόμα και σε αυτές τις αναμνήσεις που ξέρουμε ότι τις ζήσαμε και τις βάλαμε στο μνημονικό μας. Με το πέρασμα των χρόνων έρχονται άκυρες στιγμές που γεννούν ξανά αυτές τις αναμνήσεις. Έτσι συμβαίνει και με το μπάσκετ. Έχουμε μιλήσει αρκετές φορές για παίχτες και προπονητές της περασμένης δεκαετίας. Και η περασμένη δεκαετία σημαίνει πριν το 2005. Μετά το 2005 τι γίνεται; Έφτασε η στιγμή που ακόμα και πράγματα 4-5 ετών πίσω είναι πια αρκετά μακρινά για να θεωρηθούν ξέμπαρκες αναμνήσεις. Και είμαστε σίγουροι ότι ελάχιστοι θυμάστε την 11αδα παιχτών που φόρεσαν τη μπασκετική φανέλα των αιωνίων. Αφορμή για να τους θυμηθούμε ήταν ο Μάρκους Μπανκς που ανέκυψε σε μια συζήτηση με φίλους.
Γιούριτσα Γκόλεματς
Ο τίμιος Σλοβένος που γνωρίσαμε στην καλή ομάδα του Πανελληνίου, αποτέλεσε την λύση ανάγκης του Ομπράντοβιτς το 2010 όταν τραυματίστηκε σοβαρά ο Τσαρτσαρής και έψαχνε εναγωνίως για τεσσάρι. Υπέγραψε για 3 μήνες, όμως δεν βρήκε το χρόνο που χρειαζόταν.
Μάρκους Χάισλιπ
Άλλος ένας που ήρθε το 2010. Με βαρύ όνομα. NBA στις αποσκευές του, εντυπωσιακές χρονιές στη Μάλαγα. Στον Παναθηναϊκό άφησε παρακαταθήκη μερικά καρφώματα που ξεσήκωσαν το ΟΑΚΑ. Ως εκεί όμως.
Νίκολα Πρκάτσιν
Ακόμα δεν έχω μάθει ποιος είναι ο σωστός τονισμός. Ο Χατζηγεωργίου τον έλεγε Πρίκατσιν. Πάω με την σχολή του. Ο Νίκολα ήταν ένας αριστερόχειρας σέντερ απ΄αυτούς που η Κροατία έχει παράδοση να βγάζει. Ο Ζόριτς ή ο Μάρκο Μπάνιτς είναι άλλες δύο τέτοιες περιπτώσεις. Τι είχε ο Νίκολα; Ένα καλό σουτάκι από τα 5 μέτρα, ιδίως από την αριστερή και πλάγια θέση της μπασκέτας.
Μάρκους Μπανκς
Ο Σχορτσανίτης τσέπης. Έτσι νομίζω τον αποκαλούσαν το 2012 που ήρθε. Δεν έκατσε πολύ, δεν έδειξε πολλά – πέρα από τα μπράτσα του – και παρά το ότι προσαρμόστηκε καλύτερα από άλλους Αμερικάνους, τελικά τον έφαγε η μαρμάγκα. Η μοναδική αξιοσημείωτη εμφάνιση του ήταν με την Καντού, το βραδύ που ο Μπράμος έβαλε 7 τρίποντα.
Ρέιμαρ Μόργκαν
Ο Απρίλιος του 2014 δεν είναι μακριά. Κι όμως πόσοι θυμούνται τον Μόργκαν; Ήρθε μαζί με τον Ντι Τζέι Κούπερ σε μια κίνηση που συνήθιζε ο ΠΑΟ μέχρι το 2016. Την προηγούμενη χρονιά είχε συμβεί το ίδιο με Ραμέλ Κάρι και Ρ. Τ. Γκουίν. Ο Μόργκαν δεν προσέφερε κάτι. Ίσως και να μην καταγράφηκαν ποτέ στατιστικά στην περίπτωση του. Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ αν έπαιξε σε κάποιο ματς, αλλά εις μάτην.
