Το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησε ο Γιούρκας Σεϊταρίδης ήταν ένα Fiatάκι 126. Πολύ μικρό και ταπεινό για να καλύψει τη δίψα του για ταχύτητα. Και στο ποδόσφαιρο, παρά τα σπουδαία ονόματα των ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε, καταλαβαίνεις πως -με βάση το ταλέντο του- ακόμη και η Πόρτο ή η Ατλέτικο Μαδρίτης θα μπορούσαν να είναι απλές υποσημειώσεις και όχι το peak της καριέρας του. Κι αυτό διότι εκείνο το παιδί που ξεκίνησε να παίζει μπάλα στα Γιάννενα, ήταν γεννημένο για να οδηγεί Ferrari και να παίξει στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Who is Giourkas?
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Γιούρκας Σεϊταρίδης ήταν (σχεδόν) παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Από το περίφημο «Who is Giourkas» που αναρωτήθηκε ο Σερ Άλεξ Φέργξιουσον στις μάχες του Παναθηναϊκού με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε προλάβει να καλύψει πολύ δρόμο. Το νταμπλ με τους πράσινους και ακόμη περισσότερο οι μεγάλες βραδιές του Champions League, είχαν μετατρέψει το τριφύλλι σε υπολογίσιμη δύναμη και τον νεαρό δεξιό μπακ σε ένα από τα πιο καυτά περιουσιακά στοιχεία του. Γιατί αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, εκείνη την εποχή ο Παναθηναϊκός ήταν μια υπολογίσιμη ευρωπαϊκή δύναμη και ο Γιούρκας ένα prospect παγκόσμιας κλάσης.
Το… μοιραίο Euro
Λίγες μέρες αφότου ξεκίνησε στα γήπεδα της Πορτογαλίας το ταξίδι της Εθνικής ομάδας μέχρι το απίθανο και το απίστευτο, συνέβη κι ένα γεγονός που ίσως άλλαξε τα πάντα στη ζωή του. Η Πόρτο, έχοντας συμφωνήσει να παραχωρήσει τον Πάουλο Φερέιρα, βλέπει στο πρόσωπό του τον ιδανικό αντικαταστάτη. Έναντι τριών εκατομμυρίων ευρώ γίνεται «Δράκος» και θεωρητικά μπορεί να απολαύσει το υπόλοιπο Euro 2004 κάνοντας όνειρα για τη συνέχεια της καριέρας του.
Επειδή όμως, όπως λένε οι Κινέζοι «τίποτα δεν είναι τόσο καλό ή κακό όσο φαίνεται στην αρχή», πολύ σύντομα φτάνει η ώρα που μετανιώνει για την επιλογή του. Πολύ πιο νωρίς από όσο μπορεί να φανταστεί, πριν καν αρχίσει να κάνει όνειρα για το ντεμπούτο του με τους πρωταθλητές Πορτογαλίας, το έχει μετανιώσει. Η αγαπημένη του ομάδα, η θρυλική Ρεάλ Μαδρίτης στέλνει εκπρόσωπό της στο ξενοδοχείο που έχει καταλύσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Κρατά στα χέρια του ένα βαλιτσάκι που μέσα έχει την πρόταση και το συμβόλαιο που του προσφέρει η «βασίλισσα». Για λίγες μόνο μέρες καθυστέρησης, ο Γιούρκας αναγκάζεται να ρίξει «χυλόπιτα» στη μεγαλύτερη καψούρα της ζωής του.
Μια Ferrari με… κόφτη
Αντίθετα από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι, ο Σεϊταρίδης δεν έκανε έκλυτη ζωή μέσα στις καταχρήσεις. Το γεγονός πως, όπως δήλωσε και ο ίδιος, έπαιξε στο 60% των δυνατοτήτων του, δεν οφείλεται σε ξενύχτια και κραιπάλες. Έκανε δώρο στον εαυτό του ένα γρήγορο αμάξι και όπως συμβαίνει με τέτοια εργαλεία, πάτησε τέρμα το γκάζι με αποτέλεσμα το «τέλος» να έρθει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι υπολόγιζε.
Ο… κόφτης λεγόταν Ντινάμο Μόσχας. Οι Ρώσοι έδωσαν 10 εκατ. ευρώ για να τον αποκτήσουν. Ήταν το μεγαλύτερο ποσό που είχε δαπανηθεί ποτέ για Έλληνα ποδοσφαιριστή. Κι όμως, αυτό το νούμερο φάνταζε λίγο όταν αναλογιζόσουν το potential του. Στα καλά του ο Γιούρκας (εκείνος ο Γιούρκας που ο επίσης ταχυδυναμικός και παιχταράς Γρηγόρης Γεωργάτος δεν σταματούσε ούτε με… λάσο σε ένα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός) ήταν μέσα στο top-10 των ακραίων μπακ στην Ευρώπη. Μια Ferrari που έκανε τους αντιπάλους του να μοιάζουν Fiatάκια.
Στη λάθος πλευρά της Μαδρίτης
Η πρωτεύουσα της Ρωσίας αποδείχτηκε πολύ λανθασμένη επιλογή προορισμού για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ένα χρόνο μετά πωλείται για τα μισά λεφτά. Η μοίρα το ήθελε έτσι, ώστε να βρεθεί επιτέλους στην αγαπημένη του Μαδρίτη. Όχι όμως για λογαριασμό της Ρεάλ, αλλά για την Ατλέτικο. Τότε είναι που η κοινή γνώμη σταματά τα αστειάκια περί «φραγκοφονιά που προτίμησε τα ρούβλια» και καταλαβαίνει ότι έστω και με μια καθυστέρηση, η Ferrari είναι έτοιμη να δείξει τις δυνατότητές της.
Όμως κάπου εκεί αρχίζει το σώμα του να… χάνει λάδια. Προστριβές με τον προπονητή και ενοχλήσεις στον αχίλλειο τένοντα τον φέρνουν για ένα μικρό διάστημα να προπονείται ακόμη και με τη δεύτερη ομάδα των «ροχιμπλάνκος». Πλέον γίνεται φανερό πως το ταλέντο του δεν έτυχε σωστής διαχείρισης. Ο Γιούρκας δεν θα έπιανε ποτέ την τελική που προβλεπόταν για το… εργοστασιακό μοντέλο του dna του.
Στα παλιά λημέρια
Ακόμη κι όταν επιστρέφει στον Παναθηναϊκό, λίγοι γνωρίζουν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει. Όλοι μιλούν για γυναίκες, ταχύτητα, αυτοκίνητα, μαγαζιά, παραλιακή. Κι εκείνος, πιστός στο λιγομίλητο προφίλ που είχε χτίσει, δεν βγαίνει να τους απαντήσει. Δεν νιώθει καν την ανάγκη να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι στους κακεντρεχείς που τον αποκαλούν «παλαίμαχο» από τα 28 του. Ίσως αν βίωναν τους πόνους του να είχαν διαφορετική γνώμη. Το πρόβλημα στον αχίλλειο δεν του αφήνει κανένα περιθώριο.
Ωστόσο εκείνη η γνώμη που δεν πρόκειται να μεταβληθεί ποτέ σε όσους τον είδαν να οργώνει τη δεξιά πλευρά του γηπέδου είναι πως ακραίος μπακ με τέτοιο «πακέτο» προδιαγραφών δύσκολα θα περάσει ξανά από τα ελληνικά γήπεδα. Όπως συμβαίνει και με τα αγαπημένα του γρήγορα αυτοκίνητα, το εργοστάσιο τέτοια μοντέλα δεν τα βγάζει πια…