Πριν από λίγες ώρες ο Χόρχε Σαμπάολι ανακοίνωσε την αποστολή της Εθνικής Αργεντινής για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Μάουρο Ικάρντι, των 29 γκολ σε 34 φετινά ματς με την Ίντερ έμεινε ξανά εκτός, αλλά η έκπληξη δεν είναι αυτή. Η έκπληξη θα έπρεπε να είναι ότι έμεινε ξανά εκτός υπέρ του Γκονσάλο Ιγουαίν!
Είναι εκτελεστής, ναι. Έχει εξαιρετική αντίληψη της δικής του θέσης και του τέρματος, με συνέπεια να βρίσκει δίχτυα ακόμα και υπό πίεση. Αυτά όμως τα κάνει κατά βάση κόντρα στη Σασουόλο, τη Βερόνα και την Κροτόνε. Στα μεγάλα ματς, αυτά που κρίνουν τίτλους, ο «Pipita» γίνεται… Πίπης. Οι προπονητές του σε Γιούβε και Αργεντινή τον ψάχνουν στο γήπεδο.
Και κάπως έτσι, αυτός ο τύπος έγινε ο Νο. 1 υπεύθυνος που αναλυτές της πλάκας / haters θεωρούν loser με το εθνόσημο τον Λίονελ Μέσι.
Στους τρεις διαδοχικούς τελικούς της αλμπισελέστε, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του ’14 και τους δύο με τη Χιλή για το Κόπα Αμέρικα, ο Ιγουαίν είναι αυτός που χάνει τη μεγαλύτερη ευκαιρία σε κάθε αγώνα. Σε αυτόν του 2015 αστοχεί και σε πέναλτι στη «ρώσικη ρουλέτα», σουτάροντας σαν σε ράγκμπι, με την μπάλα να φεύγει πιθανόν εκτός γηπέδου…
Δεν ασχολείται σχεδόν κανείς μαζί του όμως. Ο Μέσι είναι ο λιπόψυχος, ο Μέσι δεν μπορεί, ο Μέσι πρέπει και να του μάθει μάλλον να πλασάρει.
Αυτά στην Ελλάδα όμως. Γιατί έξω ξέρουν. Και έχουν βάσιμες υποψίες. Αν η Αργεντινή διέθετε έναν επιθετικό της κλάσης του Γκάμπριελ Μπατιστούτα δίπλα στον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του κόσμου, αυτό το 0/3, μπορεί και να ήταν 3/3…
https://www.youtube.com/watch?v=wFAgF2dbS5s&app=desktop
Με την Εθνική Ομάδα της χώρας του ο Ιγουαίν έχει βάλει 31 γκολ σε 70 συμμετοχές – διόλου αμελητέο ratio. Έχει όμως μόλις δύο σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου (ένα σε νοκ-άουτ φάση) και τρία σε Κόπα Αμέρικα. Ένα εξ’ αυτών ήταν απέναντι στην… Τζαμάικα και άλλο ένα στο 6-1 επί της Παραγουάης στον ημιτελικό του 2015. Αν ήταν ο Ρονάλντο θα το πανηγύριζε βγάζοντας την μπλούζα του, αλλά οκ., αυτός, προς τιμήν του, περιορίστηκε σε κάποια high-five με τους συμπαίκτες του. Το συγκεκριμένο ήταν το 6ο της ομάδας του…
Αλλά και στην Γιουβέντους, η οποία το καλοκαίρι του 2016 έδωσε 94 εκατ. ευρώ για να τον πάρει από τη Νάπολι (έχουμε γελάσει με μεταγραφές και μεταγραφές, αλλά αυτό το ποσό έμοιαζε με black humor), ο 30χρονος πια φορ δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε leader στα παιχνίδια που η μπάλα καίει.
Εξαίρεση στον κανόνα αποτελούν τα φετινά ματς με την Τότεναμ και ιδίως αυτό του Λονδίνου, που με γκολ και ασίστ από το πόδι του, οι «μπιανκονέρι» επέστρεψαν από το πουθενά. Σκόραρε και πέρσι στον ημιτελικό με τη Μονακό, αλλά πέραν τούτων ουδέν. Άφαντος στον περσινό τελικό με τη Ρεάλ, απλή αναφορά και στα δύο φετινά ματς με τους Μαδριλένους, μολονότι έμεινε στο τερέν για 180 λεπτά.
Υποθέτουμε ότι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση.
Ταχύτητα δεν έχει. Ούτε κάποια ιδιαίτερη τεχνική ικανότητα, πέραν του τρόπου με τον οποίο εκτελεί. Ανασταλτικά δεν τον λες και «εργάτη», ενώ οι 4 ασίστ που έχει κατά μέσο όρο την τελευταία τριετία στο Καμπιονάτο, δεν είναι καν για να αναφέρεται στο βιογραφικό του.
Μήπως τελικά αυτά τα προσόντα, για τα οποία έχει φανέλα βασικού στην Εθνική Αργεντινής, δεν αρκούν για να κάνει τη διαφορά απέναντι στους καλύτερους; Μήπως εν τέλει, στο υψηλότερο επίπεδο, ο Γκονσάλο Ιγουαίν είναι καταδικασμένος να… νιαουρίζει;
Είναι τυχερός που ο Σέρχιο Αγουέρο είθισται να καταφτάνει προερχόμενος από τραυματισμό στα μεγάλα τουρνουά. Αν ούτε φέτος προλάβει ο επιθετικός της Μάντσεστερ Σίτι να βρεθεί στο 100%, μάλλον είναι καταδικασμένος και ο Λίονελ Μέσι να αποτυγχάνει δίπλα στον σταρ, που λατρεύει να σκοτώνει όλες τις Σασουόλο αυτού του κόσμου…