Μαρκίζ Χέινς
Η πιο πρόσφατη περίπτωση απ΄όλες. Το 2016 ο Παναθηναϊκός είχε δώσει τα κλειδιά στον Τζόρτζεβιτς, ήταν η τελευταία χρονιά του Διαμαντίδη και ο Γιαννακόπουλος ήθελε να τον δει σε final 4. Γι΄αυτό βλέποντας ότι Πάβλοβιτς και Κούζμιτς δεν κάνουν ούτε για να κουβαλάνε νερά, έφερε τον Έλιοτ, τον Χέινς και τον Χάντερ. Ο πρώτος εντυπωσίασε άπαντες για ένα δίμηνο περίπου. Μετά τίποτα. Τον εξαφάνισε ο Πεδουλάκης. Ο Χέινς αδικήθηκε κατάφωρα τότε. Και με τον Σάλε και με τον Πεδουλάκη. Ταλαντούχοι προπονητές και οι 2. NOT. Ο Χάντερ είναι αυτός που φέτος βλέπουμε στην ΑΕΚ να βοηθάει αρκετά. Ο Χέινς παίζει σήμερα στη Σασάρι.
Τζανέρο Πάργκο
Άλλη μια απογοήτευση. Τρία χρόνια προσπαθούσαν οι ερυθρόλευκοι να τον φέρουν στην Ελλάδα. Το προσπάθησε και ο Παναθηναϊκός μιας χρονιά. Εν τέλει ήρθε το 2009 και δεν πρόλαβε να κάνει πολλά. Όλοι μας περιμέναμε να δούμε τον παίχτη των Hornets, αλλά φευ. Η περίπτωση του παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον Ρόμπερτς. φέτος.
Βον Ουέιφερ
Πρώην NBAερ, μεγάλο πουλέν στο NBA 2K to 2008. Ένα χρόνο μετά ήρθε στον Ολυμπιακό με σκοπό να σκορπίσει τρόμο. Τελικά ο μόνος που τρόμαξε ήταν ο κόσμος του Ολυμπιακού με την απόδοση του. Εντελώς έξω από τα νερά του ο Βον, γι΄αυτό και δεν έκατσε τα δύο χρόνια του συμβολαίου του. Αν θυμάμαι καλά, δεν πρέπει να ολοκλήρωσε ούτε τον πρώτο χρόνο.
Τζαμάριο Μουν
Είναι τόσο κοντά χρονικά η περίοδος του Μουν στον Ολυμπιακό. Μόλις τον Ιανουάριο του 2014 ήταν που τον είδαμε στα ερυθρόλευκα. Μόνο που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει δύο μήνες. Τέλη Γενάρη ήρθε, αρχές Μαρτίου αποχώρησε. Τραγικά άστοχος σε ελεύθερα δίποντα και βολές στα περισσότερα ματς με αποτέλεσμα να μην τελεσφορήσει αυτή η σχέση.
Ματ Νίλσεν
Ο Αυστραλός Ματ Νίλσεν έγινε γνωστός από την καριέρα του στον ΠΑΟΚ. Μετά πήγε στη Λιέτουβος, ακολούθως Βαλένθια και το 2010 ήρθε κι αυτός στον Ολυμπιακό. Η απόδοση του δεν ήταν καλή και σχεδόν σε κάθε ματς οι οπαδοί είχαν παράπονα από εκείνον. Τα καλά του ματς ελάχιστα, αλλά η τιμιότητα του από τις λίγες. Πολύ καλός χαρακτήρας. Σήμερα είναι προπονητής στην Αυστραλία, με το 2015 να είναι η χρονιά που τελείωσε την καριέρα του.
Ρόντρικ Μπλέικνι
Ένας από τους πιο αξιόπιστους play maker που είδαμε στην Ελλάδα. Έκανε πράματα και θάματα με τη φανέλα του Αμαρουσίου και ήταν μέλος της ομάδας που πήγε στα τελικά των play off. Όλοι θυμούνται ότι έπαιξε πολλά χρόνια στην Ελλάδα, αλλά λίγοι θυμούνται ότι πέρασε από τον Ολυμπιακό. Ήταν το 2008 και έμεινε για ένα χρόνο. Μετά πήγε Πανελλήνιο και μετά Μάλαγα.